1- استاد، گروه غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ، afsanehtalaeii@yahoo.com
2- دکتری آمار، گروه آمار، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
چکیده: (485 مشاهده)
مقدمه: ندولهای تیرویید بسیار شایع هستند. نقش مقاومت به انسولین در ایجاد ندولهای تیرویید اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. به تازگی مطالعات متعددی ارتباط متفورمین و مقاومت به انسولین را با تیرویید بررسی کردهاند. مطالعات محدودی نیز اثر درمان با متفورمین را بر حجم و تعداد ندولهای تیرویید بررسی کردهاند. در مطالعهی حاضر ما تأثیر متفورمین بر تعداد و اندازه ندولهای تیرویید را بررسی کردیم.
روش کار: تعداد 240 زن یوتیروئید با ندولهای تیرویید انتخاب شدند. بیماران به چهار گروه درمانی 60 نفره تقسیم شدند. گروه اول لوتیروکسین 100 میکروگرم در روز و گروه دوم مت فورمین با دوز 500 میلیگرم، دو بار در روز و گروه سوم ترکیبی از متفورمین و لوتیروکسین به مدت سه ماه دریافت کردند و گروه چهارم بعنوان گروه شاهد دارویی دریافت نکردند. سونوگرافی ابتدای شروع مطالعه و بعد از سه ماه مجدداً در همه شرکتکنندگان انجام شد و نتایچ آن درهر گروه و بین گروهها مقایسه گردید.
یافتهها: نتایج نشان میدهد که سطح هورمونهای تیروئیدی بعد از درمان در سه گروه بجز گروه لووتیروکسین اختلاف معنیدار آماری ندارد. همچنین نتایج نشان میدهد تنها در گروه لووتیروکسین سطح TSH و T4 بعد از درمان به طور معنیداری به ترتیب کاهش و افزایش یافته است و اندازهی ندول در گروه لوتیروکسین و گروه ترکیبی لوتیروکسین و متفورمین در مقایسه با گروه متفورمین و گروه شاهد کاهش معنیدار آماری داشته است.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که متفورمین، منجر به کاهش اندازه ندولهای تیرویید نمیشود و در تناقض با مطالعاتی است که اثرات بالقوه ضدتوموری تیرویید را نشان دادهاند. گرچه ممکن است مدت زمان این مطالعه برای این نتیجهگیری کافی نباشد و لازم است مطالعات بیشتری با کیفیت بالاتر و در حجم نمونههای بیشتر به مدت طولانیتر انجام شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
داخلی دریافت: 1403/9/15 | پذیرش: 1403/10/17