 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Salehi B,  Rezvanfar M R,  Shirian F. The relation of HbA1C Levels and major depression in patients with type 2 diabetes mellitus, referring to endocrine clinic of Arak .  J Arak Uni Med Sci 2007; 10 (3) :58-65
URL: 
http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-69-fa.html   
                    
                    صالحی بهمن،  رضوانفر محمد رضا،  شیریان فائره. تعیین ارتباط بین سطح هموگلوبین A1C و افسردگی اساسی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر (عج) اراک.  مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1386; 10 (3) :58-65
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-69-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1-  ، Basalehi@yahoo.com
                    
                    
                    چکیده:       (24332 مشاهده)
                    
                    
                    مقدمه: افسردگی یکی از اختلالات شایع خلقی است که علاوه بر نوروترانسمیترها و رویدادهای مختلف زندگی، استرسورهای مختلف درونی چون کلسترول، تری گلیسرید، قند و سایر فاکتورهای خونی نیز در ایجاد آن نقش دارند. با توجه به مطرح بودن هایپرگلیسمی به عنوان یکی از عوامل محتمل در ایجاد این ارتباط و با توجه به تناقض در مطالعات انجام گرفته در این زمینه، ما در این مطالعه بر آن شدیم تا به تعیین ارتباط بین سطوح متفاوت بیوشیمیایی HbA1C (هموگلوبین A1C) و افسردگی اساسی بپردازیم. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی - تحلیلی است که در آن 134 نفر به صورت تصادفی ساده از میان افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر(عج) اراک انتخاب شدند. این بیماران براساس نتیجه HbA1C بدو ورود به مطالعه به دو گروه تقسیم شدند: گروهی که HbA1C کمتر از 7 درصد داشتند (نفر 55 = A) و گروهی که HbA1C بیشتر و مساوی 7 درصد داشتند (نفر 79 = B). سپس میزان افسردگی این افراد ارزیابی شده و این نتایج با استفاده آزمونهای کای دو و من- ویتنی یو مورد مطالعه آماری قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان دادند که 40 درصد از افراد افسرده، HbA1C زیر7 درصد و 60 درصد آنها HbA1C بیشتر و مساوی 7 درصد داشتند و بین HbA1C و افسردگی ارتباط معنیدار به دست نیامد. این در حالی است که بین طول مدت ابتلاء به دیابت، مصرف انسولین و ابتلاء همزمان به هایپرتانسیون با افسردگی اساسی ارتباط معنیداری وجود داشت. نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه به نظر میرسد که عدم کنترل دیابت و در نتیجه افزایش قند خون، به عنوان عامل زمینهای در ایجاد افسردگی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 شرکت کننده در مطالعه حاضر مطرح نمیباشد.
                    
                    
                    
                    
                    
                     
                    موضوع مقاله: 
                    
عمومى  دریافت: 1387/7/24