دوره 4، شماره 3 - ( پايیز 1380 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 42-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Babaei S. Determination of Gold Amount in Tehranian Citizens Blood and Urine by Atomic Absorption. J Arak Uni Med Sci 2001; 4 (3) :36-42
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6735-fa.html
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-6735-fa.html
بابائی سعید. تعیین مقدار طلای موجود در خون و ادرار شهروندان تهرانی به روش جذب اتمی. مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1380; 4 (3) :36-42
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
چکیده: (3472 مشاهده)
مقدمه: این فلز گران بها از لحاظ شیمیایی یکی از کم فعال ترین فلزات محسوب می گردد. در دهه 1930 اثرات ضد التهابی ترکیبات حاوی طلا (سدیم اوروتیومالات) توجه دانش مندان را به خود جلب کرد. این ترکیبات می توانستند التهاب مفصل و پرده سینویال ناشی از برخی عوامل عفونی یا شیمیایی را سرکوب کنند. پیرو همین روش های درمانی، عوارض جانبی آنها برای اولین بار توجه دانشمندان را برای سنجش میزان طلای موجود در بدن انسان متعاقب عمل طلا درمانی جلب کرد. تحقیق حاضر با نگرشی متفاوت به سنجش میزان طلای موجود در مایعات بیولوژیک بدن افراد مذکر و مونث جامعه شهری تهران پرداخته است. چرا که هیچ یک از این افراد به طور مستقیم این فلز را به عنوان داروی تزریقی یا خوراکی دریافت نکرده اند و نحوه تماس آنها به عنوان زیورآلات و یا وسیله کار (زرگران–طلاسازان) بوده است.
روش کار: سنجش در این تحقیق به کمک دستگاه جذب اتمی(Atomic Absorption) صورت گرفته است و 80 نفر داوطلب از بین مراجعین به درمانگاه های مناطق مختلف شهر تهران طی سال 1370 و در صورتی که با شرایط موردنظر این تحقیق تطابق داشته اند در آن شرکت داده شده اند و بدین ترتیب 160 نمونه خون و ادرار تهیه گردید.
نتایج: در این تحقیق مشخص شد که میانگین طلای موجود در خون زنان غیر حامله ng/ml 232 و میانگین طلای خون مردان غیر زرگر ng/ml 280 (یک نانوگرم=9-10ضربدر 1 کیلوگرم) بوده است که بسیار بیش تر از همین مقدار در خون افراد جوامع غربی است. این مقدار در انگلیس 0/159 نانوگرم درصد میلی لیتر خون بیان شده است که بسیار کم تر از این مقدار در شهروند تهرانی است. برای بررسی آماری مقادیر سنجش شده از روش های غیر پارامتریک (Mann Whitney) استفاده شده است.
نتیجه گیری: تماس طولانی مدت با طلا در مردان نه تنها سبب افزایش مقدار طلای خون آنها نمی شود بلکه با کاهش مقدار طلای خون نیز همراه است. در زنان افزایش مقدار و زمان تماس پوستی با طلا به صورت زیورآلات با افزایش مقدار طلای خون هماهنگی دارد و همچنین مشخص گردید که بارداری در زنان بیش از پیش سبب افزایش مقدار طلای موجود در خون می شود.
روش کار: سنجش در این تحقیق به کمک دستگاه جذب اتمی(Atomic Absorption) صورت گرفته است و 80 نفر داوطلب از بین مراجعین به درمانگاه های مناطق مختلف شهر تهران طی سال 1370 و در صورتی که با شرایط موردنظر این تحقیق تطابق داشته اند در آن شرکت داده شده اند و بدین ترتیب 160 نمونه خون و ادرار تهیه گردید.
نتایج: در این تحقیق مشخص شد که میانگین طلای موجود در خون زنان غیر حامله ng/ml 232 و میانگین طلای خون مردان غیر زرگر ng/ml 280 (یک نانوگرم=9-10ضربدر 1 کیلوگرم) بوده است که بسیار بیش تر از همین مقدار در خون افراد جوامع غربی است. این مقدار در انگلیس 0/159 نانوگرم درصد میلی لیتر خون بیان شده است که بسیار کم تر از این مقدار در شهروند تهرانی است. برای بررسی آماری مقادیر سنجش شده از روش های غیر پارامتریک (Mann Whitney) استفاده شده است.
نتیجه گیری: تماس طولانی مدت با طلا در مردان نه تنها سبب افزایش مقدار طلای خون آنها نمی شود بلکه با کاهش مقدار طلای خون نیز همراه است. در زنان افزایش مقدار و زمان تماس پوستی با طلا به صورت زیورآلات با افزایش مقدار طلای خون هماهنگی دارد و همچنین مشخص گردید که بارداری در زنان بیش از پیش سبب افزایش مقدار طلای موجود در خون می شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
