Sadeghi Z,  Ebrahimi A,  Davari Tanha F,  Seyedena Y. Study of 4G/5G Mutations Prevalence in Plasminogen Activator Inhibitor-1 (PAI-1) Gene in Iranian Women with Ectopic Pregnancy.  J Arak Uni Med Sci 2017; 20 (7) :43-53
URL: 
http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5175-fa.html     
                     
                    
                    صادقی زهرا،  ابراهیمی احمد،  داوری تنها فاطمه،  سیدنا یوسف. بررسی شیوع جهش 4G/5G در ژنPlasminogen Activator Inhibitor Type-1(PAI-1) در زنان ایرانی مبتلا به بارداری خارج رحمی.  مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك. 1396; 20 (7) :43-53
URL: http://jams.arakmu.ac.ir/article-1-5175-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- گروه سلولی و مولکولی، دانشکده علوم زیستی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 
 2- دکتری ژنتیک مولکولی پزشکی، پسا دکترای بیماریهای پیچیده ژنتیک، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، پژوهشکده علوم غدد درونریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، ae35m@yahoo.com
 3- متخصص زنان و زایمان- فلوشیپ نازایی، گروه زنان و مامایی، بیمارستان زنان و مرکز تحقیقات باروری ولیعصر، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، تهران، ایران 
 4- ، دکتری ژنتیک انسانی، گروه سلولی و مولکولی، دانشکده علوم زیستی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (6327 مشاهده)
                    
                    
                    چکیده
زمینه و هدف: بارداری خارج رحمی نوعی حاملگی است که در آن، لانه گزینی تخم، خارج از محدوده ی رحم اتفاق می افتد. یکی از مهم ترین مشکلات این بیماری خون ریزی است. از طرفی ژن فعال کننده ی مهارکننده پلاسمینوژن نوع1(PAI-1)، یکی از فاکتورهای دخیل در بارداری های ناموفق شناخته شده و پلی مورفیسم 4G/5G شایع ترین تغییر این ژن می باشد. بنابراین بررسی شیوع این تغییر در این ژن در زنان مبتلا به بارداری خارج رحمی دارای اهمیت است.
مواد و روش ها: در این مطالعه به روش مورد-شاهدی، 100 زن ایرانی مبتلا به بارداری خارج رحمی و 101 زن ایرانی سالم با بارداری موفق انتخاب شدند. پس از نمونه گیری خون، پلی مورفیسم 4G/5G با روش ARMS-PCR بررسی شد و داده ها با تحلیل های آماری مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: در این مطالعه آلل 4G  با فراوانی 70.79 درصد و آلل 5G با فراوانی 63.5 درصد، بیشترین فراوانی را به ترتیب در گروه کنترل و بیمار داشتند. ژنوتایپ 4G/4G و 4G/5G در گروه کنترل و ژنوتایپ 4G/5G و 5G/5G در گروه بیمار بیشترین فراوانی را دارا هستند. با استفاده از آزمون آرمیتاژ مشخص شد که مقدار p معنادار بوده که نشان هنده این است که آلل 4G )0.262 ; OR=  10-e 1.524(p=  اثر کاهشی و آلل 5G )3.822 ; OR=  10-e 1.524(p=  اثر افزایشی بر بیماری بارداری خارج رحمی دارد.
نتیجه گیری: بر طبق یافته ها، آلل 5G و ژنوتایپ های 4G/5G و 5G/5G، اثر افزایشی و آلل  4Gو ژنوتایپ 4G/4G اثر کاهشی بر این بیماری دارد. در نتیجه در این مطالعه می توانیم آلل 5G را به عنوان ریسک فاکتور در بیماری بارداری خارج رحمی در نظر بگیریم.
  
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي اصیل |
                    موضوع مقاله: 
                    
علوم پایه  دریافت: 1396/3/22 | پذیرش: 1396/6/15