چکیده

زمینه و هدف: اسکیزوفرنی یک اختلال رایج روانی با وراثت پذیری بالا و فنوتیپ متغییر می‌باشد که در خانواده بیماری‌های دو قطبی عصبی قرار می‌گیرد. ژن‌های متفاوتی با بروز بیماری فوق ارتباط دارند که از بین این ژن‌ها، ژن DAOA نقش قابل توجهی دارد. ژن DAOA بر روی بازوی بلند کروموزوم 13 قرار داشته و پروتئینی که به نام دی آمینو اسید اکسیداز نامیده می‌شود را تولید می‌نماید که فعال کننده رسپتور N-متیل D- اسپارتات(NMDA) در مغز می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن DAOA با ریسک ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی در جمعیت ایران است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 100 بیمار دارای اسکیزوفرنی و 100 فرد سالم بررسی شدند. پس از استخراج DNA ژنومی از نمونه‌های خون، فراوانی ژنوتیپ‌ها و آلل‌ها در بیماران و افراد کنترل به روش PCR-RFLP تعیین شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار  Med Calc(نسخه 12) انجام گردید.

یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌های GG,TG,TT در بیماران به ترتیب 40، 42 و 18 درصد و در افراد سالم به ترتیب 41، 45 و 14 درصد بود. تحلیل آماری نشان داد که ارتباط معنا‌داری بین پلی مورفیسم ژن DAOA با بیماری اسکیزوفرنی در افراد زیر 40 سال وجود دارد.

نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، ژن DAOA در جمعیت ایران با بیماری اسکیزوفرنی ارتباط معناداری دارد.

چکیده
زمینه و هدف: 17بتا-استرادیول درک درد را از طریق اتصال به گیرنده­ های استروژنی یا گیرنده­ های غشایی سایر نوروترانسمیترها مثل گیرنده­ های NMDA تعدیل می­ نماید. هسته­ ی پاراژیگانتوسلولاریس­ کناری (LPGi) نیز در تعدیل درد نیز نقش دارد. در این پژوهش، نقش گیرنده­ های NMDAی این هسته در تعدیل درد ناشی از 17بتا- استرادیول در موش­های صحرایی­ اوارکتومی­ شده بررسی شده است.
مواد و روش ­ها: در این مطالعه از موش­ های صحرایی ماده­ی نژاد ویستار در محدوده ­ی وزنی 200 تا 270 گرم استفاده ­شد. برای بررسی نقش گیرنده­ های NMDA در تعدیل درد ناشی از 17بتا-­ استرادیول در موش­های صحرایی­ اوارکتومی­ شده، ابتدا موش های صحرایی به صورت دوطرفه­ اوارکتومی شده و بلافاصله کانول­ گذاری هسته­ ی LPGi انجام شد. سپس داروها تزریق و پس از 15 دقیقه 50 میکرولیتر فرمالین ۵ درصد به پنجه­ی پای حیوان تزریق شد و رفتار تکان­ های ناگهانی پای ملتهب ناشی از تزریق فرمالین به مدت 60 دقیقه ثبت گردید.
یافته­ ها: نتایج مطالعه­ ی اخیر نشان داد که تزریق 17بتا- استرادیول به­ داخل هسته­ ی LPGi تکان ­دادن پا را هم در فاز اول و هم در فاز دوم آزمون فرمالین کاهش داد. پیش­تیمار هسته­ی LPGi با آنتاگونیست گیرنده­ های NMDA (AP5) اثر ضددردی 17بتا- استرادیول روی فرکانس تکان ­­دادن پای ملتهب را طی هر دو فاز آزمون فرمالین خنثی نموده و سبب القای پردردی در هر دو فاز این رفتار شد.
نتیجه­ گیری: نتایج نشان می­ دهند که تزریق 17بتا- استرادیول به ­­داخل هسته­ ی LPGi، بی­ دردی متوسطی روی درد التهابی القاشده با فرمالین ایجاد می­ کند. بنابراین، می­ توان نتیجه گرفت که احتمالاً گیرنده­ های NMDA هسته­ ی LPGi در اثر ضددردی 17بتا- استرادیول در موش­ های صحرایی­ اوارکتومی­ شده درگیر هستند.