زمینه و هدف: کاهش نرخ باروری در ایران و استفاده از روش‌های متعدد پیش‌گیری از بارداری در چند دهه اخیر تحت تأثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی و جمعیتی بسیاری قرارگرفته است. مطالعه حاضر به منظور بررسی الگوی باروری و روش‌های رایج پیش‌گیری از بارداری با لحاظ‌کردن عوامل موثر بر آن‌ها در شهر اراک در سال 1396 انجام شد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به‌صورت مقطعی روی 384 خانم متأهل مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر اراک در سال 1396 انجام شد. افراد به‌صورت تصادفی از سه بیمارستان ولیعصر، طالقانی و امیرکبیر انتخاب گردیدند. اطلاعات شرکت‌کنندگان در غالب پرسش‌نامه جمع‌آوری شد و با استفاده از نرم‌افزار stata نسخه 12 تحلیل گردید.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق IR.ARAKMU.REC.1396.4 در کمیته اخلاق پژوهش دانشگاه علوم پزشکی اراک به ثبت رسید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین سنی زنان و میانگین مدت‌زمان ازدواج آن‌ها به ترتیب
19/11 ± 03/40 و 73/12 ± 08/21 است. هم‌چنین ۲۸۱ نفر (2/73 درصد) از روش پیش‌گیری طبیعی استفاده می‌کردند. اکثر زنان حاضر در مطالعه حاضر از تحصیلات زیر دیپلم بهره‌مند بودند که فاقد درآمد و خانه‌دار بودند. هم‌چنین از روش‌های دیگر پیش‌گیری از بارداری ازجمله قرص، کاندوم، IUD، آمپول یک‌ماهه و آمپول سه‌ماهه به ترتیب 9/8، 28/3، 38/6 ،7/1 و 6/2 درصد استفاده شد.
نتیجه‌گیری: بیشترین روش استفاده شده جهت پیش‌گیری از باروری روش طبیعی است. دو روش استفاده از کاندوم و قرص نیز بیشتر از سایر روش‌های پیش‌گیری از بارداری استفاده شده است. عدم آگاهی از روش‌های پیش‌گیری مدرن از بارداری وجود دارد. از این‌رو توصیه می‌شود جهت ارتقای آگاهی زنان متأهل، سیمنارهای آموزشی و مشاوره برای آشنایی با وسایل پیش‌گیری از بارداری برگزار گردد.
