جستجو در مقالات منتشر شده


6 نتیجه برای کلبسیلا

مریم صدرنیا، محمد ارجمندزادگان،
دوره 17، شماره 6 - ( 6-1393 )
چکیده

زمینه و هدف: امروزه با توجه به گسترش مقاومت‌های داروئی، استفاده از گیاهان داروئی مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این طرح اثر انواع عصاره‌های آلوئه ورا روی سویه‌های جدا شده از بیماران بررسی شده است.

مواد و روش‌ها: سه نوع عصاره آلوئه ورا شامل اسانس، عصاره بدون اسانس و نیزعصاره کامل شامل عصاره و اسانس با کمک روش پرکولاسیون از کل بخش‌های گیاه آلوئه ورا تهیه گردیدند. ارزیابی میکروب‌شناسی اثرعصاره‌ها به دو روش کربی بائر با کمک دیسک و نیز حداقل غلظت مهار کننده باکتری با روش میکروپلیت دایلوشن روی دو باکتری گرم مثبت سویه‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، استافیلوکوکوس آرئوس و دو گرم منفی کلبسیلا پنومونیه و اشرشیاکلی جدا شده از بیماران و نیز سویه استافیلوکوکوس آرئوسATCC 25923 انجام پذیرفت. تعیین کدورت میکروپلیت با دستگاه خوانش الایزا انجام شد.

یافته‌ها: عصاره کامل آلوئه وراروی کلبسیلا دارای قطر هاله معادل 2±32 میلی‌متردرغلظت 7/285 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر با حداقل غلظت مهار کنندگی معادل 23/2 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر به روش میکروپلیت دایلوشن بود. قطر هاله و حداقل غلظت مهار کنندگی روی استافیلوکوکوس آرئوس معادل 2±30 میلی‌متر و 23/2 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس 5±30 میلی‌متر و 46/4 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و اشرشیاکلی 85/17 میلی‌متر و 85/17 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. تشابه اثر غلظت 85/17 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر آلوئه ورا با هاله تشکیل شده توسط دیسک mc/ml 10 جنتامایسین نشان داده شد. مشابه این اثر برای سایر باکتری‌ها روی آنتی بیوتیک‌های جنتامایسین،کلیندامایسین، اریترومایسین و سفکسیم در قیاس با عصاره آلوئه ورا اثبات گردید. اسانس تهیه شده از یک برگ کامل آلوئه ورا اثرات مشابه با عصاره کامل داشت ولی عصاره بدون اسانس، روی باکتری‌های مورد مطالعه بی اثر بود.

نتیجه‌گیری: در این تحقیق تشابه اثر و در برخی موارد فزونی اثرعصاره آبی آلوئه ورا با آنتی بیوتیک‌های رایج روی باکتری‌های عفونت زا اثبات گردید. لذا با ساخت داروی مناسب با منشاء گیاهی می‌توان به درمان عفونت‌های مقاوم امیدوار بود.


محمد حسین فیض سرشار، علیشا اکیا،
دوره 19، شماره 2 - ( 2-1395 )
چکیده

زمینه و هدف: گسترش بتالاکتامازهای طیف گسترده (ESBL) در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه منجر به افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی و مرگ و میر در بیماران گردیده است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع ESBL و ژن‌های SHV-2a ، SHV-5 و SHV-12 در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه در کرمانشاه بود.

مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از بررسی 112 نمونه بالینی بیماران در مراکز پزشکی شهر کرمانشاه در سال 1393، تعداد 60 ایزوله کلبسیلا پنومونیه با روش‌های استاندارد باکتری شناسی و کیت API شناسایی گردید. حساسیت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌ها با روش دیسک دیفیوژن تعیین و ایزوله‌های مولد ESBL به روش دیسک ترکیبی غربال‌گری شدند.  ژن‌های SHV-2a ، SHV-5 و SHV-12 در میان ایزوله‌ها با روش PCR تعیین گردیدند و پرایمرها طراحی شدند.

یافتهها: از 60 ایزوله مورد بررسی، بیشترین و کمترین میزان مقاومت به ترتیب به آمپی‌سیلین و آنتی‌بیوتیک‌های گروه کارباپنم نشان داده شد. 45 درصد ایزوله‌ها مولد آنزیم ESBL بودند. از میان 60 ایزوله مورد بررسی، 5 (3/8 درصد) ایزوله حاوی ژن SHV-2a ، 57 (95 درصد) ایزوله حاوی ژن SHV-5 و 43 (7/71 درصد) ایزوله حاوی ژن SHV-12 بودند. در این مطالعه، 5 ایزوله دارای هر سه ژن SHV-2a ، SHV-5 و SHV-12 بودند.

نتیجهگیری: نتایج بیانگر شیوع نسبتاً بالای ژنهای بتالاکتاماز نوع SHV در ایزولههای کلبسیلا پنومونیه در کرمانشاه میباشد. با توجه به بالا بودن میزان شیوع، پایش الگوی مقاومتها و ژنهای مربوطه در ایزولههای باسیلهای گرم منفی در منطقه کرمانشاه ضرورت دارد. باتوجه به درصد بالای مقاومت ایزولههای کلبسیلا پنومونیه به آنتیبیوتیکها و نیز برای کاهش گسترش ژنهای مقاومت، انجام سنجش حساسیت برای انتخاب آنتیبیوتیکهای موثرتر حتی برای ایزولههای بیماران سرپایی توصیه میگردد.


محسن حیدری، عقیل بهرامیان، حسین گودرزی، گیتا اسلامی، علی هاشمی، سعید خشنود،
دوره 19، شماره 4 - ( 4-1395 )
چکیده

زمینه و هدف: پمپ‌های تراوشی از مهم‌ترین مکانیسم‌های مقاومت به آنتی‌بیوتیک ها در سویه‌های اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه هستند. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط رخداد ژن های کد کننده پمپ های تراوشی ep A و AcrAB در سویه‌های بالینی اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه با مقاومت نسبت به سیپروفلوکسازین می‌باشد.

مواد و روشها: این مطالعه روی 100سویه اشرشیا کلی جدا شده از بیمارستان‌های لبافی نژاد و طالقانی و 100سویه کلبسیلا پنومونیه جدا شده از بیمارستان‌های کودکان مفید و طالقانی شهر تهران انجام شد. تست‌های حساسیت ضد میکروبی با استفاده از روش‌های دیسک دیفیوژن و بر اساس رهنمودهای CLSI انجام گردید. شناسایی ژن‌های کد کننده پمپ‌های تراوشی AcrAB و Qep A با استفاده از تکنیک PCR انجام گرفت.

یافتهها: در این مطالعه، فسفومایسین و ایمی پنم بهترین اثر را علیه سویه های اشرشیا کلی و فسفومایسین و تیجیسیکلین بهترین اثر را علیه سویه‌های کلبسیلا پنومونیه داشتند. نتایج PCR نشان داد که میزان شیوع ژن‌های Acr A، Acr B و Qep A در سویه‌های اشرشیا کلی به ترتیب 92، 84 و صفر درصد و در سویه‌های کلبسیلا پنومونیه به ترتیب 94، 87 و 4 درصد بود.

نتیجهگیری: شیوع ژن‌های کدکننده پمپ‌های تراوشی در سویه‌های اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه که عامل مقاومت به سیپروفلوکسازین هستند، موجب نگرانی است. از این رو، برای کنترل عفونت و جلوگیری از گسترش باکتری‌های مقاوم به دارو، نیاز به مدیریت دقیق در تجویز دارو و شناسایی ایزوله‌های مقاوم می‌باشد.


ساره کریمی، اعظم حدادی، پروین تراب زاده،
دوره 21، شماره 2 - ( 2-1397 )
چکیده

زمینه و هدف: در سال‌های اخیر، مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی رو به افزایش در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه و نیز عوارض جانبی ناشی از سوء‌مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، محققین را در مطالعه و کشف اثرات ضدمیکروبی گیاهان دارویی مصمم‌تر ساخته است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر عصاره آبی و اتانولی گیاه قره‌قاط بومی ایران
(
Vaccinium arctostaphylos) علیه ایزوله‌های کلبسیلا مولد بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف و مولد عفونت ادراری بود.
مواد و روش‌ها: از بین 143 ایزوله کلبسیلا جداسازی شده از نمونه‌های ادراری، باکتری‌های مولد ESBLs با روش دابل دیسک دیفیوژن توسط دیسک‌های ترکیبی مشخص شدند. یکی از ایزوله‌های مولد ESBL، با روش شناسایی مولکولی 16S rRNA، تعیین توالی شد. پس از تهیه میوه‌ی گیاه قره‌قاط و عصاره‌گیری از آن، MIC و MBC عصاره‌های آبی و اتانولی آن با روش میکرودایلوشن برای ایزوله‌های منتخب محاسبه شد.
یافته‌ها: درصد فراوانی مقاومت ایزوله‌ها به سه آنتی بیوتیک سفتازیدیم، سفوتاکسیم و سفتریاکسون، یکسان و برابر با 7/14 درصد بود. 32 ایزوله (22 درصد) به عنوان نمونه‌های مولد ESBL تعیین شد. نتایج تست‌های MIC و MBC نشان داد که هر دو عصاره آبی و اتانولی اثر مهاری روی ایزوله‌های کلبسیلا مولد ESBLs دارند. بررسی‌های آماری اختلاف کاملاً معناداری را بین MIC وMBC  این دو عصاره‌ در بین گروه‌های مورد تحقیق نشان داد.
نتیجه­ گیری: می‌توان وجود فعالیت آنتی‌باکتریال را در اکثر گیاهان دارویی ایران که به صورت سنتی در درمان استفاده می‌شوند تایید کرد و درمان‌های سنتی را در نظام بهداشت و درمان عمومی به شیوه‌ای نوین ادغام نمود.

هیوا ساکی، اعظم حدادی، محمود شوندی،
دوره 21، شماره 7 - ( 11-1397 )
چکیده

زمینه و هدف: مقاومت چندگانه آنتی‌بیوتیکی در سال‌های اخیر در ایزوله‌های کلبسیلا افزایش یافته است. هدف از این مطالعه، بررسی حضور ژن اینتگرون و رابطه آن با مقاومت آنتی‌بیوتیکی درایزوله‌های بالینی کلبسیلا مولد عفونت ادراری بود.
مواد و روشها: در این مطالعه که از خرداد 94 تا اردیبهشت 95 به طول انجامید، 129 ایزوله بالینی از نمونه‌های ادراری در مراکز درمانی و بیمارستان‌های کرج جداسازی گردید. جامعه آماری شامل 6/80 درصد زن و 4/19 درصد مرد بود. برای تمام ایزوله‌ها تست آنتی‌بیوگرام با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. توانایی تولید ESBLs سنجیده شد و ایزوله‌ها از نظر حضور ژن اینتگرون با روش PCR بررسی شدند.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد IR.IAU.K.REC.1396.16 به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی کرج رسیده است.
یافته‌ها: بیشترین حساسیت آنتی‌بیوتیکی به افلوکساسین (1/89 درصد) و کمترین حساسیت به آموکسی‌سیلین (2/6 درصد) گزارش شد. از این تعداد 9/82 درصد ایزوله‌ها به بیش از دو آنتی‌بیوتیک از کلاس متفاوت مقاوم بودند. از میان 129 ایزوله پس از بررسی مولکولی، 3/19 درصد حاوی ژن اینتگرون تشخیص داده شد و شیوع مقاومت چندگانه آنتی‌بیوتیکی (MDR) در بین ایزوله‌های حاوی اینتگرون 100 درصد بود. هم‌چنین از این تعداد، 3/71 درصد ایزوله‌ها توانایی تولید ESBLs را داشتند و 7/28 درصد فاقد این توانایی بودند.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد اینتگرون‌ها در بین ایزوله‌های MDR شایع میباشند. ژن‌های مقاومت وابسته به اینتگرون می‌توانند مخزنی برای شیوع مقاومت چندگانه آنتی‌بیوتیکی در بین ایزوله‌های بالینی باشند و اینتگرون‌ها می‌توانند به عنوان مارکری برای شناسایی ایزوله‌های MDR استفاده شوند. نتایج از فراوانی ESBLs در بین ایزوله‌های بالینی کلبسیلا و عدم کارآمدی آنتی‌بیوتیک‌هایی نظیر آمپی‌سیلین-کلاونیک اسید و آموکسی‌سیلین در درمان عفونتهای ادراری حکایت دارد.

انسیه عباسپور نادری، محمدعلی بپوئی، مهزاد دیار، متین محمدی، محمد هدایتی، مهدی شهریاری نور،
دوره 26، شماره 4 - ( 8-1402 )
چکیده

مقدمه : عفونت مجاری ادراری (UTI) یکی از مهم ترین و شایع ترین عفونت ها در کودکان است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن های qnrB و qnrS  در سویه های اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه های جدا شده از کودکان با عفونت ادراری در بیمارستان 17 شهریور رشت بود.
مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 49 سویه اشرشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه از بیمارستان 17 شهریور از شهر رشت جداسازی و به کمک روش های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. حساسیت و مقاومت سویه ها به آنتی بیوتیک ها به روش های کربی بور و براث دایلوشن تعیین گردید. برای ارزیابی فراوانی ژن های  qnrS  و qnrB در جدایه ها از روش PCR استفاده شد.
نتایج : در این مطالعه ، بیشترین مقاومت در جدایه های اشریشیا کلی به پیپراسیلین (81.5%) و سفازولین (88.9%) و در جدایه های کلبسیلا پنومونیه به سفازولین (90.9%) و آموکسی سیلین (95.5%) مشاهده شد. از 49 جدایه، 73.4% موارد دارای ژن qnrB و 97.9% موارد دارای ژن qnrS  بودند.
نتیجه گیری: به نظر می رسد یک از علت های افزایش مقاومت چند دارویی در جدایه های بیمارستانی عفونت مجاری ادراری (UTI) در رشت، افزایش انتقال ژن های پلاسمیدی بین این جدایه ها باشد.
 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb