زمینه و هدف: همودیالیز شایع‌ترین روش درمانی در بیماران با مرحله انتهایی کلیه است. با توجه به اهمیت و نقش نفوذپذیری صافی‌های همودیالیز در پاک‌سازی مواد و ذرات، این صافی‌ها به دو گروه جریان کم و جریان زیاد تقسیم می‌شوند. این پژوهش با هدف مقایسه اثرات این صافی‌ها در برداشت الکترولیت‌ها و ذرات در این بیماران انجام گرفت.
مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی متقاطع، نمونه خون ۳۰ بیمار همودیالیزی طی دو جلسه همودیالیز با استفاده از صافی جریان کم و جریان زیاد قبل و بعد از همودیالیز جهت بررسی و مقایسه مقادیر سدیم، پتاسیم، فسفر، اوره و کراتینین از لاین شریانی تهیه و به آزمایشگاه ارسال شد. از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین سنی نمونه‌ها ۷۴/۱۰±۴۶/۴۷ سال بود، ۷۰ درصد مرد و ۳۰ درصد زن بودند. میزان برداشت اوره (۰۱۷/۰=p)و فسفر (۰۰۶/۰=p)بعد از همودیالیز در صافی جریان زیاد بالاتر بوده و از لحاظ آماری معنی‌دار بود. اما در سایر پارامترها اختلاف آماری معنی‌داری بین دو صافی مشاهده نشد(۰۵/۰<p).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش و ویژگی صافی جریان زیاد، پیشنهاد می‌شود در صورت عدم وجود ممنوعیت خاص، صافی جریان زیاد به صورت منظم در بخش‌های همودیالیز استفاده شود.
