---

مقدمه: سرطان کولون یکی از شایع‌ترینسرطان‌های دستگاه گوارش است. این سرطان در بین سرطان‌ها سومین امار مرگ را دارد؛ هدف این مطالعه براورد بقا و تعیین عوامل مؤثربر بقایبیماران سرطان کولون است.
مواد و روش‌ها:در این تحقیق از اطلاعات 193 بیمار مبتلا به سرطان کولونمراجعه‌کننده به کلینیک امام خمینی همدان طی سال‌های1382 تا 1396 در قالب یک مطالعه کوهورت گذشته‌نگر استفاده شد. پیگیری تمام بیماران از طریق مراجعه دوره‌ای و تماس تلفنی تا سال 96 انجام شد. برای براورد بقای بیماران از روشکاپلان مایر استفاده شد،همچنین اثر عوامل پیش‌آگهی دهنده بر بقا توسط مدل رگرسیون کاکس به‎دست آمد. نرم‌افزارمورداستفاده برای تجزیه و تحلیل داده‌هاSTATA نسخه 11 و سطح معنی‌داری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها:میانگین سنی بیماران در زمان تشخیص 9/12±09/57 سال بود. احتمال بقای 1، 3 و 5 ساله کل بیماران به ترتیب 82/0، 61/0 و 48/0 بود. همچنین متغیر مرحله سرطان در مدل کاکس تعیین‌کنندهمدت زمان بقای بیماران بود.
نتیجه‌گیری:بر اساس مدل کاکس تنها مرحله سرطان بر زمان بقای بیماران مبتلا بهسرطان کولون این مطالعه تأثیرگذار بود.لذا تشخیص به‌موقع بیماری باعث پیشگیری از پیشرفت بیماری همچنین افزایش مدت‌ زمان بقای افراد بیمار، به‌ویژه در سنین بالا می‌گردد.