در این مطالعه 50 بیمار تالاسمیک ماژور در شهرستان اراک تحت بررسی قرار گرفتند . این بیماران از نظر کاهش شنوایی با انجام تست های شنوایی سنجی مطالعه شدند. میانگین سن بیماران 10 سال بود و بیشترین تعداد بیماران (20 نفر یا 40% بیماران ) در گروه سنی 5 تا 9 سال قرار داشتند. 54% بیماران مونث و 46% بیماران مذکربودند که نسبت مذکر به مونث معادل 0/85 می باشد.
از 50 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور ، 7 بیمار مبتلا به کاهش شنوایی بودند که همگی در گروه مصرف کننده دسفرال قرار داشتند. این کاهش شنوایی از نوع حسی – عصبی ، قرینه و دو طرفه بود . بین مصرف دسفرال و بروز کاهش شنوایی ، رابطه ی معنی دار بدست آمد. همچنین در این مطالعه مشخص گردید که بین دوز دسفرال و کاهش شنوایی و نیز مدت زمان مصرف دسفرال و بروز کاهش شنوایی رابطه ی معنی داری وجود دارد. بین سطح فریتین سرم و بروز کاهش شنوایی ارتباطی بدست نیامد.
نتایج حاصله نشان داد که بیماران مبتلا به تالاسمی که تحت درمان با دسفرال هستند ، باید بصورت دوره ای تحت بررسی تست های شنوایی سنجی قرار گیرند تا از اثر اتوتوکسیستی دسفرال در امان بمانند.
