علی کولیوند، محمد جواد قنادزاده، محمد صادق رجایی، معصومه مشایخی، رحیم موسوی،
دوره ۱۹، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۵ )
زمینه و هدف: با توجه به این که پسماندهای دندانپزشکی به علت دارا بودن عوامل سمی و خطرناک از جمله مهمترین آلایندههای محیط زیست محسوب میشوند، بنابراین تصفیه و مدیریت مناسب آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این مطالعه آنالیز کمی و کیفی پسماند تولیدی مطبهای دندانپزشکی عمومی و نحوه مدیریت آن در شهر اراک بود.
مواد و روشها: از ۵ مطب دندانپزشکی عمومی منتخب، ۱۵ نمونه پسماند برداشت و به ۶۶ جزء و ۴ بخش تقسیم و خصوصیات کمی و کیفی آنها ارزیابی شد. نحوه مدیریت پسماند تولیدی نیز با استفاده از یک چک لیست بررسی شد.
یافتهها: بر اساس نتایج، سرانه و میانگین پسماندهای تولیدی هر مطب به ترتیب برابر با g/day-patient ۷۱/۶۶ و g/day ۴۵/۱۳۴۰ بود. سهم پسماندهای بالقوه عفونی، شبه خانگی، شیمیایی-دارویی و سمی به ترتیب برابر با ۲۵/۵۴، ۱۴/۳۵، ۱۹/۸ و ۱۴/۲ درصد بود. بیش از ۸۰ درصد پسماند تولیدی مربوط به ۱۰ جزء دستکش لاتکسی، پلاستیک و نایلون، دستمال کاغذی آلوده به خون و بزاق، کاغذ و مقوا، آمپول مصرف شده، سرساکشن، گچ قالبگیری، مواد غذایی، دنتال رول آلوده به خون و بزاق و دستکش نایلونی بود.
نتیجهگیری: جمعآوری و دفع هر بخش از پسماندهای دندانپزشکی (پسماندهای سمی، شیمیایی-دارویی، بالقوهعفونی و شبه خانگی) میبایست به صورت جداگانه و مطابق با ضوابط مربوطه انجام گیرد.