جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای پروپرانولول

مریم حیدری ورنوسفادرانی، کیوان قسامی،
دوره 6، شماره 2 - ( 4-1382 )
چکیده

مقدمه: میگرن یکی از بیماری های شایع جهان است که شیوع آن در زنان و مردان به ترتیب 20-15% و 6% می‌باشد. حملات ناشی از میگرن می‌تواند از ضعیف تا بسیار شدید متغیر باشد و حتی باعث از کارافتادگی فرد میگرنی و عوارض خطرناک پایدار ناشی از آن مانند فلج نواحی مختلف بدن شود؛ بنابراین لازم است تحقیقات بیش تری در زمینه تشخیص و درمان‌های دارویی با موفقیت بهتر که از شروع حملات ناشی از میگرن جلوگیری می‌کنند صورت پذیرد.
روش‌کار: این مطالعه به صورت آزمایش کنترل شده تصادفی
 طی مدت شش ماه انجام شد. بیماران مورد مطالعه از طریق شرح حال، معاینه کامل، الکتروآنسفالوگرام، اسکن توموگرافی کامپیوتری، آزمایش خون و کارکرد کلیه و کبد و شروع درمان پیشگیری از حملات میگرن مورد ارزیابی قرار گرفتند. پاسخ‌های درمانی موفقیت‌آمیز جهت کنترل حملات میگرن با استفاده از داروهای پیشگیری‌کننده سدیم و الپرات و پروپرانولول با داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: از بین 126 بیمار مورد (31/8% آقا و 68/2% خانم)، 65/1الکتروآنسفالوگرام طبیعی و 34/9% الکتروآنسفالوگرام غیرطبیعی داشتند. بیماران استفاده‌کننده از سدیم و الپرات با الکتروآنسفالوگرام طبیعی و غیر طبیعی به ترتیب میزان بهبودی 35% و 95/6% نشان دادند و بیماران استفاده‌کننده از پروپرانولول به همراه آمی‌تریپتیلین و یا نورتریپتیلین با الکتروآنسفالوگرام طبیعی و غیرطبیعی به ترتیب میزان 61/9% و 28/6% داشتند. این نتایج از نظر آماری معنی‌دار بودند (P<0/01). اثرات متقابل دارو با جنس و جنس با نوع الکتروآنسفالوگرام از از نظر آماری معنی‌دار نبودند (P>0/05). شایع‌ترین عارضه با درمان سدیم و الپرات، سرگیجه و شایع‌ترین عارضه با درمان پروپرانولول به همراه آمی‌تریپتیلین و یا نورتریپتیلین، احساس خستگی بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که بهترین درمان پیشگیری از حملات سردرد برای افراد میگرنی با الکتروآنسفالوگرام غیر طبیعی، قرص سدیم و الپرات و برای افراد میگرنی با الکتروآنسفالوگرام طبیعی، قرص پروپرانولول به همراه آمی‌تریپتیلین و یا نورتریپتیلین می‌باشد.

ناهید جیواد، محمود رفیعیان،
دوره 8، شماره 3 - ( 11-1384 )
چکیده

مقدمه: امروزه داروهای زیادی در پیشگیری از حملات میگرن مورد استفاده قرار می گیرند که در مورد تاثیر مثبت آنها در کاهش حملات اتفاق نظر وجود ندارد و ارجحیت یکی بر دیگری نیز مورد تردید است. این تحقیق به منظور مقایسه تأثیر دو داروی نیمودیپین و پروپرانولول در پیشگیری از حملات میگرن بر روی بیماران مراجعه کننده به کلینیک تخصصی اعصاب در شهرکرد صورت گرفت.
روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور بود که بر روی 102 بیمار انجام شد. بیماران مورد مطالعه بطور تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول جهت درمان پروفیلاکتیک میگرن داروی نیمودیپین و در گروه دوم از داروی پروپرانولول استفاده شد. درمان به مدت 6 ماه پیگیری شد. هر بیمار موظف بود روزانه پرسش‌نامه مربوطه را پر کند. این پرسش‌نامه شامل اثر دارو بر شدت سر درد، مدت سردرد و تعداد دفعات سر درد در یک ماه بود. در نهایت تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی انجام پذیرفت.
نتایج: شدت و طول مدت حملات در گروه مصرف کننده پروپرانولول در مقایسه با گروه مصرف کننده نیمودیپین کمتر بود(0/01>P)، ولی از نظر تعداد حملات تفاوت معنی داری در بین دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مصرف پروپرانولول در مقایسه با نیمودیپین در پیشگیری از حملات سردرد میگرنی مؤثرتر باشد. بنابر این مصرف این دارو در پیشگیری از حملات میگرن توصیه می شود.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb