3 نتیجه برای پانکراتیت
فرح صابونی، بابک نمائی، علی احمد گودرزی،
دوره 1، شماره 4 - ( 7-1376 )
چکیده
بیماری اوریون یک عفونت ویروسی حاد شایع است که می تواند در بیمار مبتلا عوارض متعددی ایجاد نماید. عوارض این بیماری عبارتند از: مننگوآنسفالیت، کری عصبی گذرا یا دائمی یک طرفه یا دو طرفه، التهاب بافت بیضه و تخمدان ها، التهاب بافت پستان ها، تیروئیدیت، پانکراتیک، آرتریت، دیابت شیرین، عوارض سیستم عصبی، بینایی، شنوایی و عارضه قلبی که بسیار مهم می باشد. در این مطالعه گذشته نگر 131 بیمار کمتر از 15 سال از نظر سن، جنس، توزیع یافته های آزمایشگاهی و شکایات و علائم بالینی و عوارض بیماری مورد بررسی قرار گرفتند. بیش از 85 درصد موارد کمتر از 11 سال سن داشتند و بیشتر در سن مدرسه بودند. نسبت جنس مذکر به مونث 3 به 1 بوده است و شایع ترین شکایت و یافته های بالینی آنها استفراغ 73/75 درصد، تب 49/6 درصد و تورم پاروئید 41/22 درصد گزارش شد. در 42/74 درصد بیماران پلئوسیتوز مایع نخاع که ارجحیت سلول ها با لنفوسیت بود وتعداد لوکوسیت در بیش از 70 درصد بیماران کمتر از 500 سلول در میلیلیتر دیده شد. آمیلاز سرم در 72/8 درصد موارد افزایش یافته بود. بیماران مبتلا در این مطالعه شکایات و علائم بالینی متنوعی از جمله تهوع و استفراغ خونی، سردر، تشنج، شکم درد مشابه با آپاندیسیت حاد، ادم صورت، گردن و جلوی قفسه سینه، پتسی در پوست و عوارض مننگوآنسفالیت، آنسفالیت و تورم بیضه را نشان دادند.
شاهین فاتح، محمدرضا ممقانی، قاسم مسیبی،
دوره 15، شماره 1 - ( 1-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: تشخیص زود هنگام میزان شدت بیماری پانکراتیت حاد به علت مرگ و میر بالای موارد شدید آن و افزایش میزان بروز آن در سالهای اخیر از اهمیت بالایی برخوردار است. از آنجا که اینترلوکینها به تغییرات بدن سریعا واکنش نشان میدهند، هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین سطح خونی اینترلوکینهای 15 و 17 با شدت پانکراتیت حاد می باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 52 بیمار مبتلا به پانکراتیت حاد مورد مطالعه قرار گرفتند. برای کلیه بیماران معیارهای APACHE-II و رانسون و اطلاعات پاراکلینیکی تکمیل شده و سطح سرمی اینترلوکینهای 15 و 17 اندازه‌گیری شد. سپس ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین با شدت پانکراتیت حاد بر اساس معیارهای APACHE-II و رانسون تعیین گردید.
یافته‌ها: از بین بیماران مورد مطالعه 5/36 درصد مرد و 5/63 درصد زن بوده و میانگین سنی 06/61 سال بود. در بررسی ارتباط خطی بین سطح سرمی اینترلوکین 17 با شدت پانکراتیت حاد بر اساس معیار رانسون ارتباط معنیداری دیده شد (319/0=r، 021/0=p). در نمودار راک سطح خونی پروتئین واکنش گر سی و اینترلوکین 15 در تشخیص پانکراتیت ارزشمند نشان داده شده و به ترتیب حساسیت 3/92 و 8/78 و ویژگی40 و 48 درصد داشتند.
نتیجه گیری: سطح سرمی اینترلوکین 17 در تعیین شدت پانکراتیت حاد بر اساس معیار رانسون به عنوان یک عامل مهم شناخته شد. ارزش تشخیصی سطح سرمی اینترلوکین 15 نیز باید با مطالعات بیشتر تأیید گردد.
محمود امینی، علی احمدآبادی، یحیی ژند، قاسم مسیبی، علی قضاوی،
دوره 15، شماره 2 - ( 3-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: پانکراتیت حاد یکی از علل شایع درد شکم می‌باشد که علامت یا نشانه اختصاصی و روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آن وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارزش تشخیصی نوار ادراری و مقدار کمّی تریپسینوژن-2 ادرار در تشخیص پانکراتیت حاد می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 76 بیمار که با تشخیص افتراقی پانکراتیت حاد در اورژانس بیمارستان ولیعصر(عج) اراک بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در 46 بیمار تشخیص پانکراتیت قطعی شد(گروه پانکراتیت)، و در 28 نفر تشخیص پانکراتیت رد گردید(گروه شاهد) و 2 نفر نیز اط مطالعه حذف شدند. در هر دو گروه سطح آمیلاز، لیپاز، پروتئین واکنشی فاز حاد و تریپسینوژن-2 کمی و کیفی ادرار سنجیده و حساسیت و ویژگی آزمون‌ها تعیین گردید. داده‌های جمع‌آوری شده نیز با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: سنجش تریپسینوژن-2 ادرار به وسیله نوار ادراری در 36 بیمار از 45 نفر (حساسیت80 درصد) و در گروه شاهد، در 2 نفر از 28 نفر مثبت بود (ویژگی8/92 درصد). سنجش میزان کمی تریپسینوژن ادرار در 41 نفر از 45 بیمار (حساسیت1/91 درصد) و در 4 نفر از 28 نفر در گروه شاهد مثبت بود (ویژگی 89 درصد). حساسیت و ویژگی آمیلاز به ترتیب 6/82 و 75 درصد و لیپاز 76 و 7/85 درصد محاسبه شد. نتیجه گیری: برای تشخیص پانکراتیت حاد می‌توان از اندازه‌گیری تریپسینوژن-2 ادرار با نوار ادراری استفاده کرد. این آزمون علاوه بر سریع و راحت بودن، دارای دقت بالایی است و از آن می‌توان در اورژانس‌ها و مراکز مراقبت‌های بهداشتی اولیه که امکانات تشخیصی محدودی دارند، استفاده کرد.
