---

مقدمه: هموسیستئینمی یک عامل عمده و یک ریسک فاکتور مستقل برای بیماری‌های عروقی و ترومبوز وریدی است. لذا توجه به عوامل زمینه ساز و شناسایی ریسک فاکتورهای آن به ویژه در جمعیت‌های پرخطر از جمله افراد مسن و بیماران شدیداً بد حال اهمیت دارد. این تحقیق با توجه به نقش هموسیستئینمی و عدم وجود آمار و اطلاعات مناسب در زمینه این بیماری در بیماران بستری در ICU طراحی شده است. روش کار: مطالعه حاضر مطالعه‌ای توصیفی- مقطعی بوده است که به روش نمونه‌گیری سرشماری بر روی بیمارانی که از تاریخ ۱/۷/۱۳۸۴ الی ۲۹/۱۲/۱۳۸۴ در بخش ICU داخلی بیمارستان رسول اکرم (ص) بستری شده‌اند، انجام شده است. بر این اساس مشخصات اپیدمیولوژیک بیماران از پرونده استخراج و یک نمونه خون نیز جهت اندازه‌گیری سطح سرمی هموسیستئین از بیمار اخذ گردید. در ارائه اطلاعات به دست آمده از آمار توصیفی استفاده شد. نتایج : تعداد کل بیماران بستری شده در مقطع فوق که تحت بررسی قرار گرفته‌اند ۵۲ نفر با میانگین سنی ۴۲/۵۸ بوده است. در میان ۵۲ نفر مورد مطالعه، ۱۲ نفر (۱/۲۳ درصد) افزایش هموسیستئین داشته‌اند و ۴۰ بیمار دیگر (۹/۷۶ درصد) از سطح پلاسمایی هموسیستئین در محدوده طبیعی برخوردار بوده‌اند. میانگین میزان هموسیستئین در بیماران با سطح هموسیستئین طبیعی در این مطالعه برابر ۲۸/۹ (۴۸/۱۵ - ۰۸/۳) و میانگین میزان هموسیستئین در بیماران مبتلا به هموسیستئینی در این مطالعه ۰۵/۲۱ (۰۵/۳۱-۰۵/۱۱) میکرومول در درسی لیتر بوده است. ۲۵ درصد افراد مبتلا به هاپرهموسیستئینمیا مبتلا به نارسایی کلیه و ۲۵ درصد مبتلا به حوادث عروقی مغز (CVA) بوده‌اند. میانگین هموسیستئین در بیماران مبتلا به CVA و نارسایی کلیه با سایر بیماری‌ها اختلاف آماری معنی‌داری نداشت. بحث: با توجه به آن که در مطالعه ما فراوانی افزایش هموسیستئین ۱/۲۳ درصد بوده و نیز با توجه به ارتباط سطح فولات و ویتامین‌های B۱۲ و B۶ با افزایش هموسیستئین و با توجه به مطالعات اپیدمیولوژیک انجام شده، به نظر می‌رسد که بررسی فاکتورهای سطح سرمی فولات، B۶ و B۱۲ وکلیرانس کراتینین و آلبومین پلاسما می‌تواند نقش این عوامل را به ویژه به عنوان عامل احتمالی پیش‌گویی کننده در ایجاد هموسیستئینمی مشخص‌تر سازد

---