چکیده
زمینه و هدف: فنآوری نانو، فرصتی عالی برای درمان عفونتهای میکروبی مقاوم به دارو فراهم می‌کند. هدف از این مطالعه، سنتز آموکسی سیلین انکپسوله شده در نانوذرات پلیمری و مقایسه فعالیت ضد باکتریایی این نانوفرمولاسیون با آموکسی سیلین خالص بود.
مواد و روش‌ها: نانوذرات پلیمری انکپسوله شده با آموکسی سیلین توسط کیتوزان به عنوان یک پلیمر و آلژینات به عنوان عامل متصل کننده تهیه شدند. نانوذرات حاصله با طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، پراکندگی نور دینامیکی و میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخصه یابی شدند. اثرات ضدباکتریایی نانوذرات بر علیه برخی باکتریهای شایع در
عفونتهای بیمارستانی با استفاده از روشهای براث میکرودایلوشن و انتشار از چاهک بررسی شدند.
یافته‌ها: نانوذرات انکپسوله شده با دارو دارای شکل کروی با اندازه متوسط 96 نانومتر بودند. این نانوذرات اثر ضد باکتریایی قابل توجهی بر روی تمام باکتریهای آزمایش شده به جزء سودوموناس آئروژینوزا داشتند. همچنین آنها اثرات ضدباکتریایی قویتری از نانوحامل به تنهایی یا آنتی بیوتیک آزاد نشان دادند. بزرگ‌ترین ناحیه مهار رشد (7/23) برای استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی سیلین وکوچکترین (5/12) برای نوع مقاوم این باکتری تعیین شد. حداقل غلظت مهارکننده نانوفرمولاسیون بر علیه این دو سویه به ترتیب 5/1 و 48 میکروگرم بر میلی لیتر و برای اشرشیا کلی و سودووناس آئروژینوزا 6/6 و 256 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که انکپسوله کردن آموکسی سیلین در نانوذرات پلیمری، پتانسیل افزایش فعالیت ضدباکتریایی بر علیه باکتریهای عامل عفونتهای بیمارستانی دارد.
