4 نتیجه برای نانوذره
فرنوش حقیقی، شهلا رودبارمحمدی، پریسا محمدی، مهدی اسکندری،
دوره 15، شماره 1 - ( 1-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: کاندیدا آلبیکنس چهارمین عامل مهم عفونتهای مزمن قارچی است که مخاط را درگیر نموده و ایجاد عفونت در بافتهای عمقی مینماید. امروزه مرگ و میر ناشی از عفونتهای بیوفیلم کاندیدایی که از طریق استفاده از ابزارهای پزشکی مانند کاتترها و ایمپلنتها رو به افزایش است. لذا یافتن روشهای نوین مبارزه با عوامل چنین عفونتهای قارچی ضروری به نظر میرسد. در این مطالعه تلاش شد تا اثر ترکیبات ضد قارچی نانو ذرات دیاکسیدتیتانیوم و دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست بر روی بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس ارزیابی گردد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی نانو ذره دیاکسیدتیتانیوم سنتز شده در معرض پرتو فرابنفش با طول موج370 نانومتر قرار گرفت. بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس در پلیتهای 96 خانهای تشکیل شد و اثر ضد کاندیدایی نانوذرات دیاکسیدتیتانیوم و دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست بر روی آن بررسی شد. دادههای جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تی تست و نرم افزار SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: حداقل غلظت مهارکنندگی50، دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست 9/1 میکروگرم در میلیلیتر و حداقل غلظت مهارکنندگی90، 74/2 میکروگرم در میلیلیتر و حداقل غلظت کشندگی 37/3 میکروگرم در میلیلیتر تعیین گردید. غلظت مهارکنندگی بیوفیلم دیاکسیدتیتانیوم و دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست و فلوکونازول برای سویه حساس به فلوکونازول به ترتیب 14/54، 5/4 و 4 میکروگرم در میلیلیتر و همچنین برای سویه مقاوم به فلوکونازول به ترتیب 35/88، 5/4 و 8 میکروگرم در میلیلیتر بود.
نتیجه‌گیری: نانوذره دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست اثر مطلوبی در حذف بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس در مقایسه با داروی فلوکونازول نشان داد. از این رو میتواند راه‌کاری جدید جهت پیشگیری از تشکیل بیوفیلم قارچی به ویژه بیوفیلمهای مرتبط با ابزارهای پزشکی باشد.
احمد خواجه گندمانی، رحمت الله فتاحیان دهکردی، محمد سعید حیدرنژاد، محسن جعفریان دهکردی،
دوره 20، شماره 5 - ( 5-1396 )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: در این پژوهش، اثر نانوذره‌ی اکسید روی (ZnO NPs) و تیامین بر عملکرد بیوشیمیایی سرم و هیستوپاتولوژی کلیه به دنبال دیابت تجربی در موش بررسی شد.
مواد و روش‌ها: برای این منظور، 56 سر موش به طور تصادفی در 8 گروه 7 تایی قرار گرفتند. دو گروه از حیوانات به عنوان گروه کنترل (A) و گروه تیامین (G) در نظر گرفته شدند. سایر گروه‌ها از طریق آلوکسان با دوز 180 میلی گرم بر کیلوگرم دیابتی شدند. موش‌های گروه B به عنوان گروه دیابتی تنها در نظر گرفته شدند. غلظت های 1/0 و 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانوذره‌ی اکسید روی به صورت درون صفاقی به گروه های C و D تزریق گردید. غلظت های 1/0 و 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانوذره‌ی اکسید روی همراه با تیامین (30 میلی گرم بر لیتر) به گروه های E و F تزریق شد. به موش‌های گروه H فقط نانوذره با غلظت 1/0 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق گردید. تغییرات ایجاد شده در بافت کلیه همراه با برخی فاکتورهای بیوشیمیایی اندازهگیری شد.
یافته‌ها: نتایج حاصله نشان داد که دیابت سبب تغییر میزان برخی فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون (آنزیم GGT، BUN و کراتینین) موش گردید (05/0p<). اما تجویز نانوذرات و تیامین کاهش این اثرات منفی را به همراه داشت. ابتلا به دیابت سبب تغییر بافت کلیه موش ها به صورت آشفتگی انسجام بافت داربست، از هم گسیختگی برخی از لوله‌های پیچ‌خورده و پر‌خونی در داخل بافت هم‌بندِ داربست شد.
نتیجه‌گیری: درمان موش های دیابتی با نانوذره ZnO NPs و تیامین موجب بهبودی نسبی در ساختار هیستوپاتولوژی کلیه و سطوح بیوشیمیایی خون گردید.
سارا قندهاری، مسعود همایونی تبریزی، پوران اردلان،
دوره 21، شماره 1 - ( 1-1397 )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: آنژیوژنز هم در شرایط فیزیولوژیک (بهبود زخم، رشد جنین و غیره) و هم پاتولوژیک (بیماری هایی از جمله سرطانی) رخ می دهد و نقش کلیدی در رشد تومور، تهاجم و متاستاز سرطان ایفا می کند. بنابراین مهار آنژیوژنز می تواند یک رویکرد مهم درمانی در بیماری های سرطانی باشد. در سال های اخیر، استفاده از نانوذرات برای کنترل سلول های سرطانی و جلوگیری از رشد تومور بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات مختلف نقش نانوذرات را در کاهش آنژیوژنز و مهار سلول های سرطانی به خوبی نشان می دهد. بنابراین، در این مطالعه اثر ضد رگ زایی نانو ذره نقره سنتز شده از گیاه
Rubina tinctorum L (Ru-AgNPs) بر روی پرده کوریوالانتوییک جوجه (CAM) مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی، 60 عدد تخم مرغ به طور تصادفی به 6 گروه شامل کنترل، کنترل آزمایشگاهی و 4 گروه درمان تقسیم شدند. در روز دوم انکوباسیون یک پنجره روی تخم ها ایجاد شد. در روز هشتم، غشای کوریوالانتوییک نمونه ها با غلظت های مختلف نانوذرات تحت درمان قرار گرفت و در روز دوازدهم، تصویر برداری از نمونه ها انجام گرفت و تعداد و طول عروق در غشای کوریوالانتوئیک اندازه گیری شد. در نهایت وزن و طول جنین از ناحیه فرق سر تا نشیمنگاه اندازه گیری شد و داده های کمی با استفاده از آزمون LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که نانوذره به طور معنی داری طول و تعداد رگهای خونی را در گروه های تیمار شده نسبت به گروه کنترل کاهش می دهد. همچنین بررسی طول و وزن جنین های تیمار شده با گروه شاهد نشان داد که نانوذره اثر کاهشی بر قد جنین ها داشته، اما وزن جنین ها در گروه تیمار با گروه کنترل تفاوت چندانی را نشان نداد.
نتیجه گیری: با توجه به اثرات کاهش نانوذره بر رگ زایی پرده کوریوآلانتوییک می توان با بررسی های بیشتر از این ترکیب در جهت کاهش و مهار رگ زایی پاتولوژیک در بسیاری بیماری ها از جمله سرطان استفاده نمود.
شهلا شاهسوندی، محمد مجید ابراهیمی، محمد رضا سمیعی،
دوره 21، شماره 3 - ( 3-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: ﺑﺮای ﻫﺪایﺖ ﭘﺎﺳﺦ ایﻤﻨﯽ و افزایش پایداری آنتی ژن، واکسنهای غیر فعال با یـﺎورها ﺗﺮﮐﯿـﺐ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. در سالهای اخیر، طراحی یاورهای زیستی و ارزیابی توانایی آن‌ها در افزایش پاسخ ایمنی علیه ویروس آنفلوانزا مورد توجه بوده است. ﻫﻤﻮﮐﯿﻨﯿﻦ-1 (HK-1) ﻓﻌـﺎل ﮐﻨﻨـﺪه ﺳﻠﻮلﻫﺎی B وT ﺑﺮای ﺗﻤﺎیﺰ ﺑﻪ ﺳﻠﻮلﻫﺎی ﭘﻼﺳﻤﺎ و ﺗﻮﻟﯿﺪ آﻧﺘﯽﺑﺎدی اﺳﺖ. در ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اﺛـﺮ HK-1 همراه با واکسن نانوذره آنفلوانزا بر پایه کیتوزان ﺑﺮ اﻟﻘﺎی ﭘﺎﺳﺦ ایﻤﻨﯽ ﻫﻮﻣﻮرال ﻋﻠﯿﻪ آﻧﻔﻠﻮاﻧﺰا ﺑﺮرﺳﯽ شد.
مواد و روش ها: نانوذره کیتوزان حاوی آنتی ژن غیر فعال آنفلوانزا و نانوذره کیتوزان حاوی آنتی ژن غیر فعال آنفلوانزا و HK-1 تهیه شدند. پاسخ ایمنی پیامد واکسیناسیونهای اولیه و یادآور با نانوذرات آنفلوانزا با و بدون این یاور درگروههای جوجه SPF بررسی شد. سطوح آنتی بادی اختصاصی علیه آنفلوانزا در ﻧﻤﻮﻧـﻪﻫـﺎی ﺳـﺮم گروههای تیمار و شاهد ﺑـﺎ آزﻣـﺎیﺶهای ﺳـﺮوﻟﻮژی ارزیﺎﺑﯽ ﺷﺪﻧﺪ.
یافته ها: جوجه ﻫﺎی ایمن شده با واﮐﺴﻦ نانو ذره آنفلوانزا دارای HK-1 در مقایسه با دو گروهی که آنتی ژن غیر فعال آنفلوانزا و واکسن نانوذره بدون یاور را دریافت کرده بودند، سطوح آنتی بادی اختصاصی بیشتر و پایدار در دوره آزمایش داشتند. تفاوت در تعداد نوبتهای واکسیناسیون اثری بر روی افزایش عیار نداشت.
نتیجه گیری: این داده ها نشان می‌دهند نانوذره کیتوزان شرایط جذب بهتر، رهایش و پایداری بیشتر آنتی‌ژن آنفلوانزا در حضور یاور زیستی HK-1 را فراهم میکند.
