مریم داودی، علیرضا کمالی،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف: مزیت مهم آنستزی رژیونال برطرف کردن درد بدون نیاز به نارکوتیک‌ها در دوره پس از عمل می‌باشد که منجر به ترخیص سریع‌تر از ریکاوری و نیز برگشت سریع‌تر هوشیاری درکودکان میشود. هدف از این پژوهش مقایسه افزودن میدازولام و نئوستیگمین به بوپیوا کایین به روش کودال در کاهش درد بعد از اعمال جراحی تحتانی شکم در اطفال ۸-۲ سال می‌باشد. مواد و روش‌ها: در طی یک مطالعه تجربی از نوع کارآزمایی بـالینی تصادفی دو سو کور اطفال (۴۵ نفر) به طور کاملاً تصادفی در یکی از گروه‌های میدازولام، نئوستیگمین و پلاسبو قرار گرفتند. القا بی‌هوشی به صورت استنشاقی، با هالوتان و اکسیژن انجام شد. در گروه اول بـوپیـواکایـین ۲۵/۰ درصد بــه مــقدار ۵/۰ میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم همراه میدازولام به مقدار۵۰ میکروگرم به ازای هر کیلو گرم، در گروه دوم بوپیواکایین ۲۵/۰ درصد به مقدار ۵/۰ میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم همراه نئوستیگمین به میزان ۲ میکروگرم به ازای هر کیلو گرم و در گروه سوم پلاسبو و بوپیواکایین ۲۵/۰ درصد به مقدار ۵/۰ میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم به صورت کودال تزریق شد. یافته‌ها: میانگین مدت بیدردی در بیماران گروه نئوستیگمین ۲۵/۰±۵/۱۶ ساعت، در بیماران گروه میدازولام ۲۲/۰±۳/۱۲ ساعت و در گروه پلاسبو ۱۱/۰±۶ ساعت بود(۰۰۱/۰> p)؛ همچنین میانگین رتبه درد در ریکاوری ۶ ، ۱۲ و ۲۴ ساعت بعد ازعمل در گروه نئوستیگمین کمتر از دو گروه دیگر بود(۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: طول مدت بیدردی در گروه نئوستیگمین بیشتر از گروه میدازولام و گروه پلاسبو بود.
علیرضا کمالی، مریم شکرپور، خاطره وطن پور،
دوره ۱۵، شماره ۵ - ( ۷-۱۳۹۱ )
چکیده
زمینه و هدف: درد یک مشکل پیچیده طبی است، که میتواند وضعیت فیزیکی و روحی بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. کنترل ناکافی درد پس از عمل اثرات نامطلوبی بر وضعیت فیزیولوژیکی، متابولیکی و روحی بیمار دارد. افزودن مکملهای جدید منجر به افزایش مدت بیدردی میشود. هدف این مطالعه مقایسه نئوستیگمین و میدازولام داخل نخاعی در افزایش مدت بیدردی بعد از عمل می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه کـارآزمـایی بـالــینی دو سو کور، بر روی زنان ۵۰-۳۵ سال ASA کلاس ۱ و ۲ کاندید جراحی کولپورافی الکتیو انجام گرفت که در آن تعداد ۶۰ بیمار به طور تصادفی در سه گروه میدازولام، نئوستیگمن و شاهد تقسیم شدند. در گروه اول به لیدوکائین هیپربار ۱ میلیگرم میدازولام، گروه دوم ۵۰ میکروگرم نئوستیگمین و گروه سوم ۵/۰ سیسی نرمال سالین اضافه گردید، سپس بر اساس معیار VAS نمره درد بیماران و مدت بیدردی بیماران، با یکدیگر و با استفاده از نرم افزار SPSS مقایسه شد. یافته‌ها: مدت بیدردی در بیماران گروه میدازولام ۲/۱۸±۴/۹۸، در گروه نئوستیگمین ۶/۳۲±۵/۷۴ و در گروه شاهد ۹/۹±۵/۶۴ دقیقه بود که میانگین مدت بیدردی در گروه میدازولام بیشتر از دو گروه دیگر بود(۰۰۱/۰>p). میانگین دوز مصرفی مسکن در ۲۴ ساعت بعد از عمل به طور معنیداری طبق۰۰۱/۰p< در گروه میدازولام کمتر از دو گروه دیگر بود(۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: میدازولام و نئوستیگمین داخل نخاعی منجر به افزایش مدت بیدردی بعد از عمل میشوند که میدازولام موثرتر از نئوستیگمین می‌باشد.
