جستجو در مقالات منتشر شده


4 نتیجه برای مننژیت

معصومه صوفیان،
دوره 3، شماره 2 - ( 4-1379 )
چکیده

در این مقاله یک مورد مننژیت بروسلایی گزارش می شود. علیرغم موارد زیاد ابتلا به تب مالت در استان مرکزی ابتلا به مننژیت بروسلایی توسط متخصصین عفونی دیده نشده بود حال آن که مننژیت بروسلایی شیوع حدود 5% دارد. بیمار خانم 25 ساله بود که به علت کاهش سطح هوشیاری به اورژانس بیمارستان ولیعصر (عج) اورده شده بود. بیمار از 2 ماه قبل سر درد، استفراغ و تب داشته است. در آزمایشات رایت سرم و مایع مغزی نخاعی مثبت بود. بیمار با درمان تب مالت بهبودی یافت. علت نادر بودن بیماری در استان مرکزی شاید اندمیک بودن بیماری و تشخیص سریع آن توسط پزشکان بوده و بروسلا عارضه دارو مننژیت کمتر روی می دهد.

شاهین قاسمی، علی چهرئی، علی مقیمی، علی احسان آبادی، علیرضا بیگانه،
دوره 3، شماره 3 - ( 7-1379 )
چکیده

مننژیت به التهاب لپتومننژ در اثر عوامل عفونی یا غیر عفونی اطلاق می شود. شایع ترین انواع مننژیت های عفونی شامل انواع باکتریائی، ویروسی، سلی و قارچی می باشد. به طور کلی مننژیت های عفونی به سه دسته تقسیم می شوند که شامل مننژیت حاد باکتریال، مننژیت غیر چرکی (aseptic) و مننژیت تحت حاد تا مزمن می باشد. افتراق این موارد از هم با استفاده از یافته های مایع مغزی نخاعی خواهد بود. سه چهارم موارد مننژیت باکتریال حاد در سنین قبل از 15 سالگی رخ می دهند. علل اتیولوژیک آن با سن تغییر می کند. بهترین راه تشخیص مننژیت یافته های آزمایشگاهی و علائم بالینی است. عوارض نورولوژیک دائمی، اصلی ترین عوارضی است که از بیماری بر جای می ماند. مرگ و میر و پروگنوز بیماری به عوامل متعددی وابسته است که از جمله می توان تشخیص به موقع بیماری را نام برد. این مطالعه، مطالعه توصیفی در 240 نفر از مبتلایان به مننژیت بوده است که در فاصله سال های 77-75 در بیمارستان فیروز آبادی تهران بستری شده اند و اطلاعات دموگرافیک و نیز علائم بیماری و اطلاعات آزمایشگاهی آنها جمع آوری شده است. نسبت مرد به زن در مبتلایان به مننژیت 1/3 بود. 81/3% مبتلایان سابقه سردرد، 94/4% تب و 27/1% اختلال هوشیاری در درجات مختلف داشتند. 56/2% موارد مننژیت ویروسی، 37% موارد مننژیت باکتریال و 6/8% موارد مننژیت TB تشخیص داده شد که در افراد مبتلا به مننژیت باکتریال، استرپتوکوک پنومونیه (44/9%) اولین مقام را داشت و بعد از آن نایسریا مننژزیتیس(26/5%) استافیلوکوک اورئوس (12/2%) باسیل گرم منفی (10/3%) و هموفیلوس آنفلوانزا(6/1%) قرار داشتند. در 2/4% موارد هم کشت و اسمیر منفی بود. میزان مرگ و میر در بیماران 8% بود و همچنین 8% آنها دچار عارضه شده بودند. میانگین زمان رسوب گلبول های قرمز در گروه ها با اتیولوژی های مختلف اختلاف آماری معنی داری داشت.(P=0/00) در مطالعات مشابه میزان مرگ و میر در انگلستان 2/24% و در یکی از بیمارستان های فرانسه 56% گزارش شده است که در مطالعه حاضر این میزان 8% می باشد. با توجه به شیوع بالای این بیماری در کشور ما لزوم انجام مطالعه بزرگتری در سطح ایران برای مشخص کردن عوامل به وجود آورنده غالب این بیماری در ایران به چشم می خورد.

رضا رزاقی، سعید بنایی، مه زاد ارمی، علی محمدی، حسن کوشا،
دوره 14، شماره 7 - ( 12-1390 )
چکیده

مقدمه: بروسلوز بیماری عفونی آندمیک در ایران می‎باشد. درگیری نورولوژیک سیستم اعصاب مرکزی در بیماران مبتلا به بروسلوز 3 تا 5 درصد است. مورد: آقای 25 ساله افغانی که از یک سال پیش دچار ضعف، بی‎حالی و آرترالژی بود، سردرد شدید، سرگیجه، اختلال در تعادل، استفراغ، سرفه و خلط به آن اضافه شده بود. سی تی اسکن مغزی انجام شده حاکی از هیدروسفالی ارتباطی چهار بطنی بود، با توجه به ایدیوپاتیک بودن هیدروسفالی و شیوع بالای توبرکولوزیس در مهاجرین افغانی که می‎تواند منجربه هیدروسفالی گردد جهت بیمارشنت ونتریکولو پریتونئال تعبیه شد. فشار مایع مغزی نخاعی افزایش داشت و ظاهر آن کدر بود، میزان قند مایع مغزی نخاعی کاهش (35 میلی‎گرم بر دسی لیتر) ولی پروتئین آن (724میلی‎گرم بر دسی لیتر) افزایش نشان می‎داد. تعداد گلبول‎های سفید 10 عدد در هر میلی‎متر مکعب با تفکیک و تمایز 80 درصد نوتروفیل و 20 درصد لنفوسیت بود. کشت مثبت مایع مغزی نخاعی از نظر بروسلا بیان‎گر مننژیت تحت حاد بروسلایی بود که به دلیل تاخیر در تشخیص و درمان منجربه هیدروسفالی شده بود. بیمار تحت درمان بروسلوز قرار گرفت و پس از 10 روز با درمان دارویی خوراکی از بیمارستان ترخیص گردید. نتیجه گیری: با توجه به شناسایی این مورد و سایر مطالعات، توصیه می‎شود در مناطق آندمیک بروسلا، بیماران با تظاهرات نورولوژیک از جمله هیدروسفالی از نظر بروسلوز نیز مورد بررسی قرار گیرند.
حامد یاوری، سید داور سیادت، رضا شاپوری، مهدی شفیعی اردستانی،
دوره 16، شماره 2 - ( 2-1392 )
چکیده

زمینه و هدف: امروزه استفاده از نانومواد از پرکاربردترین روش‌های ساخت داروهای نوین است؛ این مواد در افزایش قابلیت دسترسی داروها به هدف بسیار مفیدند. هدف از این مطالعه دستیابی به نانوواکسنی ایمونوژن علیه مننژیت ناشی از باکتری هموفیلوس آنفلوانزا است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، آنتی ژن کونژوگه‌ای از پلی ریبوزیل ریبیتول فسفات(PRP) هموفیلوس آنفلوانزا و یک مولکول ایمونوژن قوی به نامKeyhole Limpet Hemocyanin((KLH و نانو ذره‌ای با قابلیت جذب سطحی بالا به نام Poly lactic-co-glycolic acid(PLGA) ساخته شد. جهت بررسی قدرت آنتی ژنیسیته، کونژوگه دو قسمتی و سه قسمتی حاصل به موش‌های آزمایشگاهی نر نژاد SW1 تزریق شد. بدین منظور موش‌ها به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند که به ترتیب PRP، PRP+KLH، PRP-KLH، PRP-KLH-PLGA و PRP-TT را به همراه ادجوانت کامل فروند به صورت درون عضلانی دریافت کردند. در روز 28 بعد از تزریق، خون‌گیری انجام و نمونه‌های خونی از نظر افزایش تیتر آنتی بادی اختصاصی با تکنیک الایزا مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت بررسی میزان ورود به سلول آنتی ژن تولیدی در سلول‌های ایمنی از Immune Cell Uptake Assey و تکنیک فلوسایتومتری استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان دادند تیتر آنتی بادی IgG در سرم حیوانات ایمن شده با واکسن‌های کونژوگه افزایش می‌یابد. یافته‌ها هم‎چنین حاکی از افزایش ورود به سلول کونژوگه سه قسمتی حاوی نانو ذره در سلول‌های ایمنی میزبان است.

نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه بیان‌گر این واقعیت است که آنتی ژن حاوی PLGA به مراتب قدرت جذب و ایمنی‌زایی بیشتری داشته و می‎تواند واکسن‌ قوی‌تری علیه مننژیت هموفیلوسی باشد.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb