4 نتیجه برای مقاومت آنتی بیوتیکی
آذردخت خسروی، آتوسا بهزادی،
دوره 5، شماره 1 - ( 1-1381 )
چکیده
مقدمه: افزایش سریع مقاومت آنتی بیوتیکی به خصوص در بین باکتری های گرم منفی، محققین را تشویق به یافتن جایگزینی برای آنتی بیوتیک های غیر موثر نموده است و در این مورد گیاهان دارویی که تاثیر ضد میکروبی آنان از قبل شناخته شده است، انتخاب مناسبی به نظر می رسند. از آنجا که جفت دانه بلوط سال ها است در طب سنتی برای درمان اسهال به کار می رود، لذا هدف مطالعه بررسی تاثیر عصاره متانولی این گیاه بر روی تعدادی از باکتری های گرم منفی روده ای و مقایسه آن با برخی آنتی بیوتیک های رایج بود.
روش کار: عمل عصاره گیری از جفت دانه بلوط با استفاده از حلال متانول و با روش خیساندن انجام شد. عصاره حاصل توسط دستگاه تقطیر در خلاء تغلیظ شده و رقت های مورد آزمایش از عصاره خشک تهیه گردید. سپس اثر ضد میکروبی رقت های تهیه شده به دو روش حداقل غلظت مهار کننده و انتشار دیسک بر روی باکتری های اشریشیاکلی، شیگلا، سالمونلا و پروتئوس مورد بررسی قرار گرفت. پس از آن اثر ضد میکروبی گیاه با سه آنتی بیوتیک جنتامایسین، کوتریموکسازول و نالیدیکسیک اسید مقایسه گردید.
نتایج: تاثیر این عصاره بر باکتری های شیگلا و سالمونلا رابطه معنی داری با افزایش غلظت آن نداشت. بررسی های انجام شده نشان داد که عصاره جفت دانه بلوط، در برخی غلظت ها دارای تاثیر بیش تر یا مشابهی نسبت به آنتی بیوتیک های نالیدیکسیک اسید و کوتریموکسازول می باشد.
نتیجه گیری: در یک نگاه کلی اگرچه خاصیت ضد میکروبی قابل توجه جفت دانه بلوط مورد توجه است، بر اساس مطالعات تاثیر آن در درمان آسیب های گوارشی می تواند در ارتباط با وجود تانن ها نیز باشد که موجب جذب آب و رسوب پروتئین ها در روده می گردند.
علی هاشمی، سعید شمس، محمد براتی، عزیزه صمدانی،
دوره 14، شماره 4 - ( 7-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: پسودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی بوده و به بسیاری از آنتی بیوتیک ها به علت تولید بتالاکتاماز با طیف وسیع و متالوبتالاکتاماز مقاوم می باشد. هدف از این مطالعه، شناسایی پسودوموناس آئروژینوزا تولید کننده بتالاکتاماز باطیف وسیع و متالوبتالاکتاماز جدا شده از بیماران و تاثیر عصاره متانولی گیاهان آویشن شیرازی، اسپند و مورد برروی آنها می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 245 بیمار مراجعه کننده به بخش سوختگی بیمارستان شفاء کرمان در سال 1387 نمونه گیری انجام شد. برای تعیین باکتری های دارای بتا لاکتاماز وسیع الطیف از تست فنوتیپی تاییدی و Double Disk Synergy Test و برای شناسایی متالو بتا لاکتاماز از نوارهای E-test استفاده گردید. حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد آنتی بیوتیک های ایمی پنم، مروپنم، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و آزترونام به روش رقت در آگار انجام گردیدوعصاره گیاهان به روش پرکولاسیون استخراج شد.
یافته ها: از 245 بیمار مراجعه کننده، 120 ایزوله سودوموناس شناسایی شد که 41 نمونه دارای بتالاکتاماز وسیع الطیف(ESBL) وهمگی فاقد متالوبتالاکتاماز بودند. 60 درصد از نمونه ها مقاوم به سفوتاکسیم، 66 درصد مقاوم به سفتازیدیم، 42 درصد مقاوم به آزترونام، 3 درصد مقاوم به ایمی پنم و 5 درصد مقاوم به مروپنم بودند. از بین عصاره ها، آویشن شیرازی اثر بهتری در مقایسه با اسپند و مورد داشت.
نتیجه گیری: شیوع پسودوموناس آئروژینوزای تولید کننده بتا لاکتاماز وسیع الطیف در بین بیماران بالا بوده و همچنین با توجه به مقاومت بالای آنتی بیوتیکی، استفاده از گیاهان دارویی از جمله آویشن شیرازی می تواند جایگزین بهتری برای درمان باشد، که نیاز به مطالعات بیشتری دارد
عادله حسینی زاده، حمید ابطحی، مانا شجاع پور، مجید اکبری، راضیه نظری، معصومه صوفیان،
دوره 15، شماره 6 - ( 8-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: انتروکوکوس در ایران همانند سراسر جهان به عنوان یک پاتوژن مهم مطرح شده است. با افزایش استفاده از آنتی‌بیوتیک ونکومایسین، انتروکوک مقاوم به ونکومایسین، یک عامل مهم عفونت‌های بیمارستانی شده است. ونکومایسین قادر است همراه با یک آمینوگلیکوزید درمان موثری را برای عفونت‌های انتروکوکی فراهم کند. در عین حال مقاومت انتروکوک به آنتی‌بیوتیک ونکومایسین در حال افزایش است. در این مطالعه به بررسی الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی و فراوانی انتروکوکهای مقاوم به ونکومایسین پرداخته شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، پس از جداسازی و تشخیص 150سویه انتروکوک از نمونههای بالینی، الگوی مقاومت این سویهها نسبت به آنتیبیوتیکهای اریترومایسین، تیکوپلانین، ونکومایسین، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین، جنتامیسین، کوتریموکسازول و لینوزولید مورد بررسی قرار گرفت. همچنین آزمون MIC در مورد نمونههای مقاوم به ونکومایسین با آنتیبیوتیکهای ونکومایسین و تیکوپلانین به روش broth Micro dilution انجام شد. یافته‌ها: آزمون تعیین حساسیت باکتریها نشان داد که 6/14 درصد از نمونهها به ونکومایسین و 3/5 درصد نیز به تیکوپلانین مقاوم بودند. به ترتیب 64، 40، 6/38، 6/6، 0 و 7/38 درصد از نمونهها به اریترومایسین، کوتریموکسازول، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین، لینوزولید و جنتامیسین مقاوم بودند. 14 نمونه دارای مقاومت بالا به ونکومایسین بودند وهمگی این 14 نمونه،MIC بزرگتر مساوی 256 میکروگرم بر میلی‌لیتر داشتند. نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده، مقاومت به ونکومایسین در سویه‌های انتروکوک در اراک نیز مانند تمامی نقاط دنیا وجود دارد. درصد انتروکوکهای مقاوم به ونکومایسن در اراک بالا است و انتخاب درمان مناسب جهت عفونت‌های ایجاد شده توسط انتروکوک ضروری می‌باشد.
بهنوش سادات خلیلی، جواد حامدی، ستاره حقیقت،
دوره 21، شماره 7 - ( 11-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: استفاده گسترده از آنتی بیوتیک‌ها منجر به افزایش باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک و نرخ بالای مرگ‌ومیر در اثر بیماری‌های عفونی شده است.
Pseudomonas aeruginosa یکی از مهم‌ترین عوامل ایجادکننده عفونت‌های بیمارستانی است که به طیف وسیعی از آنتی بیوتیک‌ها مقاوم است. بنابراین یافتن منبع جدید ترکیبات ضدمیکروبی برای غلبه بر بیماری‌های عفونی مقاوم به آنتی بیوتیک کاملاً حیاتی است. غربالگری اکتینوباکترهای بومی راهکاری موثر به منظور یافتن ترکیبات ضدمیکروبی جدید است. هدف پژوهش حاضر جداسازی، غربالگری و شناسایی اکتینوباکترهای نادر و بومی ایران به منظور یافتن سویه‌های اکتینوباکتر مولد ترکیبات ضدمیکروبی علیه P. aeruginosa است.
مواد و روش‌ها: 30 نمونه آب و رسوب از خلیج‌فارس و دریای‌عمان جمع‌آوری و برای جداسازی اکتینوباکترها در محیط مناسب کشت شد. جدایه‌های اکتینوباکتر تخلیص شدند و پس از استخراج متابولیت‌ها، فعالیت آنها بر علیهP. aeruginosa بررسی شد. حداقل غلظت مهارکننده رشد (MIC) عصاره برتر با روش میکرودایلوشن براث تعیین و در نهایت سویه برتر شناسایی شد.
ملاحظات اخلاقی: در مطالعه حاضر، تمامی اصول ایمنی زیستی و اخلاق زیستی رعایت شده است.
یافته‌ها: 50 اکتینوباکتر از رسوبات مورد بررسی جداسازی شدند. نتایج نشان داد که 5 جدایه دارای فعالیت ضدمیکروبی قابل‌توجهی هستند. MIC عصاره برتر علیه
P. aeruginosa، 100 میکروگرم در میلی‌لیتر بود. آنالیز مولکولی ژن SrRNA16 نشان داد که جدایه دارای موثرترین عصاره متعلق به جنس Micromonospora بوده و 8/99 درصد شباهت بهM. chalcea دارد.
نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد که آب‌های جنوب ایران و رسوبات موجود در آنها منابع نویدبخشی از اکتینوباکترهای نادر توانمند در تولید ترکیبات میکروبی علیه P. aeruginosa می‌باشند.
