نورالسادات کریمان،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه: سرطان گردن رحم یک بیماری قابل پیشگیری است و کشف علل بیماری باعث شناسائی روش‌های پیشگیری از آن بیماری می‌شود. تحقیقات محدودی در رابطه با مقاربت در دوران قاعدگی و سرطان گردن رحم در کشور انجام شده است، این تحقیق به منظور پاسخ به این فرضیه علمی که آیا بین مقاربت در دوران قاعدگی و ابتلاء به سرطان گردم رحم ارتباطی وجود دارد یا خیر؟ برروی خانم‌های مراجعه کننده به مراکز آموزشی - درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال ۱۳۸۶- ۸۷ انجام شد. روش کار: مطالعه به روش تحلیلی موردی - شاهدی برروی ۱۰۰ نفر خانم مبتلا به سرطان گردن رحم (گروه مورد) و ۱۰۰ نفر خانم سالم (گروه شاهد) صورت پذیرفت. کلیه نمونه‌ها مسلمان، ایرانی‌الاصل و ساکن ایران بوده، سابقه رادیوتراپی و رادیولوژی‌های مکرر لگنی نداشته و الکل مصرف نمی‌کردند و گروه شاهد به لحاظ سن، سن اولین ازدواج (اولین مقاربت)، سن اولین زایمان، تعداد زایمان و نوع زایمان همسان با گروه مورد انتخاب شد. اطلاعات از طریق مصاحبه ساختار یافته گردآوری و توسط آزمون کای دو و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: ۴۰ درصد گروه مورد و ۱۰ درصد نمونه‌های شاهد در دوران قاعدگی مقاربت داشتند. سابقه مقاربت در دوران قاعدگی در زنان مبتلا به سرطان گردن رحم ۶ برابر زنان سالم بود (۹/۱۲-۷/۲=CI، ۰/۶=odds ratio، ۰۰۰۱/۰p<). نتیجه‌گیری: انجام مقاربت در دوران قاعدگی احتمال ابتلاء به سرطان گردن رحم را افزایش می‌دهد. تحقیق برای یافتن بهترین روش آموزشی جهت پیشگیری از این بیماری توصیه می شود
