مسعود نیک فرجام،
دوره 13، شماره 5 - ( 12-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: اسکیزوفرنی یک اختلال مزمن و یکی از مشکلات بهداشتی عمده در جهان محسوب میشود و انتخاب روشهای درمانی متنوع و متناسب با فرهنگ جامعه از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزههای دینی در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی میباشد. مواد و روشها: این تحقیق یک مطالعه مداخلهای بوده که در آن 62 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان روانپزشکی به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند و مقیاس کیفیت زندگی برای بیماران اسکیزوفرنی (SQLS) برای هر دو گروه اجرا شد. سپس در گروه تجربی آموزههای دینی (نماز، دعا و قصص قرآنی) به مدت 2 ماه اجرا شد و از هر دو گروه مجدداً آزمون به عمل آمد. دادهها با استفاده از آزمون تی وابسته و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: نتایج پژوهش قبل از مداخله نشان داد که تفاوت معنیداری در میانگین نمرات دو گروه تجربی و شاهد وجود ندارد(08/0=p) بعد از مداخله تفاوت معنیداری در میانگین نمرات گروه تجربی در مقایسه با قبل از مداخله مشاهده شد(04/0=p) در حالی که میانگین نمرات قبل و بعد گروه شاهد اختلاف معنیداری را نشان نداد(14/0=p). نتیجهگیری: همان طور که نتایج مطالعه نشان دادند آموزشهای مذهبی و معنوی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی میتواند در افزایش رضایت آنها از کیفیت زندگی موثر باشد.