جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای مامیران

سیمین نامور آغداش، منصوره مختاری،
دوره 18، شماره 12 - ( 12-1394 )
چکیده

زمینه و هدف: گیاهان دارویی سنتی در بیشتر جوامع دنیا به عنوان جزیی از سیستم درمانی بیماری‌ها می‌باشند. امروزه دانشمندان زیادی به استفاده از گیاهان دارویی در درمان تشنج‌های صرعی توجه کرده‌اند. زیرا صرع یکی از اختلالات شایع عصبی-روانی در دنیا می‌باشد که عواقب فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی فراوان دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره گیاه مامیران در درمان تشنج است.

مواد و روشها: در این مطالعه 40 سر موش سوری به طور تصادفی انتخاب شدند و به 5 گروه شامل 1 گروه کنترل، 1 گروه شم و 3 گروه آزمایش تقسیم شدند. گروه کنترل فقط پنتیلن تترازول، گروه شم آب مقطر و گروه‌های آزمایش دوزهای 50،100 و 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از عصاره آبی مامیران را به مدت 4 هفته دریافت کردند. 30 دقیقه بعد از گاواژ با دوزهای مختلف عصاره و آب مقطر، پنتیلن تترازول به گروه‌های آزمایش و شم تزریق شد. حیوان بلافاصله به قفس ویژه‌ای منتقل شد و رفتارهای تشنجی و پارامترهای مربوطه به وسیله دوربین ضبط شد. سپس مراحل مختلف تشنج، تأخیر زمانی در شروع تشنج و طول مدت تشنج ارزیابی شد.

یافتهها: تحلیل داده‌ها نشان داد که عصاره آبی مامیران اثر قابل ملاحظه‌ای بر تشنج‌های القاء شده با PTZ دارد. درمان با این عصاره زمان تاخیر در شروع تشنج را افزایش داده و پیشرفت فازهای تشنج را مهار می‌کند.

نتیجهگیری: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که عصاره مامیران اثر ضد تشنجی بر تشنج‌های القاء شده با PTZ دارد و ممکن است در درمان تشنج مورد استفاده قرار گیرد.


روشنک حاجی محمد علی، مسعود پارسانیا، غلامرضا امین،
دوره 21، شماره 3 - ( 3-1397 )
چکیده

زمینه و هدف: ویروس هرپس سیمپلکس تیپ یک (HSV-1) قادر به ایجاد تبخال­های دهانی، آنسفالیت و کراتوکونژنکتیویت است. امروزه، به دلیل افزایش جهانی شیوع
عفونت­های ناشی از
HSV-1 و ایجاد مقاومت دارویی، یافتن ترکیبات ضد ویروسی جدید از مواد طبیعی مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، اثر ضد ویروسی عصاره­های هگزانی و متانولی گیاه مامیران علیه HSV-1 مقاوم به آسیکلوویر در کشت سلولی بررسی شد.
مواد و روش ­ها: میزان سمیت عصاره­های هگزانی و متانولی گیاه مامیران برای سلول HeLa با دو روش تریپان بلو و MTT مشخص شد. اثرات ضد ویروسی عصاره­ها بر روی ویروس به صورت مستقیم بررسی شد. اثر ضد ویروسی این عصاره­ها در غلظت­های مختلف و هم­چنین در ساعات مختلف بررسی شد. در هر مرحله تیتر ویروس با روش 50 درصد دوز عفونی کننده کشت سلول (TCID50) تعیین گردید.
یافته­ ها: غلظت 200 میکروگرم در میلی­لیتر عصاره متانولی و 600 میکروگرم در میلی­لیتر عصاره هگزانی به عنوان حداقل غلظت سیتوتوکسیک موثر انتخاب شدند. این غلظت از عصاره‌ها اثر خارج سلولی بر ویروس نداشتند. غلظت 200 میکروگرم در میلی­لیتر عصاره متانولی بیشترین اثر مهاری را در زمان­های 1 و 2 ساعت پس از جذب ویروس نشان داد، به طوری که مقدار ویروس راlog10 TCID50 4 نسبت به کنترل کاهش داد. عصاره هگزانی فاقد اثر ضد ویروسی بود.
نتیجه­ گیری: عصاره متانولی گیاه مامیران در مقایسه با عصاره هگزانی اثر ضد ویروسی معنی‌داری بر روی HSV-1 مقاوم به آسیکلوویر نشان داد. برای شناسایی ترکیبات فعال این گیاه و استفاده از آن‌ها در داروهای ضدویروسی پژوهش­ های بیشتری لازم است.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb