ذات اله عاصمی، اشرف خرمی راد، محسن تقی‌زاده، زهرا عابدینی، علی اکبر رشیدی،
دوره ۱۵، شماره ۶ - ( ۸-۱۳۹۱ )
چکیده
زمینه و هدف: سوء تغذیه پروتئین- انرژی به عنوان یک مشکل بهداشتی در کشورهای در حال توسعه، در نتیجه کم غذایی ناشی از فقر محسوب میشود. این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت پروتئینی دو نمونه غذای صنعتی کودک شامل سرلاک (بر پایه شیر خشک، گندم و موز حاوی باکتری پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم لاکتیس) و غنچه (بر پایه شیر خشک، گندم و عسل) در موشهای صحرایی انجام گرفت. مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی ۶۴ موش صحرائی ۲۳ روزه در گروههای ۸ تایی تحت ۸ رژیم غذایی شامل: ۲ رژیم تست (سرلاک حاوی پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم لاکتیس و غنچه)، یک رژیم استاندارد (کازئین) و یک رژیم پایه (بدون پروتئین) برای مطالعه قابلیت حقیقی هضم پروتئین و قابلیت هضم ظاهری و ۲ رژیم تست، یک رژیم استاندارد و یک رژیم پایه برای مطالعه نسبت خالص پروتئین، نسبت کارآیی پروتئین و نسبت کارآیی غذا انجام شد. یافتهها: میزان قابلیت حقیقی هضم پروتئین برای پروتئینهای کازئین، سرلاک و غنچه به ترتیب ۷۷/۹۳، ۲۳/۸۴ و ۸۲/۸۹ بود و نتایج بین گروهها معنیدار بود(۰۰۱/۰p<). میزان نسبت خالص پروتئین برای پروتئینهای کازئین، سرلاک و غنچه به ترتیب ۳۸/۴، ۱/۴ و ۱۷/۳ بود و نتایج بین گروهها معنیدار بود(۰۰۹/۰=p). نسبت کارآیی پروتئین برای پروتئینهای کازئین، سرلاک و غنچه به ترتیب ۰۵/۳، ۵۹/۲ و ۰۱/۲ بود و نتایج بین گروهها معنیدار بود(۰۰۱/۰p<). نتیجهگیری: یافتهها نشان داد که ارزش پروتئینی سرلاک حاوی بیفیدوباکتریوم لاکتیس در مقایسه با غنچه بالاتر می باشد.
