---

زمینه و هدف: دژنراسیون مربوط به سن ماکولا شایع‎ترین علت کاهش بینایی مرکزی غیر قابل برگشت در افراد بالای 50 سال می‎باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی کاهش دید ناشی از دژنراسیون مربوط به سن ماکولا و بعضی از عوامل خطر همراه با آن می‎باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد شاهدی، بر روی 150 بیمار مبتلا به دژنراسیون مربوط به سن ماکولا و150 فرد کنترل که همگی سن 50 سال و بالاتر داشتند انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و پزشکی به همراه نتایج معاینه کامل چشم پزشکی برای هر شرکت کننده جمع‎آوری شد. داده‎ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته‎ها: متوسط سن افراد در گروه مورد و شاهد، به ترتیب 38/78 و 28/79 سال بود. در یک مدل چند متغیره، فشار خون بالا (003/0=p)، دیابت (006/0=p)، رنگ روشن عنبیه (05/0=p)، هیپرکلسترولمی (036/0=p)، کدورت لنز (029/0=p) و جراحی قبلی کاتاراکت (029/0=p) ارتباط معنی‎داری با ابتلا به دژنراسیون مربوط به سن ماکولا نشان دادند در حالی که این ارتباط بین شاخص توده بدنی (11/0=p) و عیوب انکساری(94/0=p) با دژنراسیون مربوط به سن ماکولا معنی‎دار نبود. نتیجه‌گیری: دژنراسیون مربوط به سن ماکولا با فشار خون بالا، دیابت، هیپرکلسترولمی، رنگ روشن عنبیه، کدورت لنز و جراحی قبلی کاتاراکت، مرتبط بود.

---

زمینه و هدف: شرایط انکساری و پارامترهای انحنایی و ضخامت قرنیه ممکن است تحت تاثیر عوامل اقلیمی و تژادی باشد. این مطالعه با هدف بررسی عیوب انکساری، ضخامت و انحنای قرنیه در دانشجویان ساکن شهر اراک طراحی و اجرا شده است.

مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 400 فرد 18 تا 30 ساله ساکن شهر اراک با توجه به معیارهای ورود به مطالعه و به صورت تصادفی انتخاب و بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک و سوابق بالینی همه افراد مورد مطالعه در پرسشنامه ای ثبت و سپس میزان ضخامت و انحنای قرنیه و عیوب انکساری هرچشم تعیین و ثبت گردید. درنهایت ارتباط بین عیوب انکساری و ضخامت و انحنی قرنیه در کل افراد مورد مطالعه و زیرگروه های عیب انکساری بررسی شد.

یافته ها: میانگین ضخامت و انحنای قرنیه در کل افراد شرکت کننده در تحقیق به ترتیب (02/32±) 22/533 میکرون و (28/0±)75/7 میلیمتر و قدرت قرنیه 66/1±43 دیوپتر بود. بین دو متغیر عیب انکساری و ضخامت قرنیه در افراد دوربین ارتباط معنی دار وجود داشت(029/0:p). بین ضخامت و انحنای قرنیه نیز در گروه نزدیک بین ارتباط معنی داری دیده شد (007/0:p).انحنای قرنیه افراد نزدیک بین(001/0:P) و آستیگمات (011/0:P) به صورت معنی داری بیش از افرادسالم بود.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر مشابهت زیادی با یافته های سایر مطالعات در مورد ضخامت و انحنای قرنیه در ساکنین شهر اراک دارد. به نظر می رسد بررسی میزان تاثیر شرایط آب و هوایی و آلودگی صنعتی بر اختلالات قرنیه نیازمند بررسی بیشتر و استفاده از نمونه های بیشتر می باشد.