142 نتیجه برای سل
محسن خاکی،
دوره 3، شماره 1 - ( 1-1379 )
چکیده
ویروس های مختلف موجود در دستگاه گوارش، به طریق مدفوعی، دهانی بین افراد مبتلا به عفونت و افراد حساس منتقل شده و بر حسب نوع ویروس و شرایط میزبان، موجب عفونت های دستگاه گوارش مثل اسهال می شوند. در مواردی بعد از عفونت گوارشی، التهاب بافت ها و اعضاء دیگر ایجاد می شود. در این پژوهش، ضمن کشت نمونه مدفوع یا سوآب مقعد روی کشت سلولی هلا، ویروس های تکثیر یافته توسط روش خنثی سازی (Neutralization) در کنار آنتی سرم های اختصاصی ضد ویروس، شناسایی شد. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد که روش خنثی سازی برای جداسازی و تشخیص نوع ویروس، روش بسیار خوبی است و می توان از آن در جداسازی و تعیین هویت ویروس ها از نمونه های مختلف بالینی برای اهداف بیماری شناسی، اپیدمیولوژی و واکسیناسیون استفاده کرد.
معصومه صوفیان،
دوره 3، شماره 2 - ( 4-1379 )
چکیده
در این مقاله یک مورد مننژیت بروسلایی گزارش می شود. علیرغم موارد زیاد ابتلا به تب مالت در استان مرکزی ابتلا به مننژیت بروسلایی توسط متخصصین عفونی دیده نشده بود حال آن که مننژیت بروسلایی شیوع حدود 5% دارد. بیمار خانم 25 ساله بود که به علت کاهش سطح هوشیاری به اورژانس بیمارستان ولیعصر (عج) اورده شده بود. بیمار از 2 ماه قبل سر درد، استفراغ و تب داشته است. در آزمایشات رایت سرم و مایع مغزی نخاعی مثبت بود. بیمار با درمان تب مالت بهبودی یافت. علت نادر بودن بیماری در استان مرکزی شاید اندمیک بودن بیماری و تشخیص سریع آن توسط پزشکان بوده و بروسلا عارضه دارو مننژیت کمتر روی می دهد.
فریده کریمی، محمد فرهادی لنگرودی، علی اکبر پور فتح اله، حسین جلالی خو،
دوره 3، شماره 3 - ( 7-1379 )
چکیده
یکی از زمینه های جالب و مورد بحث دهه اخیر، اندازه گیری محتویDNA به روش فلوسیتومتری می باشد. وضعیت DNA با محتوای کروموزوم سلول ارتباط دارد و با انجام آنالیز DNA تومورها می توان به چگونگی پلوئیدی، میزان سلول هایی که در فاز سنتز قرار دارند و نهایتا کینیتک سلولی در خلال بدخیمی پی برد. این اطلاعات می تواند در زمینه تشخیص، پیش آگهی و نحوه درمان بدخیمی ها مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق آنالیز DNA بر روی 88 بیمار مبتلا به لنفوم بدخیم (HD30 ,NHI58) به روش Hedly و با استفاده از دستگاه فلوسیتومتر انجام گرفت. ایمنوفنوتایپ برای موارد انتخابی آئوپلوئید به روش ABC تعیین گردید. شیوع آئوپلوئیدی در بیماران NHL، 38% و در بیماران HD 47% دیده شد. این رخداد با عواملی مثل سن، جنس، نژاد و محل تومور و زیر گروه هیستولوژیک بی ارتباط بود. (P<0/05) در این مطالعه ارتباط معنی دار بین اندکس پرولیفراسیون و میزان سلول های فاز سنتز درجه بدخیمی لنفوم ها و زیر گروه هیستولوژیک آنها و همچنین افزایش آنها در موارد وخیم تر ملاحظه گردید که می توان از آن در تشخیص و پیش آگهی و انتخاب درمان این گونه بیماران استفاده کرد.
صدیقه رفیعی طباطبایی، حسن محبتی،
دوره 4، شماره 1 - ( 1-1380 )
چکیده
واکسنB.C.G با قدمت 79 ساله همچنان بیش ترین واکسن مصرفی در دنیاست. در سال 1993 میلادی به طور متوسط 85 درصد کودکان در دنیا این واکسن را دریافت کرده اند. مصونیت زایی و تاثیر واکسن در مطالعات مختلف بین 2 تا 83 درصد متفاوت گزارش شده است. این مطالعه به منظور ارزیابی میزان تاثیر واکسیناسیونB.C.G در دروه نوزادی صورت گرفت، در 794 شیرخوار واکسینه شده با B.C.G در بدو تولد، سه ماه پس از واکسیناسیون قطر اسکارB.C.G اندازه گیری و سپس تست توبرکولین با محلول 5 واحدی PPD انجام شد. این مطالعه از آذرماه 1377 لغایت تیر ماه 1378 در زایشگاه طالقانی شهر اراک انجام گرفت. قطر اسکارB.C.G در 96 درصد موارد بیش تر یا مساوی 3 میلی متر (اسکار مثبت) و در 4 درصد موارد کم تر از 3 میلی متر بوده است. پاسخ تست توبرکولین در 309 نفر (29%) کم تر از 5 میلی متر (منفی) و در 436 نفر (55%) بین 9-5 میلی متر (مشکوک یا مثبت واکسینال) و در 49 نفر (6%) بیش تر یا مساوی 10 میلی متر مثبت بود. در این مطالعه بین اندازه اسکار B.C.G و شدت پاسخ تست توبرکولین رابطه اماری معنی دار وجود داشت.
لطیف معینی،
دوره 5، شماره 1 - ( 1-1381 )
چکیده
مقدمه: بیماری سل یکی از بزرگ ترین مسائل بهداشتی جهان معاصر است. علی رغم پیشرفت های به دست آمده در درمان موثر، روند کاهش بیماری در کشورهای جنوب بسیار آهسته یا ناچیز است لذا شناسایی جنبه های مختلف بیماری در مقابله اصولی تر با آن موثر می باشد.
روش کار: این پژوهش به صورت توصیفی–تحلیلی بر روی 38 بیمار مبتلا به سل ریوی بستری شده در بخش داخلی–عفونی بیمارستان ولیعصر اراک در فاصله زمانی خرداد 76 لغایت خرداد 77 انجام پذیرفته است.
نتایج: بیماران را 15 مرد (39%) و 23 زن (61%) تشکیل می دهند. بیش ترین تعداد بیمار در گروه سنی 70-61 سال و کم ترین تعداد در گروه های بالای 80 سال و زیر 20 سال می باشند. متوسط سنی مردان 56/5 (18/5=انحراف معیار) و زنان 54 (16=انحراف معیار) و متوسط سنی روستائیان 64/6 سال و شهرنشینان 47/6 سال می باشد که این مورد از نظر آماری معنی دار است. (P<0/001) میانگین زمان شروع علایم تا تشخیص در مردان 4/6 ماه (3/9=انحراف معیار) و در زنان 2/3 ماه (1/5=انحراف معیار) می باشد که این اختلاف نیز معنی دار است (p=0/01) متوسط تاخیر در شروع علایم تا زمان تشخیص در موارد سل ریوی 3/2 ماه بود که در مورد سل اسمیر مثبت و اسمیر منفی به یک میزان است. این زمان در مورد سل خارج ریوی 5/3 ماه است. 70% موارد سل ریوی اسمیر مثبت می باشند. 79% بیماران WBC بین 3000-10/000 و 74% بیماران هموگلوبین کم تر از 12 داشتند و میانگین هموگلوبین مردان به طور معنی داری بیش از زنان می باشد. (p=0/03)
نتیجه گیری: با توجه به غیر اختصاصی بودن علایم باید توجه بیش تری به کلینیک بیماران معطوف شود تا تاخیر تشخیص بیماری به حداقل برسد.
علی اصیلیان، مسعود فرینام، اسداله کیانی،
دوره 5، شماره 4 - ( 10-1381 )
چکیده
مقدمه: کارسینوم سلول بازال شایع ترین بدخیمی انسان است. روش های مختلفی برای درمان این تومور وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین نتایج دران کارسینوم سلول بازال با روش جراحی میکروگرافیک موهس است.
روش کار: مطالعه حاضر به صورت توصیفی گذشته نگر بر روی 194 کارسینوم سلول بازال در 175 بیمار درمان شده با روش جراحی میکروگرافیک موهس در فاصله زمانی مهر 78 تا اسفند ماه 81 در کلینیک پوست بیمارستان الزهرا (س) اصفهان انجام گرفت. اطلاعات مورد نظر از پرونده بیماران استخراج سپس توسط نرم افزار SPSS مورد پردازش آماری قرار گرفت.
نتایج: از 175 بیمار (با 194 ضایعه کارسینوم سلول بازال)، 110 نفر (62/85%) مرد و 65 نفر (37/14%) زن بوده اند. متوسط سن بیماران 28/38 ± 58 سال بود. اکثریت تومورها در صورت واسکالپ قرار داشتند و بینی شایع ترین محل ابتلا بود. 180 مورد تومور اولیه و 14 مورد تومور از نوع راجعه بود. در 17% موارد اندازه تومور بزرگ تر از 2 سانتی متر بود. شایع ترین نوع کلینیکی و هیستولوژیک به ترتیب ندولواولسراتیو و ندولر بود. عود تومور در 3 بیمار مشاهده شد. میزان بروز سالیانه عود بیماری 0/98% بوده و از لحاظ نتایج زیبایی در 81% موارد عالی و خوب گزارش شد.
نتیجه گیری: میزان عود در کارسیتوم بازال که با روش جراحی میکروگرافیک موهس درمان شده، کم است. بنابراین، این روش درمانی (در مواردی که اندیکاسیون دارد) برای درمان کار سینوم سلول بازال در ایران نیز قویا توصیه می شود. |
حمید ابطحی، علی هاتف سلمانیان، سیما رافتی، قربان بهزادیان نژاد،
دوره 7، شماره 1 - ( 1-1383 )
چکیده
مقدمه: بروسلوز از مهم ترین بیماری های زئونوتیک است که باعث سقط جنین و نازایی در دام ها و بروز تب مواج در انسان می گردد. استفاده از واکسن رایج یعنی سویه S19بروسلا آبورتوس عوارض متعددی برای دام ها دارد. پروتیین P39بروسلا از جمله پروتیین های فضای پری پلاسمیک است که به عنوان یکی از شاخص های مهم ایمنی زا مطرح است. با تولید پروتیین نو ترکیب P39 می توان مطالعات بیش تری در زمینه توانایی این پروتئین در تحریک پاسخ های ایمنی زا بر علیه بروسلا انجام داد. لذا در این تحقیق تولید و تخلیص این پروتئین در باکتری اشریشیا کلی به صورت نو ترکیب انجام گرفته است.
روش کار: در این تحقیق تجربی با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز، ژن P39 از باکتری بروسلا آبورتوس تکثیر گردید. پس از تخلیص ژن P39، در ناقلین پلاسمیدی و pSK+ 4T1 pGEXکلون گردید. بنابراین ساختارهای P39-pSK+ و P39-4T1 pGEXتهیه گردید. برای تولید پروتیین نوترکیب P39 ابتدا ساختار پلاسمیدی P39-4T1 pGEX وارد باکتری اشریشیا کلی سویه BL21 شد. سپس تولید پروتیین با القای پلاسمید P39-4T1 pGEXتوسط IPTG صورت گرفت. پروتیین تولید شده با استفاده از کیت تخلیص پروتئین گلوتاتیون اس ترانسفرآز سفارز خالص گردید. میزان پروتیین خالص شده با استفاده از روش براد فورد اندازه گیری شد.
نتایج: ترادف نوکلئوتیدی ژن تکثیر شده توسط PCR کلون شده در ناقل پلاسمیدی+pSK کاملا با ژن P39 بروسلا آبورتوس یکسان بود. تولید پروتیین P39 با القا پلاسمید P39-4T1 pGEX انجام گردید. میزان پروتیین خالص شده برابر 200 میکروگرم در میلی لیتر به دست آمد.
نتیجه گیری: تولید پروتیین نو ترکیب P39بروسلا آبورتوس که در سیتوپلاسم باکتری اشریشیا کلی ناپایدار است، با استفاده از ناقلین دارای پروتیین الحاقی نظیر 4T1 pGEXدر میزبان اشریشیا کلی سویه BL21 امکان پذیر است.
قاسم مسیبی، محمد موذنی،
دوره 7، شماره 2 - ( 4-1383 )
چکیده
مقدمه: سلول های دنریتیک در القاء پاسخ ایمنی سلولی نقش اساسی را ایفا می کنند. مطالعات نشان می دهد که در بافت های مختلف نوع پاسخ ایمنی متفاوت می باشد. این احتمال وجود دارد که توانایی سلول های دنریتیک در القاء پاسخ تکثیری در بافت های مختلف یکسان نباشد و ممکن است خصوصیت تولروژنیک ذاتی کبد نیز بخاطر عدم توانایی سلول های دنریتیک کبدی در القاء پاسخ ایمنی باشد.
روش کار: در این مطالعه سلول های دنریتیک طحال (بافت لنفاوی) و کبد (بافت غیر لنفاوی) موش نرمال C57BL/6 با روش هضم آنزیمی و محیط گرادیان نایکودنز جدا و در محیط کشت با غلظت مناسبی از پپتنید میلین الیگودندروسیت گلیکوپروتئین 55-35 پالس گردید. حدود 6 ضربدر ده به توان 5 سلول دنریتیک کبدی و طحالی پالس شده به طور مجزا و به صورت زیر جلدی به کف پای هر موش تجویز گردید. به گروه های کنترل نیز سلول های دنریتیک پالس نشده تزریق شد. پس از گذشت 5 روز، سلول های تک هسته ای غدد لتفاوی ناحیه ای پشت زانویی موش های ایمونیزه جدا و میزان پاسخ تکثیری این سلول ها در حضور و عدم حضور پپتید 35-55MOG ارزیابی گردید.
نتایج: نتایج نشان داد که میزان پاسخ تکثیری در موش های ایمونیزه شده با سلول های دنریتیک کبدی یا طحالی پالس شده با پپتید MOG35-55 در مقایسه با گروه های کنترل مربوطه به طور قابل ملاحظه ای بیش تر بود (p<0/004). از طرفی تفاوت معنی داری در میزان تکثیر سلولی بیم موش های ایمونیزه شده با سلول های دنریتیک و طحال مشاهده نشد.
نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که سلول های دنریتیک کبد و طحال به خوبی قادرند در محیط کشت با آنتی ژن پالس شده و پاسخ تکثیری مناسبی را القاء کنند. عدم تفاوت در توانایی سلول های دندریتیک کبد و طحال در القاء پاسخ تکثیری ممکن است مبین این موضوع باشد که نوع پاسخ در شرایط داخل بدن و خارج بدن متفاوت است و فاکتورهای ریز محیطی بافتی می توانند بر سرنوشت پاسخ ایمنی تاثیرگذار باشند.
محسن خلیلی نجف آبادی، محمد رضا جلالی ندوشن، هدایت صحرایی، علی نوروز زاده،
دوره 8، شماره 4 - ( 10-1384 )
چکیده
مقدمه: هسته پاراژیگانتوسلولاریس (PGi) در دو پدیده وابستگی و سندرم ترک مرفین به ترتیب یک کاهش و یک افزایش فعالیت نشان می دهد. با توجه به این که در دو سیستم اوپیوئیدی و آدنوزینی علائم سندرم ترک نه تنها به کمک آنتاگونیست های همان سیستم بلکه به وسیله آنتاگونیست های سیستم مخالف هم بروز می کند، در مطالعه حاضر با تخریب هسته PGi به مطالعه رفتارهای سندرم ترک ناشی از تزریق کافئین و نالوکسان جهت بررسی نقش این هسته در بروز این رفتارها پرداخته ایم.
روش کار: در این مطالعه تجربی تعدادی از موش های صحرایی طی 21 روز مصرف مرفین از طریق آب آشامیدنی با دوزهای افزایش یابنده معتاد شدند. سپس به گروه های کنترل (دست نخورده)، شم (فقط مراحل جراحی را طی می کردند). گروهی که یکی از هسته ها در آنها تخریب می شد و گروهی که هر دو هسته چپ و راست در آنها تخریب می شد، تقسیم شدند، برای بررسی علائم سندرم ترک، در روش اول با تزریق نالوکسان (2 میلی گرم بر کیلوگرم زیر جلدی) و در روش دوم با تزریق کافتین (50 میلی گرم بر کیلوگرم درون پرویتوئن) به حیوانات، علائم ایجاد شده ثبت می گردید. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون توکی و آزمون کای دو، تجزیه و تحلیل و 0/05>p معنی دار در نظر گرفته شده.
نتایج: پارامترهای رفتاری سندرم ترک مرفین پس از تزریق نالوکسان شامل: اسهال، روی هم افتادن پلک، دندان قروچه انزال، بی قراری، حرکت سگ خیس، راست شدن دم، پریدن و کاهش وزن بود که پس از تخریب دو طرفه هسته PGi در سه رفتار بی قراری، دندان قروچه و پریدن به شکل معنی داری کاهش پیدا کرد. در مورد ظهور علائم سندرم ترک با کافئین مشخص شد که تنوع بروز این علائم کم تر بوده (اسهال، انزال، دندان قروچه، جویدن، بی قراری و پریدن)، اما تخریب دو طرفه هسته PGi به مقدار بیش تری این رفتارها را تحت تأثیر قرار داد. چنانچه از علائم مذکور چهار علامت اسهال، انزال، دندان قروچه، و بی قراری به میزان مشخصی در پی تخریب دو طرفه هسته PGi کاهش یافته.
نتیجه گیری: به طور کلی از نتایج این مطالعه مشخص شد که تنوع بروز علائم سندرم ترک نالو کسان بیش تر از کافئین بوده و تخریب دو طرفه هسته PGi سبب تخفیف بروز علائم سندرم ترک به خصوص در سندرم ترک ناشی از تزریق کافئین می شود.
دكتر حمید ابطحی، دكتر علی هاتف سلمانیان، دكتر سیما رافتی،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1385 )
چکیده
مقدمه: مطالعات زیادی جهت بررسی ایمنی زایی شاخصهای آنتی ژنیک بروسلا ازجمله پروتئین P39 در حیوانات انجام گرفته است. در این تحقیق سعی شده است تا آنتی ژنیسیته پروتئین نوترکیبP39 در بیماران مبتلا به تب مالت بررسی گردد. روش کار: در این تحقیق تجربی ابتدا پروتئین نو ترکیبP39 در باکتری اشریشیاکلی تولید گردید. برای بررسی آنتیژنیسیته پروتئینP39 در بیماران مبتلا به تب مالت از آزمون وسترن بلات با شش سرم بیمار و یک سرم مربوط به فرد سالم استفاده گردید. نتایج: در آزمون وسترن بلات آنتی بادیهای موجود در سرم بیماران مبتلا به پروتئینP39 نوترکیب متصل گردید. نتیجه گیری: شناسایی پروتئین نوترکیبP39 آنتی بادیهای موجود در سرم بیماران مبتلا به تب مالت، نشانگر تشابه اپیتوپهای فرم نوترکیب با شکل طبیعی آن است.
دكتر محمد علی زرگر شوشتری، دكتر ابوالفضل گل محمدی، دكتر میثم جمشیدی، دكتر هرمز سلیمی،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1385 )
چکیده
مقدمه: کارسینوم سلول کلیوی میتواند همراه با گسترش ترومبوز به ورید کلیوی و ورید اجوف تحتانی باشد. درمان مناسب این بیماران شامل نفرکتومی رادیکال همراه با خارج کردن ترومبوز میباشد. در این مقاله، مروری بر نحوه برخورد با این بیماران صورت گرفته است. موارد: این مطالعه از نوع سری مواردی میباشد. طی سالهای 1379 تا 1384 ، 148 بیمار با تشخیص تومور کلیوی محدود به ژروتا ( مرحله T3یا پایینتر) در بیمارستان شهید هاشمی نژاد پذیرفته شدند. در میان این بیماران 14 مورد درگیری ورید اجوف تحتانی وجود داشت که در هشت مورد رادیکال نفرکتومی به همراه ترومبکتومی انجام پذیرفت. این بررسی بر روی 8 بیمار اخیر صورت گرفته است. نتایج: متوسط سنی بیماران 4/51 سال، 6 نفر مرد و 2 نفر زن بودند. شایعترین علامت هنگام مراجعه درد پهلو در75 درصد، هماچوری آشکار در 5/62 درصد و علائم ساختاری در 50 درصد موارد بوده است. تمامی بیماران تومور محدود به ژروتا داشته و متاستاز دوردست مشاهده نشد. درگیری ورید اجوف تحتانی در 6 مورد زیر وریدهای کبدی و در 2 مورد دیگر داخل کبدی بوده است. هیچ مورد مرگ و میر مربوط به جراحی دیده نشد. عوارض بعد از عمل شامل 2 مورد آتلکتازی و 1 مورد ترومبوز ورید عمقی بود که با درمان حمایتی بهبود یافت. نتیجه گیری: با رعایت اصول صحیح جراحی در بیماران با کارسینوم سلول کلیوی همراه با گسترش ترومبوز به ورید اجوف تحتانی، بدون افزایش شیوع عوارض جراحی، میتوان ترومبوز را به همراه کلیه به صورت رادیکال خارج کرد و میزان بقاء طولانی مدت در این بیماران انتظار میرود.
دكتر جواد بهارآراء، دكتر کاظم پریور، دكتر شهربانو عریان، دكتر علی رضا اشرف،
دوره 9، شماره 2 - ( 4-1385 )
چکیده
مقدمه:کاربرد وگسترش روز افزون وسایل و لوازم خانگی مولد میدان الکترومغناطیسی (یخچال،کامپیوتر، تلویزیون و… ) باعث توجه فراوان مراکز تحقیقاتی نظیر سازمان بهداشت جهانی به بررسی اثرات زیان بار آن بر سلامتی انسان شده است. در این مطالعه اثرات تابش امواج الکترومغناطیسی ضعیف بر غدد تناسلی و باروری موش ماده بررسی شده است. روش کار: در این پژوهش تجربی با طراحی یک سیستم مولد میدان الکترومغناطیسی با شدت 15 گاؤس به بررسی اثرات امواج مذکور بر غدد تناسلی و باروری موش ماده نژاد Balb/C پرداخته شده است. برای انجام کار موشهای ماده باکره بالغ به مدت چهار روز و هر روز شش ساعت درسیستم مذکورتحت تاثیر امواج قرار داده شدند و تغییرات سطوح هورمونیFSH,LH، استرادیول و پروژسترون به روش رادیوایمنواسی بررسی و نیز به کمک مطالعات میکروسکوپی نوری و الکترونی گذاره، ساختار و فراساختار تخمدانها و تعداد و انواع فولیکولهای تخمدانی در موشهای ماده تیماری و موشهای ماده بالغ نسل اول، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: یافتههای حاصل نشان داد، میدان الکترومغناطیسی با شدت 15 گاؤس بر وزن و اندازه تخمدانها در موشهای ماده تیمار شده و فرزندان نسل اول تغییرات معنیدار ایجاد ننمود. لیکن مطالعه آماری تعداد فولیکولهای تخمدانی افزایش معنیداری را در موشهای ماده تیماری نشان داد(05/0p<). بررسی میکروگرافهای تهیه شده بیانگر هتروکروماتینی شدن شدید اووسیتها و سلولهای فولیکولر، افزایش پلی زوم و تجمع میتوکندریها و شکافدار شدن هستهها بود. همچنین کاهش مقادیر FSH,LH وکاهش درصد موفقیت جفت گیری از دیگر نتایج بود. نتیجهگیری: یافتههای حاصل از این پژوهش بیانگر تاثیر گذاری میدانهای الکترومغناطیسی برساختار غدد تناسلی، افزایش تعداد فولیکولهای تخمدانی و تاثیر بر سیستم آندوکرین و نیز کاهش باروری میباشد
دكتر بابک عشرتی، دكتر کوروش هولایی کویی نایینی، دكتر محمد کمالی، دكتر جعفر حسن زاده، دكتر مهرداد برهانی، دكتر فرشاد پور ملک، خانم فهیمه کشفی،
دوره 9، شماره 2 - ( 4-1385 )
چکیده
مقدمه: نوع عامل ایجاد کننده ناباروری خصوصاً ناباروری در زن می تواند بر نتایج درمان و شانس موفقیت آن در ایجاد باروری موثر باشد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه وجود سابقه سل با ناباروری زنانه و اندازه اثر این عامل بر ناباروری زنانه است. روش اجرا: مطالعه حاضر یک مطالعه مورد شاهدی است که در آن گروه مورد زنان مراجعه کننده به مرکز رویان که تشخیص ناباروری زنانه برای آنها داده شده و گروه شاهد زنان مراجعه کننده به همان مرکز که علت ناباروری آنها ناباروی شوهران آنها بوده است، میباشند. ارتباط عوامل مختلف با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک آزمون شد و میزان خطر منتسب نیز تخمین زده شد. نتایج: برای انجام کار تعداد 308 نفر به عنوان مورد و 314 نفر به عنوان شاهد که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. با به دست آوردن نسبت شانس (OR) و حدود اطمینان 95 درصد آن مشخص می شود بین وجود سابقه سل و ابتلا به ناباروری زنانه رابطه مستقیم وجود دارد (91/29-01/1 CI: 95% ، 7/4=OR). همچنین مقدار AR برای عامل سل 04/0±023/0 به دست آمد. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن نتایج فوق به نظر میرسد در صورت پیشگیری از ایجاد سل در جامعه تحت مطالعه، به توان به میزان حدود 2 درصد از ایجاد ناباروری زنانه پیشگیری نمود.
امیر قائمی، محمد فرشباف، حوریه سلیمانجاهی، رضا امیدبیگی، طراوت بامداد، داوود حکمت پو، کسری حمدی،
دوره 10، شماره 2 - ( 4-1386 )
چکیده
مقدمه: عوارض ناشی از داروهای شیمیایی منجر به گرایش به سمت داروهای طبیعی شده است که عوارض جانبی کمتری دارند. در این مطالعه اثر ضد ویروسی عصاره به دست آمده از ریشه جعفری مکزیکی بر علیه ویروس هرپس سیمپلکس تیپ یک و دو انسانی بررسی شد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه تجربی است. برای انجام آن عصاره الکلی از ریشههای این گیاه به روش مسراسیون تهیه و در شرایط خلاء تغلیظ شد. سلول Vero در محیط کشت DMEM حاوی 5 درصد سرم جنین گوساله کشت داده شد. بعد از تهیه بذر ویروس و تعیین عیار آن، رقتهای مختلف عصاره(160/1، 80/1، 40/1، 20/1، 10/1) با ویروس با عیار مشخص مجاور و به محیط کشت سلول اضافه گردید و اثرات ضد ویروسی آن با مقایسه با کنترلهای مختلف ارزیابی شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مقایسه چندگانه دانکن استفاده شد. نتایج: یافتهها نشان داد که عصاره به دست آمده از ریشه جعفری مکزیکی به طور معنیداری باعث جلوگیری از تکثیر ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 و 2 انسانی شد. این عصاره، ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 2 را نسبت به تیپ 1 بهتر کنترل می کند. بررسی بر روی رقتهای مختلف عصاره نشان داد که فعالیت ضد ویروسی در رقتهای مختلف متفاوت است و بیشترین فعالیت ضد ویروسی بر علیه هر دو ویروس در رقت10/1 حاصل گردید. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره به دست آمده از ریشه گیاه جعفری مکزیکی دارای پتانسیل ضد ویروسی خوبی بر علیه ویروس هرپس سیمپلکس تیپ یک و دو انسانی میباشد که میتوان از آن به عنوان یک منبع دارویی برای کنترل این بیماریهای ویروسی استفاده نمود.
جواد بهارآرا، علیرضا اشرف، محمودرضا جعفری، هدی هلالات،
دوره 10، شماره 3 - ( 4-1386 )
چکیده
مقدمه: افزایش روز افزون کاربران وسایل و دستگاههای مولد مایکروویو نظیر تلفن همراه باعث جلب توجه وسیع پژوهشگران علوم زیستی به بررسی اثرات آن بر سلامت انسان و نیز بر فرایندهای رشد و نموی جانوران شده است. در این مطالعه اثرات تابش امواج شبیه سازی شده تلفنهای همراه بر غدد تناسلی و سلولهای جنسی موش نر بررسی شده است. روش کار: در این پژوهش تجربی با استفاده از یک دستگاه مولد امواج شبیه سازی شده تلفنهای همراه (940 مگا هرتز) اثرات این امواج بر غدد تناسلی، تعداد و فراساختار سلولهای جنسی موش نر نژاد Balb/C بررسی شده است. برای انجام تجربیات، موشهای نر بالغ به مدت 10 روز و هر روز 4 ساعت در دستگاه مذکور تحت تاثیر امواج قرار داده شدند و به کمک میکروسکوپ نوری و الکترونی گذاره، ساختار و فراساختار بیضهها و تعداد و انواع سلولهای جنسی در موشهای نر تیمار شده مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات حاصله با استفاده از آزمونهای تی و من ویتنی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: یافتههای حاصل نشان داد، امواج شبیه سازی شده تلفنهای همراه بر وزن و اندازه بیضهها در موشهای تیمار شده تغییرات معنیدار ایجاد ننموده است. لیکن تعداد سلولهای اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید و اسپرم، افزایش معنیداری در موشهای نر تیماری نشان داد(05/0p<) در حالی که تعداد سلولهای سرتولی در موشهای نر تیماری کاهش معنیداری داشت(05/0p<). همچنین بررسی میکروگرافهای تهیه شده بیانگر هتروکروماتینی شدن شدید و شکافدار شدن هستههای سلولهای جنسی و کاهش اندامکهای سلولی و واکوئله شدن سیتوپلاسم بود. نتیجه گیری: یافتههای حاصل از این تحقیق بیانگر تاثیر امواج شبیه سازی شده تلفنهای همراه بر فراساختار و تعداد سلولهای جنسی غدد تناسلی موش نر میباشد
محمود امینی،
دوره 10، شماره 3 - ( 4-1386 )
چکیده
مقدمه: پولیپوز ادنوماتو فامیلی (FAP) یک بیماری نادر با صدها تا هزاران پولیپ ادنوماتو در روده بزرگ است و به صورت اتوزومال غالب به ارث میرسد اما 25 درصد ازبیماران سابقه خانوادگی مثبت ندارند. شایعترین علامت آن در بیماران خونریزی و بیرون زدن توده از مقعد میباشد. تشخیص براساس یافتههای بالینی و نتایج بررسی کولون است و برداشتن به موقع کولون باعث جلوگیری از ابتلا به سرطان کولون در بیمار میگردد. در این گزارش یک مورد پولیپ آدنوماتوی فامیلی با تغییرات سلولی پیشرفته معرفی میشود. مورد: بیمار 17 ساله و مورد شناخته شده پولیپ آدنوماتوی فامیلی است که با علائم انسدادی دستگاه گوارش مراجعه کرده است. بیماری او در سن 5 سالگی تشخیص داده شده و در 6 سالگی با برداشتن نسبی کولون و در 11 سالگی با برداشتن کامل کولون و پیوند روده باریک به مجرای مقعد تحت درمان قرار گرفته است. بیمار با انجام آندوسکوپی و زمان عبور روده باریک بررسی شد و به دلیل وجود پولیپهای فراوان در معده، دئودنوم و ژژنوم، تحت عمل جراحی برداشتن پولیپها و معده و باز کردن مجرای دواز دهه قرار گرفت. در پاتولوژی نمونهها، کارسینوم درجای پیشرفته گزارش گردید. نتیجه گیری: پولیپهای کولون و رکتوم به ندرت در سن کمتر از 10 سالگی دیده میشوند اما خونریزی و بیرون زدن توده از مقعد احتمال ابتلا به FAP را در کودکان مطرح میکند و در صورت بروز درد شکم، کم خونی و کاهش وزن؛ تغییرات سلولی و سرطانی در بیمار ایجاد شدهاند. کودکان مشکوک به FAP باید از نظر تظاهرات خارج کولونی و تغییرات سلولی مورد غربالگری قرار بگیرند و جراحی انتخابی در آنها انجام شود.
رضا مهاجرانی، محمد رضا پالیزوان، شهربانو عریان، وهاب بابا پور،
دوره 11، شماره 1 - ( 1-1387 )
چکیده
مقدمه: در این مطالعه اثر روی خارج سلولی و کانالهای کلسیمی وابسته به ولتاژ بر جنبههای مختلف یادگیری و حافظه شرطی احترازی غیر فعال مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: تحقیق حاضر به صورت تجربی انجام شد و اثر هریک از مسدود کنندههای کانالهای کلسیمی (وراپامیل) و جمعآوری کننده روی خارج سلولی (CaEDTA) به صورت جداگانه و همزمان و در دوزهای مختلف بر یادگیری احترازی غیرفعال با استفاده از دستگاه شاتل باکس و تزریق مرکزی (درون بطنی) این داروها مورد بررسی قرار گرفت. حیوانات قبل و بعد از آموزش و بعد از تست، تحت این تزریق قرار گرفتند. تعداد نمونهها در تمام گروههای آموزشی 8 سر مجموعاً 120 سر بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از ازمون آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد. نتایج: تزریق ماده جمعآوری کننده روی (CaEDTA) با دوز متعارف ( 100 میلی مولار) نشانگر عدم تأثیر جمعآوری روی خارج سلولی ترانس بر اکتساب، تثبیت و به خاطر آوری یادگیری احترازی غیرفعال میباشد. نتایج تزریق وراپامیل به عنوان مسدد کانالهای کلسیمی وابسته به ولتاژ با دوزهای100و150 میکروگرم بیانگر تأثیر کاهشی آن بر اکتساب و تثبیت یادگیری احترازی غیرفعال میباشد. اعمال دوزهای فوق هیچ تأثیری بر به خاطرآوری یادگیری احترازی غیرفعال نداشت. در ادامه اثر همزمان CaEDTA 100 میلی مولار از یک طرف و وراپامیل با دور 100 میکروگرم نیز از طرف دیگر بر اکتساب و تثبیت یادگیری احترازی غیرفعال نشان داد که تنها تثبیت یادگیری احترازی غیرفعال دچار افت گردیده است. نتیجه گیری: به نظر میرسد مکانیزمهای مشترکی برای برهم کنش یونهای کلسیم و روی و ارتباط آنها با اکتساب و تثبیت یادگیری احترازی غیرفعال مورد انتظار میباشد و میتوان احتمال داد که مکانیزم به خاطرآوری حداقل از نظر تعامل یونهای کلسیم و روی ( به صورت وابسته به ولتاژ ) متفاوت از اکتساب و تثبیت باشد.
آتنا فرخنده کلات، جواد بهارآراء، علیرضا فاضل،
دوره 11، شماره 3 - ( 7-1387 )
چکیده
مقدمه: گلیکوکانژوگیتها نقشهای مهمی را در فرآیندهای مختلف تکوینی از قبیل: تکثیر، مهاجرت، چسبندگی و تمایز سلولی بازی میکنند. در این مطالعه از تکنیک لکتین هیستوشیمی برای شناسایی و تعیین موقعیت برخی از گلیکوکانژوگیتها در طی تکوین تیموس استفاده شده است. روش کار: رویانهای 10 تا 15 روزه و جنین 18 روزه موش Balb/C تهیه و در فرمالین فیکس گردیدند و برشهایی به ضخامت 5 میکرون و به صورت سریال برای مطالعات هیستوشیمیایی آماده شدند. برشها در مجاورت سه نوع لکتین کنژوگه شده با آنزیم HRP شامل: SBA اختصاصی برای قندN - استیل گالاکتوزآمین (α,β-D-GalNAc)، PNA اختصاصی برای دی ساکارید گالاکتوز /N-استیل گالاکتوزآمین (β-D-Gal-(1→3)-D-GalNAc) و MPA اختصاصی برای قند گالاکتوز (D- Gal)، قرار گرفتند. نتایج: لکتین SBA در روزهای مورد مطالعه با شدتهای رو به کاهش در نواحی گلژی و سطوح سلولهای مزانشیمی، اپیتلیالی و محیط میکروسکوپیک سلولهای T واکنش داشته است. سلولهای T در روزهای 12 و 13 واکنش بالایی را با SBA در غشاها و نواحی گلژی نشان داد. لکتین PNA در روزهای مورد مطالعه با شدتهای مختلفی در غشاهای پایه، سطوح سلولهای مزانشیمی و اپیتلیالی و محیط میکروسکوپیک سلولهای T حضور داشته است. لکتین MPA به طور ضعیفی در تمامی روزها در سلولهای آندودرمی، مزودرمی و محیط میکروسکوپیک سلولهای T حضور پیداکردهاند. نتیجه گیری: گلیکوکانژوگیتهای دارای قند انتهایی GalNAc ممکن است در تکوین اولیه غده تیموس و بلوغ اولیه سلولهای T نقش داشته باشند. گلیکوکانژوگیتهای دارای دی ساکارید انتهایی Gal/GalNAc احتمال دارد در تمامی مراحل تکوین تیموس و بلوغ سلولهای T با اهمیت باشند. به علاوه گلیکوکانژوگیتهای دارای قند انتهایی گالاکتوز امکان دارد نقش در تکوین تیموس و سلولهای T نداشته و یا در مقدار کم موثر باشند.
محمدرضا بیاتیانی، فاطمه سیف، محمدجواد طهماسبی بیرگانی، منصور انصاری، امیر سهرابی، فخری السادات حسینی،
دوره 11، شماره 4 - ( 10-1387 )
چکیده
چکیده مقدمه: پرتودرمانی یکی از راههای درمان سرطان است. دوز تجویز شده برای هر جلسه رادیوتراپی بر اساس حساسیت رادیوبیولوژیکی بافت سرطانی و بافتهای سالم در نظر گرفته میشود. از جمله عوامل تاثیر گذار بر حساسیت بافتها، عوامل ویروسی هستند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تابش اشعه یونیزان کبالت 60 بر حساسیت پرتوی سلولهای سرطانی آغشته به مولد بیماری سرخک انجام گردید. روش کار: در این تحقیق به صورت کیفی و تجربی، حساسیت پرتوی سلولهای هلا مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام تحقیق سلولها را در دو گروه شاهد و آزمایش در چاهکهای شش تایی کشت داده و بازده کشت آنها محاسبه گردید. سپس مقدار 100 میکرولیتر ویروس سرخک را به روش ترقیق سازی موازی به نسبتهای مختلف در محیط کشت گروه آزمایش تلقیح نموده و پس از رشد و پاساژ سلولی، محیطهای کشت شاهد و آزمایش در معرض تابش 2 گری اشعه گامای کبالت 60 قرار داده شدند. نتایج: مرگ سلولی پس از دریافت اشعه در غلظتهای کم آغشتگی به ویروس سرخک، 5 تا 7 درصد، در غلظتهای متوسط 15 تا 20 درصد و در غلظتهای بالا 50 تا 65 درصد افزایش نشان داد. نتیجه گیری: وجود بیماری ویروسی در بافتهای درگیر با سرطان، حساسیت پرتوی سلولهای سرطانی را افزایش میدهد. این یافته نشان میدهد که در تجویز دوز اشعه در جلسات رادیوتراپی باید به محیط دریافت کننده اشعه از لحاظ درگیر بودن با بیماریهای غیر سرطانی نیز توجه شود.
علیرضا شعاع حسنی، کسری حمدی، امیر قائمی،
دوره 11، شماره 4 - ( 10-1387 )
چکیده
مقدمه: بیوفیلم استرپتوکوکهای دهانی به خصوص استرپتوکوکوس موتانس از عوامل اصلی ایجاد پلاک دندانی و پوسیدگی دندان است. مواد طبیعی مهار کننده کلونیزاسیون این باکتریها پر اهمیت هستند. در این پژوهش برای اولین بار اثر عصارۀ موم زنبور عسل بر تولید گلوکوزیل ترانسفراز که یک آنزیم کلیدی کلونیزاسیون استرپتوکوکوس موتانس میباشد مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه تجربی عصارهگیری توسط حلالهای اتیل استاتی و متانولی با دستگاه عصارهگیر کلونجر انجام شد. ابتدا مواد محلول در اتیل استات جدا شدند و پس از تبخیر حلال اول متانول 70 درصد به عنوان حلال خنثی به محلول اضافه شد و جزء باقیمانده نیز توسط آب دو بار تقطیر جدا گردید. حداقل غلظت بازدارندگی این عصاره از رشد استرپتوکوکوس موتانس با روش انتشار در محیط مایع تعیین گردید. از روش تهیۀ رقتهای متوالی در محیط نوترینت براث غنی شده با 1 درصد سوکروز که درون ارلنهای حاوی لامهای شیشهای استریل تهیه شده بود جهت ارزیابی بیوفیلم استفاده گردید. تولید آنزیم گلوکوزیل ترانسفراز نیز با استفاده از الکتروفورز روی ژل 15 درصد پلی اکریلامید مشخص گردید. نتایج: غلظت 1 میلیگرم در میلی لیتر از عصارۀ اتیل استاتی موم باعث توقف کامل تشکیل بیوفیلم گردید و تولید آنزیم گلوکوزیل ترانسفراز را متوقف نمود. غلظت 6 میلیگرم در میلی لیتر این عصاره توقف رشد باکتریها را به دنبال داشت و غلظت 30 میلیگرم در میلی لیتر آن برای استرپتوکوکوس موتانس باکتریساید بود(01/0> p). نتیجه گیری: عصارۀ موم زنبور عسل در غلظتهای کمتر از حد کشندگی قادر به توقف تولید گلوکوزیل ترانسفراز که آنزیم اصلی تشکیل بیوفیلم در استرپتوکوکوس موتانس میباشد، بود.