مقدمه: سرخجه یک عفونت ویروسی حاد و خود محدود است لیکن ابتلا در زمان بارداری منجر به نقایص جنینی متعدد و سندرم سرخجه مادرزادی می شود. ایمنی مادر قبل از بارداری از این معضل جلوگیری خواهد کرد. ایمنی مادر به واسطه ابتلا یا مصونیت به دست می آید. در کشورهای پیشرفته واکسیناسیون در قالب برنامه واکسیناسیون کشوری انجام می شود. این در حالی است که در ایران واکسیناسیون سرخجه هنوز توصیه نشده است. این بررسی به منظور تعیین میزان ایمنی خانم ها به هنگام ازدواج در شهر اراک در سال 1380 صورت گرفت.
روش کار: در این مطالعه، خانم های به هنگام ازدواج مراجعه کننده به آزمایشگاه جهت انجام آزمایش خون برای غربالگری تالاسمی به عنوان گروه مورد مطالعه انتخاب شدند و نمونه خون از آنها اخذ شد و به روش الیزا باکیت رادیم ایمنی به سرخجه در آنها بررسی شد. تعداد نمونه 1563 مورد بود. مطالعه به صورت توصیفی و نمونه گیری تصادفی ساده بود.
نتایج: از 1356 مورد بررسی در 80/2% (1254 مورد) ایمنی به سرخجه وجود داشت و 19/8% (309 افراد حساس به سرخجه بوده و مصونیت نداشتند. بین سن و مصونیت ارتباط معنی دار مثبتی وجود داشت)(P=0/0058) لیکن بین میزان تحصیلات و محل سکونت دو گروه مصون و غیر مصون تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج مذکور به نظر می رسد تزریق واکسن سرخجه در دوران کودکی مفید باشد یا در صورت عدم وجود امکانات، حداقل این واکسن به دختران دبیرستانی تزریق گردد.
