کورش رضایی، حمیدرضا کوهستانی، زهره عنبری، فاطمه گنجه،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۸۸ )
چکیده
چکیده مقدمه: یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در یادگیری دانشجویان، سبک‌های یادگیری آنهاست. این مطالعه به منظور تعیین سبک یادگیری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال تحصیلی ۸۸ – ۱۳۸۷ انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی ۲۴۱ دانشجوی ترم اول در بدو ورود به دانشگاه علوم پزشکی اراک در نیم سال اول ۸۸- ۱۳۸۷ به شیوه سرشماری وارد پژوهش شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه‌ای حاوی سؤالات دموگرافیک و پرسش‌نامه سبک یادگیری کلب بود. نتایج: سبک یادگیری اکثر دانشجویان جذب کننده (۱/۵۸ درصد) بود. سبک‌های همگرا (۳۱/۲۵درصد)، واگرا (۳۷/۱۰درصد) و انطباق یابنده (۲۲/۶ درصد) به دنبال آن قرار داشتند. در تمامی رشته‌ها نیز سبک غالب جذب کننده بود. اکثر دانشجویان اتاق عمل (۲/۵۶ درصد)، بهداشت مبارزه با بیماری‌ها (۹/۵۷ درصد)، بهداشت محیط (۶/۵۳ درصد)، پرستاری (۹/۴۳ درصد)، پزشکی (۴/۷۲ درصد)، علوم آزمایشگاهی(۱/۷۳ درصد)، مامایی(۳/۶۴ درصد) و هوشبری (۶۵درصد) دارای این سبک بودند. نتیجه گیری: با توجه به سبک‌های غالب جذب‌کننده و همگرا در بین دانشجویان پیشنهاد می‌گردد از روش‌های آموزشی سخنرانی و خودآموزی همراه با مطالب خواندنی، نشان دادن، استفاده از دیاگرام و دست نوشته‌های استاد و آموزش یک به یک استفاده شود. هم‌چنین باید مهارت‌های ارتباطی دانشجویان علوم پزشکی تقویت شود، زیرا که جذب‌کننده‌ها و هم‌چنین همگراها کمتر به موضوع‌هایی که مستلزم کار با افراد دیگر و مردم است علاقه نشان می‌دهند.
