جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای زردچوبه

مریم طهرانی پور، جینا خیاط زاده، ریحانه جواهری فرد،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1389 )
چکیده

زمینه و هدف: به دنبال کاهش تعداد نورون‌ها ناشی از ضایعات عصبی محیطی، سلول‌های نوروگلیا نیز به علت نرسیدن فاکتورهای حیاتی کاهش می‌یابند اهدف از این تحقیق تعیین اثرات حفاظتی عصاره تام زردچوبه بر دژنراسیون سلول‌های نوروگلیای شاخ قدامی نخاع پس از کمپرسیون عصب سیاتیک در رت می‌باشد. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی- آزمایشگاهی رت‌های نر نژاد ویستار در 5 گروه 6 تایی کنترل، کمپرسیون، تیمار 1 ، 2 و 3 قرار گرفتند. در گروه‌های کمپرسیون و تیمار برای ایجاد ضایعه، عصب سیاتیک پای راست از ناحیه بالای ران به وسیله قیچی قفل‌دار تحت کمپرسیون قرار گرفت. در گروه‌های تیمار تزریق عصاره با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم در گروه 1( 3 بار در طول دوره)، گروه 2 (6 بار) و گروه 3 ( 9 بار) انجام شد. پس از 28 روز رت‌ها بیهوش و متد پرفیوژن انجام و از قطعات کمری نخاع نمونه‌برداری شد و بعد از طی مراحل بافتی برش‌های سریال 7 میکرونی با آبی تلوئیدن رنگ آمیزی و شمارش سلول‌های گلیال به روش استریولوژی انجام گردید. یافته‌ها: کاهش معنی‌دار تعداد سلول‌های نوروگلیا در گروه کمپرسیون (208±6913) در مقایسه با کنترل(791±10184) مشاهده شد. همچنین با مقایسه گروه کمپرسیون با گروه‌های تیمار 1 (293±7077)، تیمار2(252±9372) و تیمار 3 (252±8715) اختلاف معنی‌داری بین دانسیته نورگلیای گروه‌های 2 و 3 با گروه کمپرسیون به دست آمد(05/0>p). نتیجه‌گیری: عصاره زردچوبه به علت اثرات آنتی اکسیدانی، دانسیته سلول‌های نوروگلیال را پس از کمپرسیون عصب سیاتیک افزایش داده است. احتمالاً خاصیت آنتی اکسیدانی این عصاره مسیرهای آپوپتوزی فعال شده در اثر ضایعه محیطی عصب را غیر فعال می‌سازد.
علی فانی، محسن قاصدی، فاطمه اسماعیلیون، بهروز علیزاده،
دوره 13، شماره 3 - ( 7-1389 )
چکیده

زمینه و هدف: سندرم روده تحریک‌پذیر شایع‌ترین بیماری گوارشی است که با دردهای مزمن شکمی و تغییرات اجابت مزاج مشخص می‎شود. زردچوبه یکی از درمان‌های طب سنتی است که در درمان بیماری‎های گوارشی مورد توجه قرار گرفته است در این مطالعه اثرات زردچوبه بر سندرم روده تحریک‌پذیر بررسی شده است. مواد و روش ها: در طی یک مطالعه بالینی تصادفی دو سوکور، 140 بیمارمبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر پس از اعمال معیارهای ورود و خروج با نظر و تشخیص متخصص داخلی بدون توجه به سن و جنس وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مورد (زردچوبه) 69 نفر و شاهد (دارونما) 71 نفر تقسیم شدند و در قبل 2 و 4 هفته بعد از شروع درمان فرم‌های تغییر علایم بالینی در بیماران بر اساس روش مقیاس امتیاز بصری برای تبدیل معیارهای ذهنی به عینی تکمیل گردید و سپس اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: استفاده از زردچوبه و دارونما قبل، 2 و 4 هفته بعد از درمان باعث بهبود علای بالینی بیماران به جزء استفراغ شده بود (001/0=p) در حالی که بین میزان تاثیر زردچوبه و دراونما در بهبود علایم بالینی بیماران در هر دو گروه مورد و شاهد تفاوتی مشاهده نشد(05/0



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb