2 نتیجه برای دپومدروکسی پروژسترون استات
افسانه زرگنج فرد، پوران هاشمی، معصومه فلاحیان،
دوره 2، شماره 8 - ( 7-1378 )
چکیده
کنترل جمعیت از زمانهای قدیم در جوامع مختلف با نژادها و مذهب های گوناگون مورد توجه بوده است. سازمان بهداشت جهانی در سال 1981 اعلام نمود استفاده از depo Medroxy Progestrone Acetate (DMPA) روش موثر پیشگیری از بارداری میباشد. در این تحقیق اثرات DMPA روی 55 نفر در بیمارستان امام حسین تهران در سال 72-71 مورد مطالعه قرار گرفت . تزریقات هر سه ماه یکبار به صورت عضلانی با دوز 150 میلی گرم بوده است . پیگیری بیماران در 4 ویزیت و مجموعا یکسال انجام گرفته و در هر نوبت عوارض مختلف ایجاد شده ، پذیرش دارو و یا علل قطع مصرف و سایر موارد مورد بررسی قرار گرفت.
در این بررسی 18 نفر (32/8%) 4 نوبت تزریق را انجام داده اند و 17 نفر (30%) فقط یکبار تزریق داشته اند. سن بیشتر مراجعه کنندگان بالای 30 سال بوده و 34 نفر از آنها داری یک یا دو فرزند بودند. بیشتر مراجعه کنندگان را افراد تحصیل کرده تشکیل می دادند. از جمعیت مورد مطالعه 88% اختلالات قاعدگی داشتند که شایعترین این اختلالات آمنوره بوده است . اکثریت افراد دچار افزایش وزن شدند که بطور متوسط 9/6 تغغیر کیلوگرم بوده است. بدنبال تزریق عارضه DMPA بارزو مشخصی در فشار خون مشاهده نگردید. بیشترین مشاهده شده پس از اختلالات قاعدگی سردرد و عصبانیت بوده است . شایعترین علت عدم ادامه تزریقات ، اختلال قاعدگی بخصوص آمنوره بوده است . عدم رضایت بیماران اکثرا بعلت اختلا قاعدگی بوده است . در 55 مورد تزریق یک مورد حاملگی مشاهده گردید.
شادی گلی، بهرام سلیمانی، مرجان گلی، معصومه گودرزی،
دوره 15، شماره 3 - ( 5-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: شایعترین علت قطع مصرف روش تزریقی پیشگیری از بارداری، خونریزیهای نامنظم قاعدگی و افزایش وزن ذکر شده است. برای کاهش این عوارض روش تزریقی ترکیبی سیکلوفم پیشنهاد گردیده که میزان تاثیر آن در کاهش این عوارض دقیقاً مشخص نیست. این مطالعه با هدف مقایسه الگوی قاعدگی و تغییرات وزن و فشار خون در خانمهای استفاده کننده از روشهای DMPA و سیکلوفم انجام شد. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی، 600 خانم کاربر روشهای تزریقی DMPA و سیکلوفم (300 نفر در هر گروه) به روش مبتنی بر هدف انتخاب و در سه مقطع زمانی 3، 6 و 12-9 ماه پس از اولین تزریق بررسی شدند. دادهها توسط پرسشنامه گردآوری و توسط نرم افزارSPSS و آزمونهای آماری کای دو، آنالیز واریانس و من ویتنی تحلیل شدند. یافتهها: لکه بینی و آمنوره در کاربران DMPA با شیوع بیشتری دیده شدند. در انتهای ماههای 3، 6 و 12-9 پس از اولین تزریق تنها در پایان ماههای 6 و12-9 دو گروه اختلاف معنیداری را در بروز لکه بینی نشان دادند(05/0>p)، همچنین بروزآمنوره در دو گروه در هر سه مقطع زمانی تفاوت معنیداری نشان داد(05/0>p). تغییرات وزن در دو گروه تفاوت معنیداری نداشت(05/0p<) ولی تغییرات فشارخون دیاستول در دو گروه تفاوت معنیداری را نشان داد(05/0>p). نتیجهگیری: با توجه به شیوع کمتر لکه بینی و آمنوره در کاربران سیکلوفم، توصیه به تشویق کاربران واجد شرایط به استفاده از روش سیکلوفم مینماییم. همچنین کنترل دقیق وزن و فشار خون توصیه میگردد