جستجو در مقالات منتشر شده


5 نتیجه برای دستگاه گوارش

سید غلامرضا نوری بروجردی،
دوره 2، شماره 6 - ( 1-1378 )
چکیده

با آن که روده باریک طویل ترین بخش دستگاه گوارش را شامل می شود، تومورهای آن بر خلاف کولون نادرند. بروز تومورهای روه باریک یک چهلم نئوپلاسم های کولون می باشد. تومورهای این قسمت از دستگاه گوارش با علائم نظیر آنمی یا خونریزی گوارشی، شکمی و انسداد روده بروز می کنند. حدود دو سوم بیماران دارای تومورهای روده، خونریزی معدی – روده ای را بروز می دهند و یک چهارم بیماران دچار انسداد روده ای می شوند. در اینجا بیماری معرفی می شود که در مدت 3 ماه دوبار دچار خونریزی گوارشی شدید شده و آندوسکوپی مری، معدی، روده ای در هر 2 بار نیر منفی بوده است. بیمار 4 سال بعد با علائم انسداد روده تحت عمل جراحی قرار گرفته است. عامل خونریزی و انسداد روده در بیمار فوق لیومیوم روده باریک گزارش شد.

علی فانی،
دوره 3، شماره 1 - ( 1-1379 )
چکیده

بیمار خانم م. س 65 ساله با تنگی نفس، تپش قلب، هماتزو ملنا بستری گردید.  در معاینه رنگ پریده بی حال، سمع قلب با طپش قلب، ریه کاهش صدای تنفسی در قاعده ریه راست، شکم نرم غیر حساس، بدون توده و بزرگی احشاء، هماتزو دفع خون روشن همراه مدفوع قیری وجود داشت. در پوست صورت و تنه، مخاط دهان دانه های قرمز رنگ پاپول مانند با سطح صاف، غیر محو شونده، که بروز آنها را از یک سال پیش ذکر می کند بتدریج افزایش یافته همراه خونریزی تکراری بینی در طی سال گذشته بوده است. در اندسکپی و کولونوسکپی هم ضایعات فوق به طور وسیح در حلق، مری ، معده، اثنی عشر و سراسر کولون وجود داشت. بیمار طی ده روز درمان حفاظتی کنترل و خونریزی قطع گردید. بررسی آزمایشگاهی کامل جهت بیماری های کلاژن واسکولار (اسکلرودرمی، لوپوس، رماتیسم مفصلی) اختلالات انعقادی، بدخیمی ها انجام و رد گردید. بیماری های آنژیودیسپلازی سنی (معمولا محدود به کولون) با توجه به درگیری پوست دستگاه فوقانی گوارش مطرح نمی باشد. کانسرها، پولیپ ها و هموروئید با توجه به نایج اندوسکوپی و کولونوسکوپی رد گردید. تلانژکتازی خونریزی دهنده ارثی که یک گروه بیماری غیر جنسی غالب با گرفتاری توام پوست مخاط، دهان لوله گوارشی و احشاء پریتوئن مطرح شد. بیماری فوق با درگیری مویرگ های شریانی و وریدی با ایجاد فضاهای خونی بهم پیچیده و شکننده بروز می کند و از سنین کودکی تا پیری می تواند بروز نماید و شایع ترین تظاهر بیماری علاوه بر ضایعات پوستی، خون دماغ، خونریزی شدید گوارشی فوقانی و تحتانی است به طوری که بیماران نیاز به تزریقات مکرر پیدا می کنند. کواگولاسیون ضایعات خونریزی دهنده استفاده از استروژن و پروژسترون، آمینوکاپروئیک اسید جهت جلوگیری از فیبرینولیز و در موارد نادر جراحی می باشد.

علی فانی،
دوره 5، شماره 1 - ( 1-1381 )
چکیده

مقدمه: بیماری های التهابی روده شامل بیماری کرون و کولیت اولسروز از گروه بیماری های التهابی با علت نامشخص هستند که به طور عمده دستگاه گوارش را درگیر می کنند ولی تظاهرات خارج گوارشی نیز دارند. در غرب شیوع سالانه IBD، 15-3%  هزار برآورد شده است. با توجه به اینکهIBD  در ایران کم تر بررسی شده و در استان مرکزی مطالعه ای در این زمینه وجود ندارد لذا به بررسی الگوی اپیدمیولوژیک بیماری IBD و شاخص های بالینی آن در شهرستان اراک پرداخته ایم.
 روش کار: از فروردین 79 لغایت پایان آبان ماه 80 به مدت 20 ماه سعی شده همه بیماران مشکوک به IBD مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی و درمانگاهی مورد بررسی دقیق کلینیکی، پاراکلینیکی، کولونوسکپی و پاتولئژی قرار گیرند و نهایتا تشخیص IBD  بر اساس شاخص های کلینیکی، کولونوسکپی و پاتولوژی انجام و مورد آنالیز و تحلیل آماری قرار گرفته است.
نتایج: از 108 بیمار مبتلا به IBD 97 مورد (98/8%) مبتلا به کولیت اولسروز و 11 مورد (10/2%) مبتلا به بیماری کرون بودند. از بیماران مبتلا به کولیت اولسروز 46 نفر (47/4%) زن، 51 مورد (52/6%) مرد و از بیماران مبتلا به بیماری کرون، 8 نفر (82/7%) زن،  3 نفر (3/27%) مرد بودند. در 19 (20/5%) بیمار مبتلا به کولیت اولسروز طول مدت بیماری کم تر از یکسال بود و درگیری رکتوم در 100%  آنها وجود داشت. تظاهرات خارج روده ای به جز کم خونی بسیار نادر بود. بیماران مبتلا به بیماری کرون همه زیر سن 30 سالگی بودند و درگیری ایلئوسکال واضح در 8 مورد وجود داشت. تظاهرات عمده بیماری به صورت سندرم سوء جذب و فیستول های مکرر بود که 2 مورد مرگ و میر نیز وجود داشت.
نتیجه گیری: گرچه در این مطالعه سرشماری صورت نگرفته است، سعی شده حداکثر بیمارانIBD  شناسایی شوند و با توجه به بروز 19 مورد در یکسال در این مطالعه حداقل بروز سالانه آن نسبت به جمعیت شهرستان اراک 04/3% هزار نفر برآورد می شود. ضمنا عوارض روده ای (کانسر، تنگی، کولون توکسیک) کم تر از غرب به نظر می رسد و در مورد بیماری کرون نسبت به غرب با فراوانی خیلی کم تر ولی عوارض گوارشی جدی تر بروز نموده است لذا به نظر می رسد بیماری های IBD  در این منطقه نسبت به غرب نادر نیست، بلکه شاید به علت عدم توجه و گزارش دهی کافی شناخته نمی شوند که باید مورد بررسی و توجه بیش تری قرار گیرند تا الگوی دقیق بیماری در ایران نیز به دست آید.

محمود امینی،
دوره 10، شماره 3 - ( 4-1386 )
چکیده

مقدمه: پولیپوز ادنوماتو فامیلی (FAP) یک بیماری نادر با صدها تا هزاران پولیپ ادنوماتو در روده بزرگ است و به صورت اتوزومال غالب به ارث می‌رسد اما 25 درصد ازبیماران سابقه خانوادگی مثبت ندارند. شایع‌ترین علامت آن در بیماران خونریزی و بیرون زدن توده از مقعد می‌باشد. تشخیص براساس یافته‌های بالینی و نتایج بررسی کولون است و برداشتن به موقع کولون باعث جلوگیری از ابتلا به سرطان کولون در بیمار می‌گردد. در این گزارش یک مورد پولیپ آدنوماتوی فامیلی با تغییرات سلولی پیشرفته معرفی می‌شود. مورد: بیمار 17 ساله و مورد شناخته شده پولیپ آدنوماتوی فامیلی است که با علائم انسدادی دستگاه گوارش مراجعه کرده است. بیماری او در سن 5 سالگی تشخیص داده شده و در 6 سالگی با برداشتن نسبی کولون و در 11 سالگی با برداشتن کامل کولون و پیوند روده باریک به مجرای مقعد تحت درمان قرار گرفته است. بیمار با انجام آندوسکوپی و زمان عبور روده باریک بررسی شد و به دلیل وجود پولیپ‌های فراوان در معده، دئودنوم و ژژنوم، تحت عمل جراحی برداشتن پولیپ‌ها و معده و باز کردن مجرای دواز دهه قرار گرفت. در پاتولوژی نمونه‌ها، کارسینوم درجای پیشرفته گزارش گردید. نتیجه گیری: پولیپ‌های کولون و رکتوم به ندرت در سن کمتر از 10 سالگی دیده می‌شوند اما خونریزی و بیرون زدن توده از مقعد احتمال ابتلا به FAP را در کودکان مطرح می‌کند و در صورت بروز درد شکم، کم خونی و کاهش وزن؛ تغییرات سلولی و سرطانی در بیمار ایجاد شده‌اند. کودکان مشکوک به FAP باید از نظر تظاهرات خارج کولونی و تغییرات سلولی مورد غربال‌گری قرار بگیرند و جراحی انتخابی در آنها انجام شود.
راضیه رجبی، اکرم شریفی، محسن شمسی، امیر الماسی حشیانی، سمیه دژم،
دوره 17، شماره 5 - ( 5-1393 )
چکیده

زمینه و هدف: تدوین برنامه‌های آموزشی درباره پیش‌گیری از بیماری‌هایی مانند سرطان از ضرورت‌های بهداشتی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر برنامه آموزش مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی بر رفتارهای پیش‌گیری از سرطان‌های دستگاه گوارش در شهر اراک صورت گرفته است.

مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بود که در آن 88 نفر از مادران شهر اراک شرکت داشته‌اند (نمونه‌ها به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد هر کدام 44 نفر تقسیم شدند). معیارهای ورود شامل عدم ابتلا به سرطان، داشتن ملیت ایرانی، سن بالای ۱۸ سال و سکونت در شهر اراک بود. در پژوهش حاضر روش گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی و چک لیست عملکرد مادران در خصوص رفتارهای پیش‌گیری از سرطان‌های دستگاه گوارش بود. مداخله آموزشی برای گروه مورد در طی یک ماه و در قالب 3 جلسه آموزشی 45 دقیقه‌ای انجام گردید. سپس 2 ماه پس از مداخله آموزشی در هر دو گروه مورد و شاهد اطلاعات دوباره گردآوری و تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: میانگین سنی گروه مورد و شاهد به ترتیب برابر 6/9± 3/38 و 1/11±3/36 سال بود که با یکدیگر اختلاف معنی‌داری نداشتند(381/0=p). میانگین نمره آگاهی و عملکرد در گروه مورد در قبل از آموزش به ترتیب برابر با 06/13±8/72 و 2/6±81/30 بود که در بعد از مداخله به ترتیب برابر 2/12±05/88 و 9/8±3/65 بود که در هر دو مورد با یکدیگر اختلاف معنی‌دای داشتند(05/0>p). هم‌چنین در قبل از مداخله آموزشی میزان‌های حساسیت، شدت و منافع درک شده مادران در زمینه انجام رفتارهای پیش‌گیری کننده در حد متوسط بود ولی پس از مداخله آموزشی بین دو گروه مورد و شاهد در همه متغیرهای ذکر شده اختلاف معنی‌داری ایجاد شد(05/0> p).

نتیجه‌گیری: یافته‌های این بررسی تاثیر و کارایی مدل اعتقاد بهداشتی را در افزایش رفتارهای پیش‌گیری از ابتلا به سرطان‌های دستگاه گوارش در مادران شهر اراک را نشان می‌دهد. .



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb