مقدمه: در کشورهای در حال توسعه تعداد زیادی از موضوعات را می‌توان در برنامه تحقیقات قرار داد اما با عنایت به اعتبارات بسیار کم تحقیقات در این کشورها، تعیین و اولویت‌بندی مشکلات بهداشتی به منظور تعیین حیطه پژوهش و عناوین تحقیقاتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
روش کار: در این مطالعه که از نوع توصیفی و مقطعی بود، پرسشنامه‌ای مشتمل بر 100 سوال طراحی شد و در تمام شهرستان‌ها از هر یک از گروه‌های کارشناسی نظر به یک نفر به وسیله این پرسشنامه خود ایفایی گرفته شد. سپس به همین تعداد از بین مردم و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و شورای اسلامی شهرها به روش نمونه‌گیری منظم افرادی تعیین شدند و نظرات آنها نیز به وسیله همان پرسشنامه اخذ گردید. در نهایت 665 پرسشنامه کامل به دست آمد که 363 مورد مربوط به کارکنان بهداشتی و 302 مورد مربوط به مردم بود. پرسشنامه‌ها پس از کد گذاری وارد رایانه شدند و با بهره‌گیری از نرم‌افزار EPI 6 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: یافته‌های این تحقیق نشان داد که همه شهرستان‌های استان مرکزی از نظر بهداشتی دارای مشکلات تقریبا مشابهی می‌باشند لیکن میزان مشارکت مردم در کارها سطح آگاهی‌های بهداشتی آنها را تغییر داده است. همچنین مشکلات از دیدگاه مردم و کارشناسان تا حدودی متفاوت است؛ مردم مشکلات را به صورت کلی بیان نموده بودند در صورتی که کارشناسان با ریزبینی بیش تری به مشکلات نظر داشتند.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش ضروری است که تحقیقات کاربردی بر اساس محورهای بهداشتی تعیین شده هدایت شوند.
