محمد شایسته پور، محمد کاظم شاه کرمی، عباس شفیعی، محمد تقویان، راضیه کمالی جمیل، فاطمه اثنی عشری، اشرف محمدی، رضا شهبازی،
دوره ۱۵، شماره ۴ - ( ۶-۱۳۹۱ )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به حساسیت ویروس سرخک به دما و نور، حفظ پایداری ﺁن در واکسن زنده بسیار با اهمیت است. هدف این تحقیق، بررسی پایداری واکسن سرخک تولید شده با سویه AIK-Cمی‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، ۳ ویال واکسن لیوفیلیز به مدت ۱ هفته در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد نگهداری و میزان پایداری ﺁن به روش ﺁزمون تسریع شده بررسی گردید. هم‌چنین واکسن محلول شده در دماهای ۴، ۲۵ و ۳۷ درجه سانتی‌گراد نگهداری و در زمان‌های ۰ ،۴، ۸ ،۱۲و ۱۶ ساعت پس از محلول کردن، میزان باقیمانده ویروس عفونی به روش میکروتیتراسیون با محاسبه CCID۵۰ ارزیابی شد. بر اساس ﺁنالیز رگرسیون خطی، نیمه عمر واکسن محلول شده سرخک، محاسبه گردید. یافته‌ها: وقتی واکسن محلول شده در دماهای ۴، ۲۵ و ۳۷ درجه سانتی‌گراد نگهداری شد کاهش تیتر واکسن به ترتیب ۰۵/۰، ۱/۰ و ۲/۰ Log۱۰ CCID۵۰ در ساعت بود. هم‌چنین نیمه عمر این واکسن در دماهای مذکور، به ترتیب ۳۱/۵، ۶۱/۲ و ۳۶/۱ ساعت بود. نتیجه‌گیری: میزان کاهش تیتر واکسن سرخک تهیه شده با سویه AIK-C پس از نگهداری در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد به مدت یک هفته log۳۳/۰ بود در حالی که برای واکسن‌های تجاری Mevilin-L، Attenuvax، Edmonston- Zagreb وRimevax، به ترتیب ۷/۰، ۷/۰، ۱ و ۷۸/۰ گزارش شده است. واکسن لیوفیلیز و محلول شده حاوی سویهAIK-C در مقایسه با سویه‌های ادمونستون ب، شوارتز، بکن کام و لنینگراد پایدارتر است در حالی که در حالت محلول شده و در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد میزان پایداری مشابه سویه موراتن دارد.
