10 نتیجه برای بیوفیلم
علی رضا شعاع حسنی، نگار اردوزاده، امیر قائمی، راشد نظری، کسری حمدی، داوود حکمت پور،
دوره 11، شماره 2 - ( 4-1387 )
چکیده
مقدمه: برگ سبز چای (L Camellia sinensis) حاوی ترکیبات پلی فنلی با اثرات ضد میکربی می‌باشد. از آنجا که چای از نوشیدنی‌های بسیار پرطرفدار در ایران می‌باشد لذا تاثیر آن بر تشکیل بیوفیلم و کلونیزه شدن عوامل ایجاد عفونت‌های روده‌ای و عفونت‌های فرصت طلب بیمارستانی اهمیت زیادی دارد. همچنین با جدا کردن ترکیبات بازدارندۀ تشکیل بیوفیلم می‌توان از آنها به عنوان نگهدارندۀ مواد غذایی در صنایع استفاده نمود. در این پژوهش اثر ممانعت کنندگی عصاره‌های چای سیاه و سبز از تشکیل بیوفیلم، در 5 باکتری از خانوادۀ انتروباکتریاسه شامل اشریشیا کلی انتروپاتوژن، سالمونلا انتریکا سرووار تایفی موریوم، کلبسیلا نومونیه، پروتئوس میرابیلیس و شیگلا فلکسنری سنجیده شد و با هم مقایسه گردید. روش کار: در این مطالعه تجربی پس از عصاره‌گیری نمونه‌ها توسط عصاره‌گیر Soxhlet با استفاده از حلال متانول 50 درصد و جدا نمودن مجدد در فاز اتیل استات، عصاره‌ها پس از استریل شدن توسط فیلتر 44/0 میکرون تا زمان استفاده در یک فانل استریل در 4 درجۀ سانتی‌گراد نگهداری شدند. از روش انتشار چاهک (طبق روش کربی بائر) برای محاسبۀ حداقل غلظت بازدارندگی و از روش تهیۀ رقت در محیط مایع برای بررسی تشکیل بیوفیلم در کشت‌های تیمار شده با غلظت‌های مختلف عصاره‌ها استفاده شد. ارزیابی تشکیل بیوفیلم با نمونه‌برداری از جدار ارلن مایر حاوی محیط‌های تیمار شده و کشت آن روی تریپتیکاز سوی آگار و شمارش کلنی‌ها و سپس مقایسه آن با کشت‌های شاهد صورت گرفت. تحلیل آماری داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس انجام شد. نتایج: اثر ممانعت کنندگی از تشکیل بیوفیلم در چای سیاه بیشتر از چای سبز بود. غلظت 5/4 میلی‌گرم در میلی‌لیتر از عصارۀ چای سیاه و 5 میلی‌گرم در میلی‌لیتر از عصارۀ چای سبز، اثر باکتریسایدی بر این میکروارگانیسم‌ها داشت. در میان این باکتری‌ها پروتئوس میرابیلیس بیشترین حساسیت به چای سیاه و اشریشیا کُلی انتروپاتوژن بیشترین حساسیت را به چای سبز داشتند و کلبسیلا نومونیه بیشترین مقاومت را نسبت به هر دوی این عصاره‌ها نشان داد. نتیجه گیری: از آنجا که چای به طور مستقیم پس از نوشیدن بر دستگاه گوارشی تاثیر می‌گذارد، منجر به کاهش انتروباکتریاسه‌ها و کاهش کلونیزاسیون آنها بر سطح سلول‌های اپی تلیال دستگاه گوارشی، کاهش خطر عفونت‌های روده‌ای و کاهش تولید مواد سرطان زا از قبیل اسکاتول در اثر متابولیسم این باکتری‌ها در روده می‌شود. همچنین می‌توان از پلی فنل‌های چای به عنوان نگهدارندۀ مواد غذایی در صنایع نیز بهره گرفت.
فرنوش حقیقی، شهلا رودبارمحمدی، پریسا محمدی، مهدی اسکندری،
دوره 15، شماره 1 - ( 1-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: کاندیدا آلبیکنس چهارمین عامل مهم عفونت‌های مزمن قارچی است که مخاط را درگیر نموده و ایجاد عفونت در بافتهای عمقی مینماید. امروزه مرگ و میر ناشی از عفونت‌های بیوفیلم کاندیدایی که از طریق استفاده از ابزارهای پزشکی مانند کاتترها و ایمپلنتها رو به افزایش است. لذا یافتن روش‌های نوین مبارزه با عوامل چنین عفونت‌های قارچی ضروری به نظر میرسد. در این مطالعه تلاش شد تا اثر ترکیبات ضد قارچی نانو ذرات دیاکسیدتیتانیوم و دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست بر روی بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس ارزیابی گردد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی نانو ذره دیاکسیدتیتانیوم سنتز شده در معرض پرتو فرابنفش با طول موج370 نانومتر قرار گرفت. بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس در پلیتهای 96 خانهای تشکیل شد و اثر ضد کاندیدایی نانوذرات دیاکسیدتیتانیوم و دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست بر روی آن بررسی شد. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تی تست و نرم افزار SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: حداقل غلظت مهارکنندگی50، دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست 9/1 میکروگرم در میلی‌لیتر و حداقل غلظت مهارکنندگی90، 74/2 میکروگرم در میلی‌لیتر و حداقل غلظت کشندگی 37/3 میکروگرم در میلی‌لیتر تعیین گردید. غلظت مهارکنندگی بیوفیلم دیاکسیدتیتانیوم و دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست و فلوکونازول برای سویه حساس به فلوکونازول به ترتیب 14/54، 5/4 و 4 میکروگرم در میلی‌لیتر و همچنین برای سویه مقاوم به فلوکونازول به ترتیب 35/88، 5/4 و 8 میکروگرم در میلی‌لیتر بود.
نتیجه‌گیری: نانوذره دیاکسیدتیتانیوم فتوکاتالیست اثر مطلوبی در حذف بیوفیلم کاندیدا آلبیکنس در مقایسه با داروی فلوکونازول نشان داد. از این رو می‌تواند راه‌کاری جدید جهت پیشگیری از تشکیل بیوفیلم قارچی به ویژه بیوفیلم‌های مرتبط با ابزارهای پزشکی باشد.
میترا صالحی، نادر مصوری، فرزانه حسینی، مرضیه مبارکی،
دوره 15، شماره 3 - ( 5-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: عوامل مختلف از جمله مقاومت آنتی بیوتیکی انتروکوک‌ها و بیان ژن‌های دخیل در بیماری‌زایی، در پایداری این باکتری در شرایط مختلف و گسترش عفونت دخالت دارند. هدف از این مطالعه بررسی میزان حضور ژن‌های esp و eep در سویه‌های انتروکوک فکالبس و فاسیوم جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری بوده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 214 نمونه کلینیکی، شامل 80 نمونه کاتتر ادراری و 134 نمونه ادرار از بیماران جمع‌آوری شد. تعیین هویت سویه‌های جدا شده بر اساس رشد در محیط بایل اسکولین آگار، تحمل نمک 5/6 درصد، رنگ آمیزی گرم، آزمون‌های کاتالاز، هیدرولیز هیپورات، احیای تلوریت، هیدرولیز اسید آمینه آرژینین و تخمیر قندها مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی ژن‌ها با روش PCR انجام شد. یافته‌ها: ژن esp در 83 درصد از نمونه‌های ادرار و 97 درصد کاتترهای ادراری و ژن eep در 100 درصد نمونه‌های ادرار و 90 درصد از کاتترهای ادراری حضور داشتند. میزان مقاومت چند دارویی سویه‌های انتروکوکی نسبت به جنتامایسین و تتراسایکلین 1/78 درصد، سفالسپورین و تتراسایکلین 75 درصد، جنتامایسین و سفالسپورین 3/59 درصد و جنتامایسین و استرپتومایسین 53 درصد بر آورد شد. نتیجه‌گیری: نتایج می‌توانند نشان‌گر اهمیت نقش ژن esp در تشکیل بیوفیلم در بیماران باشند. با توجه به حضور ژن eep در اغلب نمونه‌ها می‌توان از آن به عنوان ابزار تشخیصی سریع به منظور ارزیابی تولید فرومون و فراهم نمودن شرایط لازم جهت انتقال پلاسمیدها بین سویه‌های کلینیکی و گسترش مقاومت آنتی‌بیوتیکی باشد.
فهیمه نوربخش، حسن ممتاز،
دوره 19، شماره 4 - ( 4-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: تشکیل بیوفیلم یکی از عوامل بیماری‌زایی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس محسوب می‌شود که به باکتری امکان اتصال به سطوح مختلف و همچنین افزایش الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی را می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخصه‌های فنوتیپی و ژنوتیپی تشکیل بیوفیلم در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های عفونی در استان شهرکرد انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: تعداد 250 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت‌های بیمارستانی انتخاب گردید. جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی از روش انتشار دیسک استفاده شد. توان تشکیل بیوفیلم به روش مولکولی و فنوتیپی بررسی گردید.
یافته‌ها: در این بررسی، 5/73 درصد از ایزوله‌ها توانایی اتصال قوی، 33/5 درصد توان اتصال متوسط و 4/15 درصد توانایی اتصال ضعیف را در تولید بیوفیلم نشان دادند. فراوانی حضور ژن icaC 3/67 درصد و ژن icaB 2/63 درصد برآورد گردید. 2/92 درصد از ایزوله‌های مولد بیوفیلم واجد ژن mecA بودند.
نتیجه‌گیری: گسترش مقاومت آنتی‌بیوتیکی به ویژه در ایزوله‌های مولد بیوفیلم مشکلات جدی در بخش‌های درمانی بیمارستان ایجاد خواهد کرد.
سعید تائبی، مختار نصرتی،
دوره 19، شماره 11 - ( 11-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: معرفی ترکیبات گیاهی با قابلیت حذف یا کنترل تشکیل بیوفیلم‌های استرپتوکوکوس موتانس در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه‌ی حاضر، بررسی قابلیت ضدباکتریایی و مهار تشکیل فرم بیوفیلمی استرپتوکوکوس موتانس به وسیله‌ی عصاره‌ی متانولی مرزه‌ی خوزستانی است.
مواد و روش‌ها: نمونه‌های گیاهی پس از جمع‌آوری و شست‌و‌شو در سایه خشک و سپس آسیاب شدند. عصاره‌ی متانولی بخش‌های مختلف با روش غوطه‌وری در متانول تهیه شد، سپس با استفاده از بافر فسفات استریل رقیق گردید. قابلیت ضد باکتریایی و مهارکنندگی فرم بیوفیلمی با استفاده از روش انتشار دیسک و میکروتیتراسیون ارزیابی شد. بررسی بیوانفورماتیکی قابلیت مهار کنندگی آنزیم گلوکان سوکراز توسط ترکیبات غالب گیاهی با استفاده از روش داکینگ مولکولی در نرم‌افزار Auto dock4 صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که عصاره‌ی گیاه مذکور به ویژه عصاره‌ی برگ از قابلیت ضد باکتریایی بالایی در برابر فرم منفرد استرپتوکوکوس موتانس برخوردار می‌باشد. نتایج همچنین نشان داد که عصاره‌ی برگ و ساقه به ترتیب با 70 و 13 درصد بیشترین و کم‌ترین اثربخشی را در مهار تشکیل ساختار بیوفیلمی داشتند. نتایج بررسی بیوانفورماتیکی نیز نشان داد که ترکیبات گیاهی مورد بررسی به ویژه گاماترپینن، کارواکرول و بتا-بیسابولن به طور موثر می‌توانند گلوکان سوکراز را مهار نمایند.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مرزه خوزستانی قابلیت ضد باکتریایی بالایی در برابر فرم منفرد استرپتوکوکوس موتانس داشته و گاماترپینن، کارواکرول و فامسن ترکیبات موثر این گیاه در ظهور قابلیت مهار تشکیل بیوفیلم باکتری مذکور می‌باشند.
فائقه تیموری، نور امیرمظفری ثابت،
دوره 20، شماره 4 - ( 4-1396 )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: اسینتوباکترها، باکتری‌های گرم منفی هوازی هستند که به طور فراگیر در خاک و آب توزیع‌شده‌اند. این باکتری‌ها، از کشت پوست، غشاهای مخاطی، ترشحات و محیط بیمارستان جداسازی می‌گردند. اسینتو باکتر بومانی، گونه‌ای است که با شیوع بیشتری جداسازی می‌شود. سوش‌های اسینتو باکتر اغلب در برابر عوامل ضد میکروبی مقاوم هستند.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت میدانی، مشاهده و آزمون صورت گرفت. نمونه ها در مرداد ماه 1394 از محیط خاک گلدان و در مهر ماه 1394 از آب رودخانه صادقیه تهران جدا شدند و داخل ظرف حاوی یخ به آزمایشگاه منتقل گردیدند. به‌وسیله روش‌های بیوشیمیایی (TSI،SIM،OF و آزمایش گرم)، 50 نمونه اسینتوباکتر بومانی جداسازی شد. در آبان ماه 1394 ،100 نمونه‌ی بالینی به روش بیوشیمیایی از بیمارستان امام خمینی جداسازی و داخل پلیت محیط کشت مولر هینتون آگار به آزمایشگاه منتقل شد. آزمون آنتی بیوگرام برای 150 نمونه اسینتوباکتر بومانی انجام شد. تشکیل بیوفیلم نمونه‌های محیطی و بالینی اسینتو باکتر بومانی به روش کشت در پلیت و کونگورد آگار بررسی گردید.
یافته‌ها: در نمونه‌های بالینی و خاک، بیشترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی مربوط به ایمی پنم وبرابر با 92 درصد بود و نمونه‌های آب 9/99 درصد به ایمی پنم مقاوم بودند. تشکیل بیوفیلم با روش کونگورد آگار در نمونه‌های آب 44 درصد، خاک 40 درصد و بالینی 1 درصد بود. روش کشت در پلیت بیوفیلم همه جدایه‌ها منفی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به مقاومت اسینتوباکتر بومانی به آنتی‌بیوتیک‌ها و عدم تشکیل بیوفیلم در جدایه‌های محیطی و بالینی، این نتیجه حاصل شد که مقاومت آنتی‌بیوتیکی و تشکیل بیوفیلم در اسینتوباکتر بومانی به هم ارتباط ندارند.
الهام پیشگر، میلاد مخفیان،
دوره 22، شماره 2 - ( 3-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: بسیاری از باکتری‌ها به ویژه استافیلوکوکوس اورئوس از مکانیسم حساسیت جمعیتی برای انجام بسیاری از فعالیت‌های ضروری خود مانند تولید بیوفیلم و ایجاد فاکتورهای بیماری‌زایی استفاده می‌کنند. هرگونه تداخل در این سیستم باعث ناتوانی باکتری در انجام فعالیت‌های فوق خواهد شد. این مطالعه با هدف ارزیابی پتانسیل 5 عصاره گیاهی علیه حساسیت جمعیتی سویه ا. اورئوس انجام گردید.
مواد و روش‌ها: سیزده جدایه ا. اورئوس از بیماران دچار عفونت ایمپلنت دندانی جداسازی و شناسایی شدند. گونه‌های گیاهی از باغات استان فارس جمع آوری و عصاره گیری به واسطه حلال اتانول 96 درصد انجام پذیرفت. اثر عصاره گیاهان به واسطه سویه نشان‌گر آگروباکتریوم تومی فشنس NTL/PZLR4، با آزمون ضدحساسیت جمعیتی و همچنین خاصیت باکتری‌کشی با آزمون ضدمیکروبی مورد بررسی قرار گرفت. در ضمن قدرت تولید بیوفیلم جدایه‌ها به روش میکروتیترپلیت (MTP) ارزیابی گردید.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد 1959-1-16-01 و 118248/73 به تأیید کمیته اخلاق معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای جهرم و علوم تحقیقات تهران رسیده است.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که عصاره شکوفه تمشک به‌صورت معنی داری (05/0 > p) خاصیت ضد حساسیت جمعیتی دارد (> 21 میلی‌متر). ایجاد هاله روشن در اطراف چاهک توسط سویه نشان‌گر، اثرات ضد حساسیت جمعیتی عصاره شکوفه تمشک را تایید نمود. عصاره گیاهان ترخون، گل گندم، خاکشیر و ریحان صرفاً خاصیت ضدمیکروبی از خود نشان دادند.
نتیجه‌گیری: با توجه به ویژگی ضد بیوفیلمی و ضد حساسیت جمعیتی عصاره شکوفه تمشک، می‌توان از ترکیبات موثره موجود در این گیاه به عنوان دهان‌شویه جهت مقابله با عفونت ایمپلنت دندانی استفاده نمود.
علی ایران پور، مجتبی بیانی، محمد ارجمندزادگان، افروز نخستین،
دوره 22، شماره 4 - ( 7-1398 )
چکیده
زمینه و هدف بیماری‌های پریودنتال، از شایع‌ترین بیماری‌های عفونی انسان است که عامل ایجادکننده آنها میکروب‌های دهانی است. گسترش بیوفیلم دهان باعث بروز بیماری‌های مختلف، از جمله التهاب لثه و پریودنتیت می‌شود. گیاه مرزه شامل گونه‌های مختلفی است که اغلب معطر هستند. از گونه‌های مرزه به طور سنتی برای درمان بیماری‌های مختلفی استفاده می‌شود. این مطالعه آزمایشگاهی به بررسی پتانسیل ضدباکتریایی گیاه مرزه علیه پاتوژن‌های پریودنتال می‌پردازد.
مواد و روش ها چهار باکتری انتروکوکوس فکالیس، استرپتوکوکوس سانگوئیس، ایکنلا کورودنس، و اکتیتومایسس ویسکوز در این مطالعه بررسی شد. برای بررسی اثر ضدمیکروبی اسانس، از روش‌های دیسک دیفیوژن و میکروپلیت دایلوشن استفاده شد. همچنین حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی نیز تعیین شد.
ملاحظات اخلاقی این مطالعه با کد اخلاق IR.ARAKMU.REC.1397.67 به تصویب کمیته اخلاق معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک رسید.
یافته ها در غلظت 0/1 گرم بر میلی‌لیتر از اسانس مرزه، باکتری‌ها به ترتیب از حساس به مقاوم، اکتینومایسس ویسکوز، استرپتوکوکوس سانگوئیس، انتروکوکوس فکالیس و ایکنلا کورودنس بودند. بیشترین تأثیر اسانس مرزه بر رشد باکتری ایکنلا کورودنس بود و به عنوان حساس‌ترین باکتری به اثر کشندگی اسانس مرزه، شناخته شد. نتایج سنجش بیوفیلم نشان داد در غلظت‌های 12/5 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و بالاتر از اسانس مرزه هیچ بیوفیلمی تشکیل نشد.
نتیجه گیری اسانس مرزه خاصیت ضدمیکروبی دارد و بر رشد و تشکیل بیوفیلم گروهی از پریوپاتوژن‌ها اثر مهاری دارد.
فرنگیس غنی پور، راضیه نظری، سید سهیل آقایی، پروانه جعفری،
دوره 24، شماره 6 - ( 11-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: اسینتوباکتربومانی عامل ایجاد انواع عفونت‌های بیمارستانی و دارای مقاومت آنتی‌بیوتیکی بالایی است. پروبیوتیک‌ها دارای توانایی تولید متابولیت‌ها با خاصیت ضدمیکروبی هستند. این پژوهش با هدف بررسی قابلیت ضدمیکروبی پروبیوتیک‌ها علیه عوامل بیماری‌زای بیمارستانی و توان آنها در مهار بیان ژن پروتئین غشای خارجی A مؤثر در تشکیل بیوفیلم در اسینتوباکتر بومانی انجام شد.
مواد و روش ها: خاصیت ضدمیکروبی پروبیوتیک‌ها علیه عوامل بیماری‌زای بیمارستانی از نظر فنوتیپی ارزیابی شد. با تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلیمراز ژن پروتئین غشای خارجی A مؤثر در تشکیل بیوفیلم در اسینتوباکتربومانی شناسایی شد. پس از تیمار با سوپرناتانت باسیلوس لیکنی فورمیس با بیشترین خواص ضدمیکروبی در بین پروبیوتیک‌های بررسی شده، بیان ژن پروتئین غشای خارجی A قبل و بعد از تیمار با تکنیک Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت.
ملاحظات اخلاقی این پژوهش با کد اخلاق IR.IAU.QOM.REC.1398.004 به تصویب کمیته اخلاق دانشکده علوم‌پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم رسید.
یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد در بین پروبیوتیک‌های مورد بررسی، سوپرناتانت باسیلوس لیکنی فورمیس خاصیت ضدمیکروبی بر علیه جدایه بیمارستانی اسینتوباکتربومانی 52 A، اسینتوباکتربومانی 19606ATCC، کلبسیلا پنومونیه 70063 ATCC و سودوموناس آئروژینوزا PAO1 داشت. سوپرناتانت باسیلوس لیکنی فورمیس باعث مهار قابل توجه بیوفیلم و کاهش بیان ژن پروتئین غشای خارجی A مؤثر در تشکیل بیوفیلم در اسینتوباکتربومانی گردید.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد باسیلوس لیکنی فورمیس توانایی تولید مواد با خاصیت ضدمیکروبی و ضد بیوفیلمی را داراست و در آینده می‌تواند یک گزینه مناسب در کنترل عوامل ایجادکننده عفونت‌های بیمارستانی در نظر گرفته شود.
دکتر مجتبی بیانی، دکتر شیرین شفیعی لیالستانی، دکتر امیر الماسی حشیانی، دکتر سید حامد میرحسینی،
دوره 25، شماره 5 - ( 9-1401 )
چکیده
مقدمه: مسیرهای آبی یونیت‌های دندانپزشکی یک مکان بالقوه برای تجمع میکروارگانیسم‌ها و تشکیل بیوفیلم میکروبی هستند که می‌تواند افراد را در معرض خطر عفونت قرار دهد. این پژوهش با هدف اثربخشی چهار دسته از موادی است که تا به امروز برای کاهش بار میکروبیال در DUWL ها، مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و مؤثرترین عملکرد را نسبت به سایر ضدعفونی کننده‌ها دارا بودند.
روش کار: این مطالعه مرور نظام مند بر اساس الگوهای پرایسما (PRISMA) انجام گرفته و پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، Scopus و Web of Science با استراتژی جست وجو ی مشخص، بررسی شدند. در این مطالعه مرور نظام- مند، اثربخشی 4 ماده ضدعفونی کننده شامل: هیدروژن پروکساید، کلرهگزیدین، کلرین- دی اکساید، سدیم هیپوکلراید بر بیوفیلم های میکروبی موجود در لوله‌های آب یونیت‌های دندانپزشکی مورد بررسی قرار گرفت. جست و جو مطالعات در تیر ماه 1400 انجام شد و در نهایت داده‌های تمام مطالعات مرتبط با موضوع این مرور نظام مند، استخراج شدند.
یافته‌ها: این مطالعه با کد اخلاق IR.ARAKMU.REC.1399.347 به تصویب کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی اراک رسیده است. هر 4 نوع ماده ضدعفونی کننده اگر در غلظت و زمان کافی و روش درست استفاده شوند، می‌توانند مفید و اثربخش باشند. اگر بیوفیلم موجود در مسیرهای آبی یونیت‌های دندانپزشکی قدیمی و تثبیت شده باشد، بر روی اثربخشی این مواد تاثیرگذار خواهد بود و به زمان بیشتری برای از بین بردن آن نیاز است.
نتیجه گیری: استفاده از مواد به صورت ترکیبی می‌تواند تمامی طیف میکروبی موجود در بیوفیلم این ناحیه را پوشش دهد و حتی می‌توان با استفاده طولانی‌تر و مداوم، بیوفیلم های تثبیت شده را نیز حذف کرد.
