مسعود ناظم، پروین ساجدی، وحید گوهریان، محمدرضا شیروانی،
دوره 9، شماره 3 - ( 7-1385 )
چکیده
مقدمه: استفاده از یک بار تزریق بوپیواکائین زیر جلدی ممکن است بتواند کودکان را از دریافت استامینوفن رکتال در دفعات مختلف بی نیاز کند. در این بررسی اثر تزریق بوپیواکائین زیر جلدی در مقایسه با شیاف استامینوفن در کاهش درد بعد از عمل در اطفال مطالعه شده است. روش کار: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، 141 کودک زیر 3 سال در تابستان 1381 در بیمارستان آیت ا.. کاشانی مورد مطالعه قرار گرفتند. کودکان کاندید عمل هرنی یک یا دو طرفه و عدم نزول بیضه یک یا دوطرفه، در دو گروه دریافت کننده شیاف استامینوفن و دریافت کننده بوپیواکائین قرار داده شدند. کودکان مورد بررسی در ساعتهای 3، 6، 12 و 24 بعد از عمل از نظر میزان درد با ابزار رتبهبندی چهرهای درد (FPRS) ارزیابی شدند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمونهای فریدمن و تی دانش آموزی تجزیه و تحلیل شدند. 05/0p< معنیدار تلقی گردید. نتایج: مقایسه امتیازات، در ساعتهای مختلف نشان داد که در 6 ساعت اول، درد کودکان در گروه بوپیواکائین به طور معنیداری کمتر از گروه مصرف کننده شیاف استامینوفن بود(05/0p<). اما در ساعتهای 12 و 24، در دو گروه تفاوت معنیدار نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه و اثر ضد درد قابل قبول بوپیواکائین، به خصوص در 6 ساعت اول بعد از عمل، در مقایسه با استامینوفن و تحمل راحتتر آن نسبت به تجویز هر 4 ساعت شیاف استامینوفن، پیشنهاد میشود که در شروع عمل، جهت کنترل درد بعد از عمل جراحی در اطفال از تزریق بوپیواکائین زیر جلدی استفاده شود.
حسام الدین مدیر، آیدین شاکری، علیرضا غفوری، غلامحسن چایچی نصرتی، شیوا عالیخانی، آیدا خمری،
دوره 28، شماره 2 - ( 2-1404 )
چکیده
زمینه و هدف: برخی از جراحی های داخل جمجمه ای می بایست در حالت بیداری بیمار انجام شود . کرانیوتومی بیدار یک روش جراحی داخل جمجمه می باشد که در حالیکه عمل جراحی انجام میشود بیمار در حالت هوشیاری نسبی نگهداشته می شود. هدف این مطالعه به منظور ارائه یک مورد جراحی داخل جمجمه برای برداشتن تومور در کورتکس فرونتال راست با روش کرانیوتومی بیدار بود.
گزارش مورد: در این گزارش ، بیهوشی در جراحی کرانیوتومی به روش بیداری کامل در آقای 22 ساله مورد بررسی قرار گرفت. در این بیمار که اولین مورد انجام کرانیوتومی با روش کاملا بیدار(از ابتدا تا انتهای عمل) در دانشگاه علوم پزشکی اراک و بیمارستان ولیعصر (عج) اراک بود پس از آماده سازی بیمار و مصاحبه قبل از عمل ، در محل های مورد نظر بلوک اعصاب جمجمه ای مربوط به پوست وعضلات سر ( بلوک اسکالپ) انجام شد . پس از ایجاد تسکین خفیف اکسیزیون جراحی داده شد. ضایعه در حالت بیداری بررسی و در شرایط بیداری کامل از ابتدا تا انتها، عمل جراحی انجام شد و تومور مغزی بیمار با ایمنی کامل خارج گردید . ترکیبی از لوکال و رژیونال آنستزی و بیهوشی وریدی سبک در بیمار استفاده شدبرای انجام بیحسی ها از دو نوع لوکال انستتیک لیدوکائین 1.5% و بوپیواکائین 2.5% ، و همچنین برای ایجاد تسکین در بیماران از انواع داروهای تسکین دهنده و بیهوش کننده وریدی مانند پروپوفول و رمیفنتانیل و دکسمدتومیدین استفاده گردید . در سرتاسر طول عمل بیمار بیدار بوده وتنفس خودبخودی داشت و عملکرد اعصاب مغزی در حین عمل قابل ارزیابی بود .. نهایتا عمل جراحی بیمار بدون هیچ عارضه و در شرایط کاملا مطلوب انجام و بیمار با حال عمومی خوب و بیدار و کاملا هوشیار به بخش مراقبت ویژه انتقال داده شد .
نتیجهگیری: اگرچه حفظ بیدردی و ثبات همودینامیک و تهویه ای در شرایط کرانیوتومی کاملا بیدار یک چالش محسوب می شود اما با توجه به ضرورت انجام این روش به خاطر نیاز به بررسی عملکرد اعصاب کرانیال در حین عمل و پیشگیری از هر گونه آسیب عصبی و عملکردی ، با استفاده از انجام دقیق بلوک اعصاب مورد نظر در اسکالپ و تجویز مقدار جزئی داروی تسکینی (پروپوفول ،رمیفنتانیل ، دکسمدتومیدین) توانستیم شرایطی ایجاد نماییم که در بیداری کامل ، عمل با موفقیت انجام شود . در این روش هم از عوارض احتمالی جراحی پیشگیری میگردد و هم برای بیمار بی دردی رضایت بخشی حاصل میشود . انجام این تکنیک برای بیمار ما رضایتبخش بود .