جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای بدخیمی

مژگان هاشمیه، محمد تقی ارزانیان،
دوره 1، شماره 4 - ( 7-1376 )
چکیده

این مطالعه شامل بررسی ده ساله بر روی کودکان مبتلا به هوچکین در بیمارستان کودکان مفید است. نتایج به دست آمده از این تحقیق از نظر برخی پارامترها مشابه آمارهای غربی و در پاره ای موارد کاملا متفاوت با آنهاست. نایج حاصله از تحقیق نشان داده است که یک سوم بیماران مورد مطالعه در گروه سنی زیر 5 سال جای دارند، در صورتی که بیماری هوچکین در کشورهای غربی در کودکان زیر 5 سال نادر است. از نقطه نظر (Stage)  در کشورهای غربی، اکثریت کودکان در مراحل ابتدایی بیماری Stage&ll) ) مراجعه می کنند، در صورتی که در بررسی ما، حدود 40% بیماران در (Stage)  مراجعه کردند. همچنین در آمارهای غربی در 20%  کودکان علائم سیستمیک وجود دارد، در صورتی که در آمار این مطالعه 43، بیماران در گروه B  جای داشتند و مسلما وجود علائم B(تب ، تعریق شبانه ، کاهش وزن توجیه نشده ) با وخیم شدن پیش آگهی همراه است. همچنین از نقطه نظر پاتولوژی، شایع ترین نوع پاتولوژی در کودکان بر اساس آمارهای غربی Nodular  Sclerosis  است، در صورتی که مطالعه حاضر Mixed  Cellularity   می باشد و این گونه هیستولوژیک نسبت به نوع Nodular  Sclerosis  از پیش آگاهی وخیم تری برخوردار است. اسپلنومگالی در مطالعه ی ما در درصد بیشتری از کودکان و درگیری مدیاستن در درصد کمتری از بیماران نسبت به آمارهای غربی وجود داشت، از طرفی لنفوپنی در کودکان بیمارستان مفید در 21% موارد وجود داشت، در صورتی که در کودکان غربی لنفوپنی پدیده نادری است. لنفوپنی نیز از جمله فاکتورهایی است که سبب وخیم شدن پیش آگاهی می شود.

سید ضیاالدین راثی هاشمی، علی راموز،
دوره 21، شماره 2 - ( 2-1397 )
چکیده

چکیده
زمینه و هدف: از درمان های مرسوم برای پلورال افیوژن راجعه ناشی از بدخیمی پلوردزیس با مواد شیمیایی نظیر پودر تالک، بلئومایسین و تتراسایکلین می باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی اثربخشی و ایمنی بتادین به عنوان یک عامل شیمیایی ارزان و در دسترس برای پلوردزیس می باشد.
مواد و روش­ ها: در این مطالعه نیمه تجربی، تمامی بیماران مبتلا به پلورال افیوژن راجعه در زمینه ی بدخیمی وارد مطالعه شدند. جهت انجام پلوردزی، پس از تعبیه لوله قفسه سینه، پلورودز با محلولی حاوی یدوپوویدون، لیدوکائین و نرمال سالین از طریق لوله قفسه سینه به داخل حفره پلور تزریق گردید و بیماران در بازه­ی ۶ ماهه از نظر عود افیوژن پلورال و عوارض پلوردزیس معاینه گردیدند.
یافته­ ها: در این مطالعه، از مجموع ۵۰ بیمار، ۲۳ بیمار مرد (۴۶ درصد) و ۲۷ بیمار زن (۵۴ درصد) بودند. در طی پیگیری شش ماهه، در ۴۰ بیمار (۸۰ درصد) بهبودی کامل و در ۱۰ بیمار (۲۰ درصد) عود مشاهده گردید. مقایسه میزان موفقیت درمان بر حسب جنسیت نشان داد که ارتباط معنی داری بین جنسیت بیماران و پاسخ مطلوب به درمان وجود ندارد (219/0= p). از مجموع ۳۲ بیمار (۶۴ درصد) با درد قفسه سینه به دنبال پلوردزی، ۲۳ بیمار بهبودی کامل داشتند، که شیوع درد قفسه سینه در بیماران با عدم بهبودی به طور معنی داری بیشتر بود (018/0= p).
نتیجه­ گیری: یدوپوویدین در مقایسه با سایر مواد شیمیایی اسکلروزان، ماده ای ارزان، در دسترس و با اثربخشی بالا می باشد که جهت پلوردز پلورال افیوژن بدخیم بیماران گزینه ی مناسبی می باشد.

ابوالحسن حلوانی، ساره رفعت مقام، درسا سعیدی،
دوره 27، شماره 1 - ( 1-1403 )
چکیده

مقدمه: در این مطالعه، عوامل مؤثر در بدخیمی پلور بر اساس خصوصیات مایع پلور و نوع تومور اولیه در بیمارستان شهید صدوقی و شهید رهنمون یزد از سال ١٣٩٨ تا ١٤٠٠ ارزیابی شد.
روش کار: تعداد 98 بیمار مبتلا به پلورال افیوژن که برای توراکوسکوپی به بخش جراحی قفسه سینه از سال ١٣٩٨ تا ١٤٠٠ به بیمارستان‌های شهید صدوقی و شهید رهنمون یزد مراجعه کردند مورد مطالعه قرار گرفتند. روش جمع‌آوری داده‌ها پرونده‌خوانی بود. در بین بیمارانی که در این بازه زمانی توراکوسکوپی انجام داده بودند، فقط بیمارانی که حداقل یک مطالعه توراسنتز مایع جنب و آنالیز مایع پلور از نظر سیتولوژی
(White blood cells) WBC و (Red blood cells) RBC، پروتئین، آلبومین، (Lactate Dehydrogenase) LDH و pH داشتند و پس از بررسی پاتولوژی بیوپسی پلور بیماران توراکوسنتز شده، افرادی که در گزارش آن‌ها موارد بدخیمی پلور گزارش ‌شده بود به مطالعه وارد شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، چک‌لیست متغیرهای مورد مطالعه بود.

یافته‌ها: در بررسی مایع پلور بیماران مبتلا به بدخیمی پلور از نظر میزان WBC، اکثر موارد زیر 1000 واحد بر میلی‌لیتر مکعب و از نظر میزان LDH اکثر موارد بیشتر از 1000 واحد بر لیتر بود. در تفکیک گلبول‌های سفید در تمامی موارد، لنفوسیت غالب بود که اکثر موارد بالای 90 درصد لنفوسیت داشتند. تمامی موارد مایع پلور اگزوداتیو داشتند که بیشتر به علت سطح LDH و هر دو سطح پروتئین و LDH به‌صورت هم‌زمان، اگزوداتیو شده بودند.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌ها به نظر می‌رسد در بیماران مبتلا به بدخیمی پلور افیوژن، پلور در تمام موارد اگزوداتیو بود که بیشتر به علت تأثیر میزان LDH در مایع پلور است. همچنین از نظر درصد گلبول‌های سفید در تمامی موارد، غالب بودن درصد لنفوسیت دیده شد.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb