---

زمینه و هدف: حضور ژن های بتالاکتاماز وسیع الطیف نقش مهمی در ایجاد مقاومت سویه‎های مولد این آنزیم‌ها به آنتی بیوتیک‌های بتا لاکتام ایفا می‎کنند. مقاومت باکتری‌های گرم منفی از جمله پسودوموناس آئروژینوزا نسبت به آنتی بیوتیک‌های مختلف، به خصوص بتا لاکتام و کرباپنم به طور روزافزون گزارش شده است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع ژن بتا لاکتالاز TEM-1 در ایزوله‌های پسودوموناس آئروژینوزا توسط روش PCR دوگانه انجام گردید. مواد و روش‌ها: در این بررسی توصیفی- تحلیلی، 175 ایزوله باکتری پسودوموناس آئروژینوزا که از بیماران سوختگی بستری در بخش سوختگی جمع‌آوری شده بود، مورد بررسی باکتریولوژیک قرار گرفت. نمونه‌ها بر طبق روش‎های استاندارد، کشت و شناسایی گردیدند. سپس، فراوانی سویه‌های تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف، با روش Combined Disk تعیین گردید. DNA با روش جوشانیدن استخراج شده و از نظر وجود ژن TEM-1 توسط روش PCR دو گانه مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه، از مجموع 175 ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا، در 66 ایزوله(7/37 درصد) فتوتیپ بتالاکتاماز وسیع الطیف مثبت مشاهده شد. که از این تعداد، 15/15 درصد دارای ژن مقاومت بتالاکتاماز TEM-1 بودند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع رو به افزایش سویه‎های تولید کننده بتا لاکتامازهای وسیع الطیف، استفاده از پروتکل درمانی مناسب بر اساس تعیین الگوی آنتی بیوگرام سویه‎ها، قویاً توصیه می‎شود.

---

زمینه و هدف: پسودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی بوده و به بسیاری از آنتی بیوتیک ها به علت تولید بتالاکتاماز با طیف وسیع و متالوبتالاکتاماز مقاوم می باشد. هدف از این مطالعه، شناسایی پسودوموناس آئروژینوزا تولید کننده بتالاکتاماز باطیف وسیع و متالوبتالاکتاماز جدا شده از بیماران و تاثیر عصاره متانولی گیاهان آویشن شیرازی، اسپند و مورد برروی آنها می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 245 بیمار مراجعه کننده به بخش سوختگی بیمارستان شفاء کرمان در سال 1387 نمونه گیری انجام شد. برای تعیین باکتری های دارای بتا لاکتاماز وسیع الطیف از تست فنوتیپی تاییدی و Double Disk Synergy Test و برای شناسایی متالو بتا لاکتاماز از نوارهای E-test استفاده گردید. حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد آنتی بیوتیک های ایمی پنم، مروپنم، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و آزترونام به روش رقت در آگار انجام گردیدوعصاره گیاهان به روش پرکولاسیون استخراج شد. یافته ها: از 245 بیمار مراجعه کننده، 120 ایزوله سودوموناس شناسایی شد که 41 نمونه دارای بتالاکتاماز وسیع الطیف(ESBL) وهمگی فاقد متالوبتالاکتاماز بودند. 60 درصد از نمونه ها مقاوم به سفوتاکسیم، 66 درصد مقاوم به سفتازیدیم، 42 درصد مقاوم به آزترونام، 3 درصد مقاوم به ایمی پنم و 5 درصد مقاوم به مروپنم بودند. از بین عصاره ها، آویشن شیرازی اثر بهتری در مقایسه با اسپند و مورد داشت. نتیجه گیری: شیوع پسودوموناس آئروژینوزای تولید کننده بتا لاکتاماز وسیع الطیف در بین بیماران بالا بوده و همچنین با توجه به مقاومت بالای آنتی بیوتیکی، استفاده از گیاهان دارویی از جمله آویشن شیرازی می تواند جایگزین بهتری برای درمان باشد، که نیاز به مطالعات بیشتری دارد

---

زمینه و هدف: آنزیم‎های بتالاکتاماز TEM، VEBو PERاز آنزیم‎های بتالاکتاماز وسیع‎الطیف هستند که قادر به هیدرولیز پنی‎سیلین‎ها، سفالوسپورین‎ها و آزترئونام می‎باشند. هدف از این بررسی تعیین فراوانی اشریشیاکلی‎های تولیدکننده بتالاکتاماز وسیع‎الطیف و ارزیابی مولکولی بتالاکتامازهای TEM، PER و VEB در سویه‎های باکتری اشیرشیاکلی بود. مواد و روش‎ها: تعداد 200 سویه اشریشیاکلی از نمونه‎های کلینیکی جدا شد و حساسیت آنتی‎بیوتیکی سویه‎ها با روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. تولید آنزیم‎های بتالاکتاماز وسیع‎الطیف با استفاده از روش دیسک ترکیبی و با آنتی‎بیوتیک‎های سفوتاکسیم و سفتازیدیم همراه با کلاولانیک اسید و به تنهایی تعیین گردید و حداقل غلظت مهار کنندگی سفتازیدیم و سفوتاکسیم همراه با کلاولانیک اسید و به تنهایی با استفاده از روش رقیق سازی آگار مشخص شد. در نهایت حضور ژن‎های blaTEM،blaVEB و blaPER با استفاده از پرایمرهای اختصاصی توسط روش واکنش زنجیره‎ای پلی مراز شناسایی گردید. یافته‎ها: با آزمون دیسک ترکیبی 94 سویه (47 درصد) تولید کننده آنزیم بتالاکتاماز وسیع‎الطیف بودند. از بین 94 سویه تولیدکننده بتالاکتاماز وسیع‎الطیف حداقل غلظت مهار کنندگی برای سفتازیدیم در 36 نمونه 16، در 44 نمونه 256-32 و در 10 نونه 512≤ و حداقل غلظت مهار کنندگی برای سفوتاکسیم در 8 نمونه 16، در 68 نمونه 256-32 و در 21 نمونه512≤ مشخص شد. فراوانی آنزیم TEM 44 درصد به دست آمد، اما در سویه‎های تولیدکننده بتالاکتاماز وسیع‎الطیف ژن‎های کد کننده آنزیم‎های PER و VEBشناسایی نشد. نتیجه‎گیری: تولید آنزیم‎های بتالاکتاماز وسیع‎الطیف در سویه‎های مورد مطالعه، 47 درصد است و روش واکنش زنجیره‎ای پلی مراز فراوانی بالایی از آنزیم TEM را نشان داد ولی آنزیم‎های PER و VEB خوشبختانه هنوز در سویه‎های مورد بررسی مشاهده نمی‎شوند.

---

زمینه و هدف: گسترش بتالاکتامازهای طیف گسترده (ESBL) در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه منجر به افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی و مرگ و میر در بیماران گردیده است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع ESBL و ژن‌های SHV-2a ، SHV-5 و SHV-12 در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه در کرمانشاه بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از بررسی 112 نمونه بالینی بیماران در مراکز پزشکی شهر کرمانشاه در سال 1393، تعداد 60 ایزوله کلبسیلا پنومونیه با روش‌های استاندارد باکتری شناسی و کیت API شناسایی گردید. حساسیت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌ها با روش دیسک دیفیوژن تعیین و ایزوله‌های مولد ESBL به روش دیسک ترکیبی غربال‌گری شدند.  ژن‌های SHV-2a ، SHV-5 و SHV-12 در میان ایزوله‌ها با روش PCR تعیین گردیدند و پرایمرها طراحی شدند.

یافته‌ها: از 60 ایزوله مورد بررسی، بیشترین و کمترین میزان مقاومت به ترتیب به آمپی‌سیلین و آنتی‌بیوتیک‌های گروه کارباپنم نشان داده شد. 45 درصد ایزوله‌ها مولد آنزیم ESBL بودند. از میان 60 ایزوله مورد بررسی، 5 (3/8 درصد) ایزوله حاوی ژن SHV-2a ، 57 (95 درصد) ایزوله حاوی ژن SHV-5 و 43 (7/71 درصد) ایزوله حاوی ژن SHV-12 بودند. در این مطالعه، 5 ایزوله دارای هر سه ژن SHV-2a ، SHV-5 و SHV-12 بودند.

نتیجه‌گیری: نتایج بیان‌گر شیوع نسبتاً بالای ژن‌های بتالاکتاماز نوع SHV در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه در کرمانشاه می‌باشد. با توجه به بالا بودن میزان شیوع، پایش الگوی مقاومت‌ها و ژن‌های مربوطه در ایزوله‌های باسیل‌های گرم منفی در منطقه کرمانشاه ضرورت دارد. باتوجه به درصد بالای مقاومت ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه به آنتی‌بیوتیک‌ها و نیز برای کاهش گسترش ژن‌های مقاومت، انجام سنجش حساسیت برای انتخاب آنتی‌بیوتیک‌های موثرتر حتی برای ایزوله‌های بیماران سرپایی توصیه می‌گردد.

---

---

زمینه و هدف: در سال‏های اخیر، افزایش سویه‏های اشرشیاکلی تولید‌کننده بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف (ESBL) منجر به محدود‌شدن گزینه‏های درمانی شده است. این مطالعه به منظور یافتن ژن‏های blaTEM و blaPER در ایزوله‏های ادراری اشرشیاکلی مولد ESBL و تعیین الگوی مقاومت آن‌ها انجام شد.
مواد و روش ها: از بهمن ۱۳۹۴ تا اسفند ۱۳۹۵، ۹۷۲ نمونه از بیماران مشکوک به عفونت ادراری از سه بیمارستان اصلی و آزمایشگاه‏های شهرستان کرج جمع‌آوری شدند. شناسایی باکتری‏ها، آزمون حساسیت میکروبی و تولید ESBL با استفاده از آزمون‏های استاندارد انجام شد. از واکنش زنجیره‏ای پلیمراز (PCR) برای تشخیص ژن‏های بتالاکتاماز TEM و PER استفاده شد
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد IR.IAU.TMU.REC.۱۳۹۶.۲۷۴ به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم‌پزشکی آزاد اسلامی تهران رسیده است.
یافته ها: از بین ۹۷۲ نمونه ادراری، ۵۰۰ ایزوله اشرشیاکلی جدا شد. ۱۸۰ ایزوله ( ۳۶ درصد) تولید‌کننده ESBL بودند. در میان سویه‌های ESBL مثبت، بیشترین حساسیت نسبت به آمیکاسین و ایمی پنم (به ترتیب ۸۰ و ۶۰ درصد ( مشاهده شد. مقاومت به کوتریموکسازول، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین و جنتامیسین به ترتیب ۷/۹۲، ۹/۷۸، ۱/۶۶ و ۸/۵۷ درصد بود. همه سویه‏های ESBL مثبت مقاومت چند‌دارویی داشتند. در میان سویه‏های ESBL مثبت، ژن blaTEM در ۸۵ ایزوله ( ۷۲/۴۴ درصد) مشاهده شد، ولی ژن blaPER در هیچ‌یک از ایزوله‏ها یافت نشد.
نتیجه گیری: نتایج، شیوع بالایی از سویه‏های اشرشیاکلی تولید‌کننده ESBL و ‌دارو چند مقاوم را نشان داد. نظارت مداوم بر باکتری‏های مولد ESBL و تعیین الگوهای مقاومتی آن‌ها می‏تواند به کاهش انتشار این گونه‏های مقاوم در جامعه کمک کند.