علیرضا بهرامی،
دوره 15، شماره 5 - ( 7-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: اختلال توجه/بیش فعالی یک اختلال رفتاری در کودکان است که با یک یا ترکیبی از عوامل از جمله بیش فعالی، عدم توجه و تکانشگری شناخته میشود. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثر بخشی بازیهای توپی و غیر توپی بر کاهش نشانگان اختلال کمبود توجه/بیش فعالی دانش آموزان پسر 9 تا 11 ساله شهر اراک میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، که با طرح پیش آزمون، پس آزمون اجرا شد، 60 دانشآموز مبتلا به اختلال توجه/ بیش فعالی به صورت تصادفی به سه گروه مساوی بازیهای توپی، بازیهای غیر توپی و کنترل تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت 12 هفته به تمرین پرداختند. برنامه تمرینی شامل 3 جلسه در هفته و هر جلسه 45-30 دقیقه بازی درمانی بود. نشانههای اختلال توجه/بیش فعالی از طریق پرسش نامه علائم مرضی کودکان CSI-4، قبل و بعد از 12 هفته برنامه تمرینی ارزیابی شد. یافتهها: پس از 12 هفته بازی درمانی کاهش معنیداری در نشانههای اختلال توجه/بیش فعالی در گروههای آزمایشی در مقایسه با ابتدای مطالعه مشاهده شد(05/0< p)، اما تفاوت معنیداری بین بازی توپی و غیر توپی مشاهده نشد(05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه میتوان بیان کرد که انجام بازیهای توپی و غیر توپی، تاثیر مثبتی در بهبود نشانههای اختلال توجه/ بیش فعالی دارد.