اشک ریزش یا Tearing از مهم ترین شکایات بیماران چشمی است که یکی از علل آن اختلال در درناژ یا تخلیه اشک می باشد که به این حالت اپی فورا گفته می شود. سیستم تخلیه اشک در هر چشم شامل پونکتوم فوقانی و تحتانی است که توسط کانالیکول در ناحیه کانتوس داخلی به کانالیکول مشترک می پیوندند. کانالیکول مشترک به کیسه اشکی و کیسه اشکی هم از طریق مجرای نازولاکریمال به مآتوس تحتانی حفره بینی ختم می شود. انسداد در هر سطح از هر کدام از این قسمت ها می تواند موجب اپی فورا شود که شایع ترین محل آن در سطح مجرای نازولاکریمال است. مطالعه انجام شده بر روی 2500 نفر از جمعیت شهری اراک در طی سال های 76-75 از طریق نمونه گیری چند مرحله ای (Multistage Sampling) انجام شده در مجموعه افراد معاینه شده 26 نفر مبتلا به اختلال در سیستم تخلیه اشک بودند که اکثر افراد مبتلا در گروه های سنی 9-0 سال و 69-60 سال قرار داشتند. 18 نفر از بیماران زن (69/3%) و 8 نفر مرد بودند (30/769%) و 21 نفر گرفتاری یک طرفه (80/76%) و 5 نفر (19/23%) گرفتاری دو طرفه داشتند. 22 نفر (82%) انسداد در سطح کانالیکول مشترک و یک نفر از بیماران در سطح پونکتوم ها داشتند.
