جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای انقباض آماده ساز

ابوالفضل کلانتری، حمید رجبی، پژمان معتمدی، لیلا پورسعادت، عباس صارمی،
دوره 25، شماره 6 - ( 12-1401 )
چکیده

مقدمه: افزایش توانایی انقباض عضلات اسکلتی از طریق افزایش تحریکات عصبی اعمال شده بر آنها، یکی از راهکارهایی است که می تواند در بهبود عملکرد ورزشی مؤثر باشد.هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر انقباض های آماده ساز فوق بیشینه بر تحریک عصبی و عملکرد عضلات اصلی فعال حین اجرای حرکت پرس سینه قدرتی در مردان تمرین کرده بود.
روش کار: این مطالعه که از نوع نیمه تجربی است، بر روی 8 نفر مرد ورزشکار در محدوده سنی 19 إلی 23 سال انجام شد. انجام تمرینات مقاومتی قسمتی از برنامه تمرینی آنها، حداقل 2ماه قبل از شروع تحقیق بود. حرکت ورزشی به کار برده شده در تحقیق، پرس سینه با هالتر بود. جهت بررسی تحریک عصبی عضلات اصلی فعال حین اجرای این حرکت، از روش الکترومیوگرافی و جهت بررسی عملکرد این عضلات، از روش محاسبه 1 تکرار بیشینه (1-RM) استفاده شد. شیوه تحقیق توسط کمیته اخلاق در پژوهش های زیست پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک تایید شد. (کد اخلاق: IR.ARAKMU.REC.1400.357) همه آزمودنی ها به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و هیچ یک از آنها دارای بیماری یا آسیب دیدگی نبودند.
یافته ها: تحریک عصبی عضلات، متعاقب استفاده از انقباضات آماده ساز، تغییر معناداری را نشان داد. در مورد عملکرد عضلانی، به دنبال استفاده از فرآیند آماده سازی، افزایش معناداری در  1-RM آزمودنی ها مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: انجام انقباض های آماده ساز ایزومتریک فوق بیشینه قبل از اجرای حرکت پرس سینه قدرتی با هالتر، افزایش شاخص های تحریک عصبی و عملکرد عضلانی حین اجرای حرکت را موجب شد.

دکتر حمید رجبی، - مرجان شیدایی، دکتر ندا خالدی،
دوره 26، شماره 6 - ( 12-1402 )
چکیده

مقدمه: ورزشکاران از راهکارهای مختلفی از جمله مکمل گیری کافئین برای کاهش خستگی و بهبود عملکرد خود استفاده می‌کنند. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر روش نیرومندسازی پس فعالی (PAP) و مصرف مکمل کافئین بر میزان خستگی محیطی و عملکرد ورزشکاران پس از پروتکل خستگی ویکستروم در مردان جوان والیبالیست بود.
روش کار: تعداد 40 نفر به آزمودنی با میانگین سنی 78/1±33/27 و وزن: 45/7±5/76 با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و داوطلبانه در این پژوهش مشارکت نمودند. آزمودنی‌ها در سه گروه روش PAP (10 نفر)، گروه فقط مصرف کافئین (10 نفر)، گروه روش PAP + مصرف کافئین (10 نفر)) و یک گروه کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. در گروهای کافئین، مکمل کافئین به میزان 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 15 دقیقه قبل از پروتکل داده شد. همچنین آزمودنی‌ها PAP را با 70 درصد یک تکرار بیشینه اجرا کردند. از آزمودنی‌ها در دو نوبت یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از اعمال پروتکل پروتکل 6 ایستگاهی ویکستروم نمونه خون گرفته شد. همه آزمودنی‌ها به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و هیچ یک از آنها دارای بیماری یا آسیب دیدگی نبودند.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که اجرای PAP به همراه کافئین سب افزایش معنادار در متغیرهای زمان رسیدن به واماندگی، تعداد دورها شد (p<0.05)، در حالی که میزان آمونیاک کاهش معنادار نشان دادند (p<0.05)، در مقابل اسید اوریک تفاوت معنادار نشان نداد (p>0.05).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از کافئین سبب کاهش خستگی محیطی می‌شود. همچنین از آنجایی که استفاده از PAP اثر نامطلوبی بر عملکرد آزمودنی‌ها نداشت، ورزشکاران می‌توانند از این روش همراه با کافئین جهت بهبود عملکرد خود در فعالیت‌های استقامتی استفاده کنند.
 


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb