جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای اسپرماتوزوآ

غلامرضا نجفی، رحیم حب نقی، عارف هوشیاری، مسعود مقدس زاده، بهزاد قربانزاده،
دوره 15، شماره 10 - ( 12-1391 )
چکیده

زمینه و هدف: آترازین علف کشی است که به طور گسترده برای کنترل علف‎های هرز توسط کشاورزان مورد استفاده قرار می‎گیرد. هدف از این تحقیق ارزیابی اثر آترازین به عنوان یک علف کش بر روی کیفیت، تغییرات DNA اسپرم، توان باروری آزمایشگاهی و رشد جنین در رت‎های نر بالغ می‎باشد. مواد و روش‎ها: در این مطالعه تجربی از 42 رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن 5±170 گرم استفاده شد. رت‎ها به سه گروه شامل گروه کنترل و دو گروه تیمار تقسیم شدند. در گروه کنترل رت‎ها 2/0 میلی‎لیتر در هر روز روغن ذرت و در گروه تیمار آترازین را با دوز 150 میلی‎گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (دوز بالا) و دوز 75 میلی‎گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (دوز پایین) روزانه به مدت 45 روز از طریق خوراکی توسط گاواژ دریافت کردند. دم اپیدیدیم بریده شده و به داخل 1 میلی‎لیتر محیط کشت HTF به مدت 30 دقیقه در داخل انکوباتور CO2 5 درصد و دمای 37 درجه سانتی‎گراد انتقال داده شد. تعداد اسپرم، قابلیت زنده ماندن اسپرم، تحرک، آسیب DNA اسپرم، ارزیابی اسپرم‎های نابالغ و بررسی توان باروری آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‎ها توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‎ها: در این مطالعه آترازین باعث کاهش معنی‎داری(05/0p<) در تعداد اسپرم، قابلیت زنده ماندن اسپرم و تحرک اسپرم‎ها شد. داده‎ها نشان داد که آترازین اثر منفی بر روی بلوغ اسپرم‎ها و ساختار DNA اسپرم‎ها در طول زمان دارد که نتیجه آن کاهش قابل توجهی و معنی‎داری(05/0p<) در توان باروری بود. نتیجه‎گیری: آترازین قادر به ایجاد آسیب DNA و ناهنجاری‎های کروماتین اسپرم‎ها بوده و می‎تواند عامل کاهش در توان باروری باشد.
سیدمحمدعلی شریعت زاده، افسانه حاجیان کرهرودی،
دوره 17، شماره 12 - ( 12-1393 )
چکیده

زمینه و هدف: بیس‌فنول‌آ خاصیت استروژنی دارد و باعث تولید گونه‌های اکسیژن فعال می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر روغن سیاه‌دانه بر پارامترهای اسپرم در برابر سمیت القا شده با بیس فنول آ بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی موش‌های نر بالغ با میانگین وزنی 3±32 گرم به طور تصادفی به 4 گروه شش تایی تفسیم شدند که شامل کنترل، گروه بیس فنول آ (200 میلی گرم بر کیلوگرم روزانه)، گروه روغن سیاه دانه (5 میلی گرم بر کیلوگرم روزانه) و گروه بیس فنول آ+ روغن سیاه دانه بود و به مدت 34 روز به صورت دهانی تیمار شدند. بعد از اتمام دوره تیمار، وزن بدن و بیضه چپ ثبت گردید و ناحیه دمی اپیدیدیم چپ نیز قطعه‌قطعه شد. اسپرم‌ها به منظور بررسی پارامترهای اسپرمی از جمله تحرک، قابلیت حیات و ناهنجاری‌های‌اسپرم مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت کروماتین اسپرم، بررسی گردید. داده‌ها با روش آماری آنووا تجزیه و تحلیل گردید.

یافته‌ها: وزن بدن و بیضه در ‌4 گروه تغییر معنی‌داری نداشت(05/0p<). کاهش معنی‌‌داری در تحرک، قابلیت حیات و شکل طبیعی اسپرم(001/0p<) در ‌گروه بیس فنول آ در مقایسه با کنترل دیده شد. در گروه چهارم، روغن سیاه دانه توانست به طور معنی‌داری پارامترهای ذکر ‌شده را نسبت به گروه بیس فنول آ افزایش دهد(05/0p<). بیس فنول آ تاثیری روی قطر هسته اسپرماتوگونی و تمامیت DNA اسپرم و جایگزینی پروتامین به جای هیستون نداشت.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که روغن سیاه دانه توانست سمیت القا شده توسط بیس فنول آ بر روی پارمترهای اسپرم را تا حدودی بهبود ببخشد.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb