جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای استرپتوکوکوس موتانس

علیرضا شعاع حسنی، کسری حمدی، امیر قائمی،
دوره 11، شماره 4 - ( 10-1387 )
چکیده

مقدمه: بیوفیلم استرپتوکوک‌های دهانی به خصوص استرپتوکوکوس موتانس از عوامل اصلی ایجاد پلاک دندانی و پوسیدگی دندان است. مواد طبیعی مهار کننده کلونیزاسیون این باکتری‌ها پر اهمیت هستند. در این پژوهش برای اولین بار اثر عصارۀ موم زنبور عسل بر تولید گلوکوزیل ترانسفراز که یک آنزیم کلیدی کلونیزاسیون استرپتوکوکوس موتانس می‌باشد مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه تجربی عصاره‌گیری توسط حلال‌های اتیل استاتی و متانولی با دستگاه عصاره‌گیر کلونجر انجام شد. ابتدا مواد محلول در اتیل استات جدا شدند و پس از تبخیر حلال اول متانول 70 درصد به عنوان حلال خنثی به محلول اضافه شد و جزء باقیمانده نیز توسط آب دو بار تقطیر جدا گردید. حداقل غلظت بازدارندگی این عصاره از رشد استرپتوکوکوس موتانس با روش انتشار در محیط مایع تعیین گردید. از روش تهیۀ رقت‌های متوالی در محیط نوترینت براث غنی شده با 1 درصد سوکروز که درون ارلن‌های حاوی لام‌های شیشه‌ای استریل تهیه شده بود جهت ارزیابی بیوفیلم استفاده گردید. تولید آنزیم گلوکوزیل ترانسفراز نیز با استفاده از الکتروفورز روی ژل 15 درصد پلی اکریلامید مشخص گردید. نتایج: غلظت 1 میلی‌گرم در میلی لیتر از عصارۀ اتیل استاتی موم باعث توقف کامل تشکیل بیوفیلم گردید و تولید آنزیم گلوکوزیل ترانسفراز را متوقف نمود. غلظت 6 میلی‌گرم در میلی لیتر این عصاره توقف رشد باکتری‌ها را به دنبال داشت و غلظت 30 میلی‌گرم در میلی لیتر آن برای استرپتوکوکوس موتانس باکتریساید بود(01/0> p). نتیجه گیری: عصارۀ موم زنبور عسل در غلظت‌های کمتر از حد کشندگی قادر به توقف تولید گلوکوزیل ترانسفراز که آنزیم اصلی تشکیل بیوفیلم در استرپتوکوکوس موتانس می‌باشد، بود.
سعید تائبی، مختار نصرتی،
دوره 19، شماره 11 - ( 11-1395 )
چکیده

زمینه و هدف: معرفی ترکیبات گیاهی با قابلیت حذف یا کنترل تشکیل بیوفیلم‌های استرپتوکوکوس موتانس در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه‌ی حاضر، بررسی قابلیت ضد‌باکتریایی و مهار تشکیل فرم بیوفیلمی استرپتوکوکوس موتانس به وسیله‌ی عصاره‌ی متانولی مرزه‌ی خوزستانی است.

مواد و روشها: نمونه‌های گیاهی پس از جمع‌آوری و شست‌و‌شو در سایه خشک و سپس آسیاب شدند. عصاره‌ی متانولی بخش‌های مختلف با روش غوطه‌وری در متانول تهیه شد، سپس با استفاده از بافر فسفات استریل رقیق گردید. قابلیت ضد باکتریایی و مهار‌کنندگی فرم بیوفیلمی با استفاده از روش انتشار دیسک و میکروتیتراسیون ارزیابی شد. بررسی بیوانفورماتیکی قابلیت مهار کنندگی آنزیم گلوکان سوکراز توسط ترکیبات غالب گیاهی با استفاده از روش داکینگ مولکولی در نرم‌افزار Auto dock4 صورت گرفت.

یافتهها: نتایج نشان داد که عصاره‌ی گیاه مذکور به ویژه عصاره‌ی برگ از قابلیت ضد باکتریایی بالایی در برابر فرم منفرد استرپتوکوکوس موتانس برخوردار می‌باشد. نتایج هم‌چنین نشان داد که عصاره‌ی برگ و ساقه به ترتیب با 70 و 13 درصد بیش‌ترین و کم‌ترین اثربخشی را در مهار تشکیل ساختار بیوفیلمی داشتند. نتایج بررسی بیوانفورماتیکی نیز نشان داد که ترکیبات گیاهی مورد بررسی به ویژه گاماترپینن، کارواکرول و بتا-بیسابولن به طور موثر می‌توانند گلوکان سوکراز را مهار نمایند.

نتیجهگیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مرزه خوزستانی قابلیت ضد باکتریایی بالایی در برابر فرم منفرد استرپتوکوکوس موتانس داشته و گاماترپینن، کارواکرول و فامسن ترکیبات موثر این گیاه در ظهور قابلیت مهار تشکیل بیوفیلم باکتری مذکور می‌باشند.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb