جستجو در مقالات منتشر شده


5 نتیجه برای آسم
بررسی توزیع فراوانی ریسک فاکتورها، علایم بالینی، سن، جنس بیماران مبتلا به آسم مراجعه کننده به درمانگاه اورژانس مرکز آموزسی، درمانی ولی عصر (عج) اراک
معینی،
دوره 2، شماره 9 - ( 1-1378 )
چکیده
این مطالعه بصورت توصیفی ، از نوع مقطعی در رابطه با بیماران آسمی مراجعه کننده به درمانگاه اورژانس مرکز آموزشی ، درمانی ولی عصر اراک در طی 6 ماه در دو دوره 3 ماهه9 انجام شده است .بر اساس پرسشنامه اطلاعات لازم از بیماران آسمی جمع آوری شد. تعداد نمونه 150 بیمار بوده ، شایعترین گروه سنی 70-61 سال (23/3%) و 56% (84 نفر ) مرد و 44% (66 نفر ) زن بودند. شکایات اصلی تنگی نفس 72% ، خس خس سینه 19/3% و سرفه 8/6% بود.86% افراد سابقه آلرژی بصورت رینیت ، بروز علایم بعد از برخورد با ماده خاص ، اگزما و کهیر داشتند. سابقه مثبت آسم در فامیل 54% به حساسیت به آسپرین و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAID)   و مصرف بتابلوکر 216% بود.
79/4% (119 نفر ) ساکن شهر و 20/6% (31 نفر ) ساکن روستا بودند. زمان شروع آسم بیشترین مورد مربوط به گروه سنی 40-31 سال بود . بیشتر بیماران (23/6%) ماهیانه یکبار و 2% موارد روزی یک تا چند بار دچار حمله می شدند ، در 40/6% بیماران سرما باعث افزایش شدت و تعداد حملات آسم می شد. در 78/7% آسم با برخورد با محیط حاوی ذرات معلق شدت یافته یا شروع می شد، ماده در تماس با شغل بیماران به ترتیب غبار ( گردو خاک ) ، دود ناشی از سوختن مواد ، غبار حاصل از حیوانات و حشرات ، مواد پاک کننده ،  غبار صنعتی و شیمیایی ترکیبات پلاستیکی و رنگ بود.
77/3% بیماران (116 نفر ) علائم عفونت تنفسی ویروسی در 208 هفته اخیر داشتند ،  در 12/6% (19 نفر ) سابقه بیماری روانی وجود داشت و در 76/7% (115 نفر ) بیماری آسم با استرس های روحی شروع یا تشدید می یافت در 94/7% بیماران آسم با فعالیت بدنی رابطه داشت.

بررسی روش های درمانی به کار گرفته شده در کودکان مبتلا به آسم بستری شده در بیمارستان امیرکبیر
منیژه کهبازی، سوسن معرفتی،
دوره 5، شماره 2 - ( 4-1381 )
چکیده
مقدمه: آسم یکی از شایع ترین بیماری های مزمن ریوی کودکان است که باعث مراجعه مکرر آنها به بیمارستان و غیبت از مدرسه می شود. بیماری آسم با وجود علائم راجعه سرفه، تنگی نفس و خرخر سینه مشخص می گردد. هدف درمان شامل رفع علائم حاد آسم، جلوگیری یا کاهش تعداد حملات، حفظ عملکرد ریه در حد طبیعی و فراهم کردن امکان انجام فعالیت های طبیعی است.
روش کار: در این مطالعه کلیه بیمارانی که با تشخیص نهائی آسم از تاریخ 79/1/1 لغایت 80/12/30 در بیمارستان امیرکبیر بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفته اند.
نتایج: در مورد داورهای مورد استفاده در اولین قدم به ترتیب شیوع آمینوفیلین 62%، آنتی بیوتیک 56%، کورتون 45%، آدرنالین 25%، سالبوتامول استنشاقی 14% و سالبوتامول خوراکی 16% می باشند. در مورد داروهای مورد استفاده در طول مدت درمان به ترتیب فراوانی مصرف آنتی بیوتیک 85%، آمینوفیلین 74%، کورتون 57%، سالبوتامول خوراکی 40%، آدرنالین 41%، سالبوتامول استنشاقی 24% و تئوفیلین 14% می باشند. متوسط مدت بستری 41 روز بوده است. اغلب پزشکان به جای استفاده از بتاآگونیست های استنشاقی یا تزریقی از آمینوفیلین در خط اول درمانی استفاده نموده اند. تنها 14% از بیماران در قدم اول از سالبوتامول استنشاقی استفاده کردند.
نتیجه گیری: به طور کلی یافته ها نمایان گر به کارگیری شیوه درمانی نامناسب در جهت کنترل حملات آسم می باشد. به نظر می رسد عدم آگاهی پزشکان از برنامه های درمانی جدید، عدم دسترسی به داروهای استنشاقی و وسائل کمکی موردنیاز برای تجویز این داروها و همچنین عدم آگاهی والدین و بیماران و نگرانی آن ها از مصرف فرم های استنشاقی دارو، مشکل اساسی در برخورد با بیماران آسمی می باشد. مسلما با برگزاری کارگاه های آموزشی آسم، توجیه مسئولین جهت تهیه دارو و وسائل مورد نیاز و آموزش بیماران و والدین میتوان بر این مشکلات فائق آمد.

بررسی تاثیر تمرینات ورزشی بر تظاهرات بالینی و عملکرد ریوی بیماران مبتلا به آسم
بهروز مقدسی، زهرا مقدسی، پروانه طاهری نسب،
دوره 13، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده

  مقدمه: تحقیقات نشان می‌دهد تمرینات ورزشی تاثیر عمده‌ای در بازتوانی ریوی بیماران مبتلا به آسم دارد و بهبودی عملکرد ریه‌ها می‌تواند سهم بسزایی در سلامتی بیماران آسمی داشته باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات ورزشی بر عملکرد ریوی و تظاهرات بالینی و علایم و نشانه‌های بیماران مبتلا به آسم می‌باشد.

  روش ‌کار: این پژوهش مطالعه‌ای نیمه تجربی با طرح یک گروهی و آزمون قبل و بعد مربوط به 24 فرد بزرگسال مبتلا به آسم خفیف تا متوسط مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی اردبیل در سال 1386 بودند که در یک برنامه ورزشی شرکت کردند و اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه تظاهرات بالینی بیماران مبتلا به آسم وتست اسپیرومتری جمع‌آوری گردید.

  نتایج: انجام تمرینات ورزشی در بهبود عملکرد ریوی بیماران مبتلا به آسم موثربوده است و تمرینات باعث کاهش علایم و نشانه‌های آسم نظیرخس خس سینه، کوتاهی نفس‌ها ،تننگی نفس وسرفه شده است.

  نتیجه گیری: تمرینات ورزشی نقش موثری در بهبود تظاهرات بالینی بیماران مبتلا به آسم خواهد داشت.


تاثیر تمرین هوازی و بی تمرینی بر شاخص های عملکرد ریوی بیماران میانسال چاق مبتلا به آسم مزمن
فرزاد ناظم، مجتبی ایزدی، مجید جلیلی، بهزاد کشاورز،
دوره 15، شماره 9 - ( 11-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات همه‎گیر شناسی از ارتباط بروز نشانگان آسم با عواملی مانند زندگی کم تحرک، بیماری‎های متابولیک و قلبی-عروقی حکایت دارد. با این حال، نقش برجسته هر یک از مولفه‎های پروتکل‎های توان بخشی ورزش بر عملکرد ریوی بیماران آسم مزمن بحث انگیز است. هدف این مطالعه مداخله تمرین هوازی و یک ماه بی‎تمرینی بر بیماران آسم چاق می‎باشد مواد و روش‎ها: این پژوهش به صورت نیمه تجربی با طرح دو گروهی و آزمون قبل و بعد در 39 مرد میانسال چاق مبتلا به آسم خفیف و متوسط اجرا گردید. گروه آزمایش(19نفر) با ملاحظه دامنه ایمن شدت کار (15≥RPE>9) مدت3 ماه مطابق برنامه توان بخشی زیر بیشینه (50 تا80 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) به تمرین هوازی پرداختند. سپس یک ماه در وضعیت بی‎تمرینی قرار گرفتند. گروه شاهد (20 نفر) از تمرین هوازی به دور ماندند. پارامترهای اسپیرومتریک آزمودنی‎ها در شرایط پایه، سه ماه تمرین هوازی و یک ماه بی تمرینی به روش استاندارد اندازه‌گیری شدند. یافته‎ها: شاخص‎های عملکرد ریوی شامل FVC، FEV1/FVC، PEF، FEF%75 و MVV کاهش‎های معنی‎داری مشاهده شد. در این میان، الگوی تغییرات FEV1، FEV1/FVCو MVV حتی پس از گذشت یک ماه بی‎تمرینی هم‎چنان پایدار بود (05/0>p). تغیر معنی داری در متغیر های گروه شاهد رخ نداد(05/0


اثر تمرینات هوازی منظم بر سطح سرمی اینترلوکین 4 و ایمونوگلوبین E زنان مبتلا به آسم دارای اضافه وزن و چاق
اعظم زرنشان، محمدرضا ذوالفقاری، مهدیا غلام نژاد، مهدی یوسفی،
دوره 20، شماره 8 - ( 8-1396 )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: اینترلوکین 4 نقش کلیدی در پاتوژنز آسم دارد و افزایش سطح سرمی آن با شدت آسم و چاقی ارتباط دارد. اینترلوکین 4 باعث ترشح IgE توسط سلول­ های B می‌گردد. مطالعات قبلی حاکی از اثر ضد التهابی تمرینات ورزشی بر
 ریه­های مبتلا به آسم می‌باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر12 هفته تمرینات هوازی منظم بر سطح سرمی اینترلوکین 4 و IgE در زنان مبتلا به آسم دارای اضافه وزن و چاق است.
مواد و روش ­ها: 21 زن مبتلا به آسم دارای اضافه وزن و چاق انتخاب شدند و به دو گروه تجربی(12 نفر) و کنترل(9 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه تمرینی هوازی، سه روز در هفته و هر جلسه 60 دقیقه شرکت کردند. نمونه­های خونی ناشتا قبل و دو روز بعد از 12 هفته دوره تمرینی جمع آوری شد، داده­ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه22 تحلیل شدند.
 یافته­ ها: بعد از 12 هفته تمرینات، کاهش معنا­داری در اینترلوکین 4 سرم(015/0=p، 68/2-=t)، شاخص توده بدنی(014/0=p، 72/2-=t) و وزن (001/0=p، 99/3-=t) گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. ارتباط
معنا­داری بین تغییرات چاقی و تغییرات مارکرهای التهابی وجود نداشت(05/0<p).
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که برنامه تمرینی هوازی مستقل از تغییرات چاقی منجر به کاهش سطح سرمی اینترلوکین 4 زنان مبتلا به آسم دارای اضافه وزن و چاق می گردد.
 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb