چکیده
زمینه و هدف: لانه‌گزینی از یک جنین شامل یک توالی پیچیده‌ از حوادث سیگنالینگ، متشکل از تعداد زیادی واسطه‌های مولکولی مانند هورمون‌های تخمدان، سایتوکاین‌ها، مولکول‌های چسبنده و فاکتورهای رشد است. فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) یک عامل مهم رگ­زایی است. اعتقاد بر این است که VEGF نقش مهمی در روند لانه‌گزینی ایفا می‌کند. هدف از این مطالعه،  بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم C/G 405+ VEGF و نتایج بالینی از زنانی بود که تحت روش لقاح مصنوعی و انتقال جنین قرار گرفتند.
مواد و روش‌ها: یکصد زن با شکست‌های قبلی لقاح مصنوعی و انتقال جنین و یکصد زن باردار به‌عنوان گروه شاهد برای ژنوتایپ C/G 405+ VEGF توسط واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز-پلی‌مورفیسم طول قطعه محدود کننده (PCR-RFLP) مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری به کمک نرم افزار مدکالک انجام شد.
یافته ها: نتایج ما شیوع بالاتری از ژنوتایپ G/G 405+ VEGF و آلل G در بیماران با سابقه‌ی شکست لقاح مصنوعی و انتقال جنین را نشان داد (90/6= OR؛ 29/17–75/2= 95% CI؛ 0001/0> p؛ 50/2= OR؛ 76/3–66/1= 95%CI؛ 0001/0>p).
نتیجه‌گیری: مطالعه‌ی حاضر نشان داد که ژنوتیپ GG 405+ VEGF با افزایش خطر نارسایی لقاح مصنوعی و انتقال جنین همراه بود. با این وجود، مطالعات بیشتر در جمعیت‌های بزرگ تر از جمله دیگر عوامل ژنتیکی مورد نیاز برای رسیدن به یک نتیجه‌گیری قطعی است.
 

چکیده
زمینه و هدف: حاملگی موفق به توانایی رویان در تکثیر سلول­های تروفوبلاست و تهاجم به آندومتر مادر و هم­چنین القای جریان خون خود پس از لانه­گزینی بستگی دارد. گنادوتروپین جفتی انسان بتا (β-hCG)، لانه­گزینی بلاستوسیت، رگ­زایی رحم و آنژیژنز را افزایش می­دهد، هم­چنین نگهداری ثبات رحم و سازگاری ایمنی در دوران بارداری را تنظیم می­کند. زیر واحد بتا hCG توسط ژن­های CGB3، CGB5، CGB6، CGB7 و CGB8 رمزگذاری می شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پلی­مورفیسم CGB5-155G/C و نتایج بالینی در زنان تحت درمان با IVF-ET ، بود.
مواد و روش­ ها: این مطالعه بر روی 200 بیمار که تحت درمان با IVF-ET )شامل100 نفر با نتیجه مثبت و 100 نفر با نتیجه منفی  (IVF-ETقرار گرفتند، صورت گرفت. ژنوتیپCGB5  در جایگاه -155G/C توسط واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز-پلی‌مورفیسم طول قطعه محدود کننده (PCR-RFLP) مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری به کمک نرم افزار مدکالک انجام شد.
یافته­ ها: نتایج نشان می­دهد که ژنوتیپCC  پلی­مورفیسم CGB5-155G/C با کاهش خطر شکست IVF-ET مرتبط است(02/0 =p، 29/0=OR، 85/0-1/0=CI95%). اگرچه، تفاوت معناداری بین توزیع آللی CGB5-155G/C بین دو گروه وجود نداشت (46/1 =²x ، 22/0 = p).
نتیجه­ گیری: نتایج این مطالعه حاکی از این است که ژنوتیپCC(-155G/C)  ژن CGB5 اثر حفاظتی در نتیجه­ی IVF-ET دارد. مطالعات بیشتر با اندازه­ ی بزرگ­تر نمونه ها در جمعیت­های مختلف، جهت شناخت مکانیسم های دخیل در پیوستگی پلی­مورفیسم­های ژن CGB5 و نتیجه ی IVF-ET ضروری می باشد.
 

زمینه و هدف: گیاهان شیرین‌بیان و لاواند دارای اثرات ضد‌سرطانی و ضد‌میکروبی هستند، اما به دلیل فراهمی زیستی پایین و تخریب‌پذیر بودن، استفاده از آنها به عنوان دارو محدودیت‌هایی دارد. یکی از راه‌های رفع این محدودیت‌ها، استفاده از نانو ذرات است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات ضد‌تکثیری نانوامولسیون حاوی عصاره شیرین‌بیان و اسانس لاواند علیه سلول‌های سرطانی و خواص ضد‌میکروبی آن در محیط برون‌تنی است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی نانوامولسیون حاوی عصاره شیرین‌بیان و اسانس لاواند به روش امولسیون‌سازی خودبه‌خودی ساخته شد. اثر ضدتکثیری نانوامولسیون با استفاده از روش رنگ‌سنجی MTT روی دو رده سلولی HepG2 و SK-MEL-3 بررسی شد. برای سنجش اثر ضد‌میکروبی از چهار سویه باکتری استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کلی، سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و روش کمترین غلظت مهارکنندگی (MIC) استفاده شد.
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاقIR.KAUMS.MEDNT.REC.1396.106  در مورخ 9/11/96 به تصویب کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان رسید.
یافته ها: نتایج حاصل از تست MTT روی سلول‌های HepG2 نشان داد غلظت‌های 2500، 1250 و 630 ‌میکروگرم بر میلی‌لیتر نانوامولسیون برای سلول سمیت ایجاد کرده و موجب مرگ بیش از 50 درصد سلول‌ها شده‌اند (IC50 = 401μg/ml) (05/0‌(P<. نتایج حاصل از این ارزیابی روی سلول‌های  SK-MEL3نشان داد که به استثنای غلظت 75 میکروگرم نانوامولسیون، بقیه غلظت‌های آن سبب مرگ بیش از 50 درصد سلول‌ها شده‌اند (IC50=82) (05/0‌(P<. به علاوه، نانوامولسیون دارای خواص ضدمیکروبی در چهار سویه باکتری مورد مطالعه شده و بیشترین خاصیت ضد‌میکروبی آن در باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مشاهده شد.
نتیجه گیری: نانوامولسیون حاوی عصاره شیرین‌بیان و اسانس لاواند دارای اثرات ضد‌میکروبی و ضد‌تکثیری علیه دو رده سلولی مورد مطالعه است. نتایج این مطالعه نشان داد که تبدیل عصاره و اسانس به شکل نانوامولسیون می‌تواند ‌اثرات بیولوژیک آنها را افزایش داده و به عنوان یک فرمولاسیون دارویی جدید به کار رود.