جستجو در مقالات منتشر شده


22 نتیجه برای بیگی

الهه فینی، ندا نصیریان، بهرام حسین بیگی،
دوره 24، شماره 2 - ( خرداد و تیر 1400 )
چکیده

زمینه و هدف: سرطان تخمدان یکی از شایع‌ترین سرطان‌های بانوان در دنیا است. CA-125 بیشترین بیومارکر استفاده‌شده در غربالگری سرطان تخمدان است. با اینکه بر اساس مطالعات انجام‌شده، CA-125 حساسیت و ویژگی چندان بالایی ندارد که به عنوان تست غربالگری در جامعه پزشکی استفاده شود، ولی به دلیل ساده و غیر‌تهاجمی بودن تقریباً همیشه انجام می‌شود و خصوصاً نقش مهمی در فرایند درمان، بعد از درمان و تعیین پیش‌آگهی و بازگشت بیماری ایفا می‌کند. هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط سطح بالای تومور مارکر CA-125 با وجود سرطان تخمدان، تعیین حساسیت، اختصاصی بودن و ارزش اخباری مثبت و منفی این تست در بیماران ایرانی است.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی همه موارد تست CA-125 انجام ‌شده در بیمارستان ولایت قزوین طی سال‌های 1394 تا 1397(چهارصد مورد) از نظر ابتلا به سرطان تخمدان بررسی شدند. به علاوه میزان CA-125 در میان افراد سالم و بیماران مبتلا به سرطان تخمدان مقایسه شد. در‌نهایت داده‌های حاصل با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد. 
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق شمارهIR.QUMS. REC.1396.316 به تأیید شورای اخلاقی و پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین رسیده است. 
یافته ها: در این مطالعه 35/3 درصد دارای تشخیص قطعی بیماری سرطان تخمدان بودند. به طور کلی مقادیر CA-125 در 41/8 درصد منفی و در 58/2 درصد مثبت گزارش شد. حساسیت آزمون 80/1 درصد، ویژگی 53/6 درصد، ارزش اخباری مثبت 48/4 درصد و ارزش اخباری منفی 83 درصد به دست آمد. سن و وجود سرطان تخمدان با سطوح سرمی CA-125 از ارتباط آماری معنادار داشتند. 
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سن و سطوح سرمی CA-125 ارتباط آماری معناداری داشتند و در‌نهایت مشخص شد که سطوح CA-125 با وجود سرطان تخمدان ارتباط آماری معناداری دارد. این تست حساسیت و ویژگی متوسط و ارزش اخباری مثبت پایین و ارزش اخباری منفی بالا دارد. پس به عنوان یک تومور مارکر، برای غربالگری مناسب نیست، ولی برای از بین بردن تومور ارزش دارد.
زهرا حسن بیگی، فرشته دادف، کورش بامداد،
دوره 26، شماره 5 - ( آذر و دی 1402 )
چکیده

مقدمه: امروزه با توجه به گسترش روزافزون وسایل الکترونیکی و فرستنده‌های دیجیتالی، عموم مردم در معرض امواج الکترومغناطیس با طول موج‌های مختلف می‌باشند. با توجه به عملکرد غده تیروئید بر اعمال متابولیکی بدن، هدف از انجام این مطالعه بررسی تغییرات سطح سرمی هورمون محرک تیروئید متعاقب دریافت سطوح کوتاه مدت و میان مدت امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از وای فای خانگی بود.
روش کار: تعداد 60 سر موش صحرایی در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم به طور تصادفی به 3 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول هیچگونه امواجی دریافت نکردند. گروه دوم به مدت 10 روز روزانه 1 ساعت در مجاورت دستگاه پرتابل وای فای ایرانسل قرار گرفتند و گروه سوم به مدت یک ماه روزی 3 ساعت در مجاور امواج وای فای قرار داشتند. پس از گذشت یک ماه از موش‌ها خون گیری انجام گرفت و میزان سطح سرمی هورمون محرک تیروئید اندازه گیری شد.
یافته‌ها: آنالیز داده‌ها نشان داد که سطح سرمی هورمون محرکه تیروئید در گروهی که در معرض امواج میان مدت وای فای بودند، نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری داشت، ولیکن میزان این هورمون در گروهی که به مدت کوتاه در معرض امواج بودند، در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی داری نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاضر احتمال می‌رود که امواج الکترومغناطیس منجر به اختلالات هورمونی در بدن می‌گردند که یکی از این اختلالات می‌تواند تغییر در میزان هورمون محرک تیروئید می‌باشد.


صفحه 2 از 2    
2
بعدی
آخرین
 

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb