جستجو در مقالات منتشر شده


بررسی تاثیر پیش‌گیرانه کپسول پروبیوتیک(لاکتوکر) بر عفونت ادراری بیماران تحت کاتتریزاسیون ادراری در بخش‌های مراقبت ویژه مرکز آموزشی و درمانی ولی‌عصر(عج) اراک، 94-93
نادر زرین فر، مریم ولیخانی، بهمن صادقی، معصومه صوفیان، مجید اکبری،
دوره 19، شماره 11 - ( 11-1395 )
چکیده

چکیده

زمینه و هدف: پروبیوتیک‌ها به عنوان عامل پیش‌گیری در بیماری‌های عفونی نظیر عفونت ادراری استفاده می‌شوند. هدف از این تحقیق، بررسی اثرات مفید پروبیوتیک لاکتوکر بر عفونت ادراری در بیماران با کاتتر ادراری در بخش مراقبت‌های ویژه بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی سه سو کور، 125 بیمار با کاتتر ادراری در بخش‌های مراقبت ویژه به شکل تصادفی انتخاب شده و به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. گروه درمانی(63 نفر) از نظر سن، جنس و مدت پذیرش به شکل مناسب با گروه پلاسبو (62 نفر) همسان بود. گروه مورد به مدت 10 روز روزانه یک عدد کپسول لاکتوکر و گروه کنترل نیز به مدت 10 روز روزانه یک عدد کپسول پلاسبو دریافت نمودند. هر دو گروه در شروع مطالعه و در روز بیستم تست آنالیز کامل ادرار و کشت ادرار به روش مشابه سنجیده شدند و در نهایت داده‌ها با آزمون تی تحلیل شدند.

یافته‌ها: بروز عفونت ادراری بین دو گروه مورد و شاهد( به ترتیب 4/17 درصد و 5/22 درصد) تفاوت آماری معنی دار نداشت(672/0=p). اما به تفکیک جنس، تفاوت معنی‌داری در شرایط بروز عفونت ادراری زنان نسبت به مردان مشاهده شد(002/0=p). در گروه مورد با کاتتریزاسیون طولانی مدت، بروز عفونت ادراری از تفاوت معنی‌داری برخوردار بود(041/0=p).

نتیجه‌گیری: تجویز کپسول لاکتوکر در پیش‌گیری از عفونت ادراری در بیماران مورد و شاهد بخش‌های مراقبت ویژه اثری نداشت. ولی در مقایسه زنان با مردان با کاتتر ادراری و دریافت کننده پروبیوتیک، عفونت ادراری در زنان بیشتر کاهش داشت. پروبیوتیک تاثیر پیش‌گیرانه‌ای بر روی کاتتریزاسیون طولانی مدت داشت.


بررسی عفونت پاروویروس 4 در بیماران دچار هپاتیت C و افراد سالم مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران
حسنا رستگارپویانی، سید مسعود حسینی، سید رضا محبی، پدرام عظیم زاده، شبنم کاظمیان، مهسا سعیدی نیاسر، افسانه شریفیان، محمدرضا زالی،
دوره 20، شماره 2 - ( 2-1396 )
چکیده

زمینه و هدف: پاروویروس 4 (PARV4) اولین بار در سال 2005 در یک معتاد تزریقی مبتلا به هپاتیتB  مشاهده شد. تاکنون بیش‌ترین احتمال انتقال این بیماری از راه خون و در میان معتادان تزریقی مشاهده شده است. فراوانی عفونت با این ویروس در جمعیت سالم بسیار پایین است. در مطالعه حاضر، فراوانی عفونتPARV4  در میان بیماران دچار عفونت مزمن HCV در مقایسه با افراد سالم و فاکتورهای خطر مرتبط در میان این گروه‌ها بررسی شد.

مواد و روش‌ها: در مجموع، تعداد 206 نفر شامل 103 بیمار دچار عفونت مزمن HCV و 103 فرد سالم به عنوان گروه کنترل با روش nested-PCR و هم‌چنین real time-PCR مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: سطح آنزیم AST در میان افراد بیمار با میانگین 40.45+34.84  و در میان افراد کنترل با میانگین 18.58+5.9 و این میزان برای آنزیم ALT در میان افراد بیمار با میانگین 40.45+35.75 و در میان افراد کنترل با میانگین 21.50+11.35 گزارش شد. در نهایت، پس از بررسی تمامی نمونه‌های بیمار و کنترل، مشاهده شد که هیچ کدام از این افراد به ویروسPARV4 آلوده نیستند.

نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر، اولین مطالعه‌ای است که فراوانی عفونت با ویروس PARV4 را در گروه مبتلا به ویروس هپاتیت C در ایران مورد بررسی قرار می‌دهد و نتایج آن نشان می‌دهد که این ویروس اهمیت بالایی در جمعیت‌های ایرانی، حتی در افراد دچار عفونت‌های منتقل شونده از راه خون همانند HCV ندارد و مطالعات بیش‌تری در مناطق دیگر ایران و در گروه‌های مختلف مورد نیاز می‌باشد.


بررسی ژنتیکی اینتگرون‌ها در استافیلوکوکوس اورئوس‌های حساس و مقاوم به متی‌سیلین جدا شده از عفونت‌های بیمارستانی
سمیه معطی، بهروز شجاعی سعدی، احسان اله غزنوی راد،
دوره 20، شماره 7 - ( 7-1396 )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: اینتگرون ها عوامل ژنتیکی متحرکی هستند که در گسترش و حمل ژن­های مقاومت آنتی بیوتیکی موثرند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، بررسی فراوانی اینتگرون­های کلاس 1، 2 و 3 و مقایسه آن در ایزوله های MRSA و MSSA جدا شده از عفونت­های کلینیکی می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه،50 ایزوله MRSA و 50 ایزوله MSSA از عفونت­های مختلف بیمارستان ولیعصر شهر اراک جمع آوری گردید. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. سپس وجود ژن mecA جهت تایید مقاومت بررسی شد. فراوانی اینتگرون­های کلاس 1 و 2 و 3 و حضور ژن های qacEDescription: Delta1 و ژن  sul1 در ناحیه متغیر ایزوله ها با استفاده از روش PCR تعیین شد.
یافته‌ها: بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله ها مربوط به آنتی بیوتیک کلیندامایسین بود. تمامی ایزوله ها نسبت به ونکومایسین حساسیت نشان دادند.80 درصد از MRSA ها دارای اینتگرون کلاس 1و 12 درصد دارای اینتگرون کلاس 2 بودند. هم­چنین تمامی ایزوله هایی که اینتگرون کلاس 1 درآن­ها مشاهده شد حاوی ژن qacEDescription: Delta 1, sul1 نیز بودند. میزان فراوانی اینتگرون کلاس 1 و 2 به ترتیب در MSSAها40 درصد و 4 درصد بود. اینتگرون کلاس 3 نیز در ایزوله ها یافت نگردید.
نتیجه گیری: میزان فراوانی اینتگرون کلاس 1، در سویه های MRSA و MSSAهای مورد مطالعه بسیار بالا
می باشد که این عامل احتمالاً می تواند نقشی در تسهیل گسترش سویه هایی با مقاومت دارویی داشته باشد. این یافته باید در نظر پزشکان بالینی و کمیته کنترل عفونت بیمارستان جدی تلقی شود.
 

بررسی اثر اسانس گیاهان آویشن، نعنا ، پونه و عصاره هیدروالکلی گل راعی بر روی کیست انگل آکانتامبا در شرایط آزمایشگاهی
علی ارجمند شبستری، محمود خالویی، محمد ارجمند زادگان، زهرا اسلامی راد، رضا قاسمی خواه،
دوره 20، شماره 8 - ( 8-1396 )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: مقاومت داروئی کیست های آکانتامبا باعث عود بیماری می شود، از این رو، بیماران باید مدت طولانی تحت درمان و مراقبت قرار گیرند. هدف این مطالعه بررسی اثر تعدادی از فرآورده های گیاهی روی کیست آکانتامبا در محیط برون تنی بود.
مواد و روش ها: اسانس­های آویشن، نعناو پونه با روش تقطیر با فشار بخار تهیه شدند. اسانس­ها و عصاره آبی گل راعی در سه غلظت (6/0، 1 و 10 درصد) تهیه شد. کیست های آکانتامبا در بازه­های زمانی مختلف (30، 60، 120، 180، 1440 دقیقه ) در مواجهه با اسانس وعصاره های گیاهی قرار گرفتند وسپس زنده بودن یا مرده بودن کیست ها با رنگ ائوزین 1/0 درصد مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: مقایسه میزان مرگ و میر انگل بین گروه شاهد و تست نشان داد که مرگ و میر کیست های آکانتامبا در گروه تست که در معرض فرآورده گیاهی بودند، بیشتر بود. اسانس آویشن و نعنا در غلظت یکسان 10 درصد و زمان 24 ساعت، به ترتیب بیشترین (22 درصد) و کمترین (4 درصد) مرگ و میر را ایجاد کردند. نتایج نشان داد که میزان مرگ و میر آکانتامبا وابسته به زمان بوده است.
نتیجه گیری: اثبات گردید که اسانس آویشن بیشترین اثر کشندگی را روی کیست های آکانتامبا دارد. اجرای تحقیقات بالینی در این رابطه پیشنهاد می شود.

فنوتیپ و ژنوتیپ پمپ‌های افلاکس در ایجاد مقاومت به فلوروکینولون‌ها در ایزوله‌های اشرشیا‌کلی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان‌های کرمانشاه در سال 1392
مریم دوستی مهاجر، حمید پژاوند، رامین عبیری، امیرهوشنگ الوندی،
دوره 20، شماره 9 - ( 9-1396 )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: میزان مقاومت به آنتی ­بیوتیک­ های مختلف در اشرشیاکلی به ویژه  نسبت به فلوروکینولون ­ها به سرعت در حال افزایش است. یکی از مکانیسم­هایی که در مقاومت باکتری­ها به آنتی ­بیوتیک ­ها نقش دارد، سیستم­های افلاکس است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین فنوتیپی و ژنوتیپی نقش پمپ­های افلاکس در ایجاد مقاومت به فلوروکینولون ها در ایزوله-­های اشرشیاکلی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان­های کرمانشاه در سال 1392 بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 100 ایزوله اشرشیاکلی از بیماران بستری در بیمارستان­های کرمانشاه جمع آوری شدند و توسط تست­های بیوشیمیایی استاندارد تعیین هویت گردیدند. الگوی حساسیت آنتی­بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مطابق با دستورالعمل CLSI تعیین گردید. حضور پمپ­های افلاکس به وسیله روش واکنش زنجیره­ای پلیمراز بررسی گردید.
یافته‌ها: مقاومت ایزوله­ها نسبت به سفتازیدیم، نالیدیکسیک اسید، سیپروفلوکساسین، نورفلوکساسین، افلوکساسین، جنتامایسین و تتراسیکلین به ترتیب برابر با 73، 67، 55، 54، 45، 38 و 24 درصد بود. براساس نتایج به دست آمده از آزمایش PCR، از بین 100 ایزوله اشرشیا کلی، 99 ایزوله (99 درصد) واجد ژن acrA بودند. هم­چنین، برای ژن acrB 98 درصد، برای ژن acrE 95 درصد، برای ژن  acrF98 درصد، برای ژن tolC 96 درصد، برای ژن mdfA 94 درصد و برای ژن norE 96 درصد مثبت گردید.
نتیجه گیری: در سویه­هایی که دارای ژن acrA،acrB ، acrE،  acrF، tolC، mdfA،norE مثبت بودند، میزان مقاومت به آنتی­بیوتیک در حضور مهار­کننده پمپ افلاکس کاهش پیدا کرد. بنابراین پمپ افلاکس در مقاومت
آنتی­بیوتیکی دارای اهمیت می­باشد.

توکسوکاریازیس: خطر بالقوه بهداشتی در جوامع شهری ایران
زهرا اسلامی راد،
دوره 21، شماره 3 - ( 3-1397 )
چکیده
توکسوکاریازیس عفونت ناشی از ابتلای انسان به مرحله نوزادی کرم توکسوکارا است. محل زندگی کرم بالغ، روده­ ی سگ و گربه است، ولی در صورتی­ که انسان به طور اتفاقی تخم این کرم را ببلعد، نوزاد در روده آزاد شده و پس از نفوذ به عروق مخاطی همراه با خون به اندام­های مختلف مهاجرت می­کند. با این­که نوزاد این انگل در بدن انسان بالغ نمی­شود و در نهایت از بین می­رود، ولی استقرار آن در اندام­ها منجر به تحریک و التهاب بافت و بروز نشانه­ ها و علائم می­ گردد. کبد، ریه و سیستم اعصاب مرکزی بیش از سایر اندام­های بدن تحت تأثیر این انگل قرار می­گیرند. بارزترین علائم این بیماری تب نامنظم، بزرگی کبد و ائوزینوفیلی شدید می­ باشد. سایر علائم به محل استقرار نهایی انگل بستگی دارد. به عنوان مثال، علائم تنفسی (شبیه به حمله آسم) در زمان استقرار انگل در ریه و علائم عصبی در زمان استقرار انگل در سیستم عصبی بروز خواهد کرد (1). علائم شدید بالینی ناشی از این بیماری بیشتر در کودکان 2 تا 7 ساله مشاهده می­ شود و شانس ابتلای کودکان به این بیماری به دلیل تماس با خاک زمین­های بازی و یا تماس با سگ و گربه ولگرد بیشتر است (2). در کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران، تشخیص این بیماری از طریق جمع بندی علائم و نشانه­های بالینی، بررسی ریسک فاکتورها و نیز نتایج آزمایشگاهی انجام می­شود. یافته­ های آزمایشگاهی که در این بیماری مورد توجه قرار می­ گیرند شامل ائوزینوفیلی، هیپرگاماگلوبولینمی و افزایش تیتر ایزوهموگلوتینین A و B است. در کشورهای اروپایی و آمریکا آزمایش سرولوژیکی به روش الایزا برای تشخیص آنتی­بادی ضد این انگل استفاده می­شود که حساسیت و اختصاصیت آن به ترتیب 78 و 90 درصد است. دستورالعمل قطعی برای درمان این انگل وجود ندارد، ولی رایج­ ترین برنامه­ ی درمانی 400 میلی­ گرم آلبندازول و 100 تا 200 میلی­ گرم مبندازول خوراکی دو بار در روز به مدت 5 روز است (1).
در سال­ های اخیر، تعداد سگ و گربه محیط پیرامون انسان در کشور ما افزایش یافته و به تبع آن میزان آلودگی خاک به تخم توکسوکارا نیز افزایش پیدا کرده است. پیامد این پدیده افزایش شانس تماس و آلودگی انسان به تخم این انگل و ابتلا به بیماری توکسوکاریازیس است. مطالعات در ایران میزان آلودگی خاک پارک­ ها به انگل مذکور را بین حداقل 9/3 درصد (ارومیه) و حداکثر 3/63 درصد (خرم آباد) گزارش نموده و در این بین، میزان آلودگی خاک پارک­های اراک به این تخم 6/26 درصد است (5-3). از طرفی، نتایج یک مطالعه سرولوژیکی نشان داد که شیوع توکسوکاریازیس در بین افراد 5 تا 15 ساله مبتلا به آسم در شهر اراک 8/1 درصد است (6). ولی نتایج یک مطالعه مروری نشان داد که شیوع کلی توکسوکاریازیس انسانی در جمعیت عمومی ایران 8/15 درصد بوده و این میزان در کشور رو به افزایش است (7).
تغییرات اکوسیستم و وفور زباله در شهرهای ایران باعث افزایش و تجمع بیش از اندازه سگ و گربه در محیط زیست انسان شده است. از سوی دیگر، پذیرش برخی از رفتارهای فرهنگی کشورهای غربی مانند نگه­داری از حیوانات خانگی بدون توجه به مسئولیت­ های اجتماعی و قانونی این رفتار در کشورهای غربی، منجر به افزایش خطر ابتلای انسان به بیماری­های عفونی منتقله توسط این حیوانات شده است که بیماری توکسوکاریازیس نیز در این حیطه قرار می­ گیرد. با توجه به شیوع نسبتاً زیاد انگل توکسوکارا در بین سگ و گربه در ایران، لزوم توجه به بیماری ناشی از این انگل (توکسوکاریازیس) به عنوان یک خطر بالقوه پزشکی و بهداشتی در کشور احساس می ­گردد. در این شرایط، برگزاری کارگاه­ های آموزشی به منظور یادآوری علائم، روش تشخیص، درمان و پیش­گیری از این بیماری به گروه­ های بالینی مرتبط با بیماران عفونی نقش به­سزایی در شناسایی و درمان سریع بیماران و کاهش بار جسمی و روانی آنان خواهد داشت. هم­ چنین، انجام مطالعات تحقیقی در زمینه وضعیت اپیدمیولوژیکی این بیماری در نقاط مختلف ایران به شناخت وضعیت کنونی و تغییرات آن کمک خواهد نمود. از طرفی، تشویق محققان جهت جداسازی، تخلیص و آزمایش آنتی ژن‌های دفعی- ترشحی این کرم که در ساخت کیت ­های تشخیصی سرولوژیکی کاربرد دارد نیز می­تواند باعث افزایش دقت و کاهش هزینه تشخیص این بیماری و در نهایت ارتقای سطح سلامت جامعه گردد.


 

مقایسه تشخیص سویه کلینیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با روش Flash PCR و روش مرسوم کشت
علیرضا مرادآبادی، محمد ارجمندزادگان، نوید امامی، منیژه کهبازی، اعظم احمدی، سعید فلاحت، سید حسین حسینی، مهدی کارگران، پریسا خسروی،
دوره 21، شماره 4 - ( 5-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: رنگ‌آمیزی­های زیل نلسون، فلوئورسنت و نیز کشت، روش­های استاندارد تشخیص بیماری سل هستند. در این تحقیق، کارائی روش Flash PCR با روش مرسوم کشت مقایسه شد.
مواد و روش‌ها: تعداد 56 نمونه خلط از بیماران مشکوک به سل پس از ارزیابی با روش زیل نلسون و کشت در لوون اشتاین جانسن، به روش چلکس تحت استخراج DNA قرار گرفتند. جهت بررسی مولکولی از کیت مخصوص Flash PCR که محتوی پروب‌ها و پرایمرها برای تکثیر ژن IS6110 بود، استفاده شد. کنترل مثبت و کنترل منفی موجود در کیت به‌کار گرفته شد و دستگاه MTC410، جهت تکثیر و دستگاه FD-12 جهت بررسی نتایج مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه بر این، نمونه‌ها با کمک ژل آگارز نیز الکتروفورز شدند.
یافته‌ها: از 56 نمونه خلط بیماران مشکوک به سل، تعداد 20 نمونه در ارزیابی میکروسکوپی و کشت، مثبت و 36 نمونه منفی بودند. هم‌چنین، بررسی مولکولی با استفاده از روش FLASH-PCR مشخص کرد که تمامی 20 نمونه مثبت، در این روش مولکولی نیز مثبت شدند. به‌علاوه، 3 نمونه خلط که با روش کشت و رنگ آمیزی منفی شده بودند در روش FLASH-PCR مثبت شدند. یکی از 3 بیمار مورد بحث با نظر پزشک تحت درمان حمله‌ای برای درمان سل با دریافت آنتی بیوتیک­های ایزونیازید، پیرازینامید و اتامبوتول قرار گرفت. تمامی نتایج با کمک الکتروفورز معمول نیز تایید گردیدند.
نتیجه‌گیری: مواردی که احتمالا به دلیل تعداد باکتری اندک در نمونه یا نقص در نمونه‌برداری، منفی می‌شوند، با روش FLASH-PCR امکان مثبت شدن آن‌ها وجود دارد. بنابراین، با توجه به هزینه اندک، برای استفاده روتین پیشنهاد می‌شود.

‌غربال‌گری بیوانفورماتیکی مهارکننده‌‌های دو پروتئین E1 و E2 ویروس پاپیلومای انسانی از دوگیاه دارویی Phyllanthus emblica و Ficus religiosa
کمیل امینی، کامران منصوری،
دوره 21، شماره 5 - ( 7-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی یکی از بیمارهای شایع، خطرناک و مرتبط با ایجاد سرطان در زنان است. بنابراین معرفی ترکیبات نوین دارویی علیه ویروس مذکور طی سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش، ‌غربال‌گری بیوانفورماتیکی مهارکننده‌‌‌‌‌های بالقوه‌ی پروتئین‌های E1 و E2 سروتایپ‌های 16، 18، 31، 33 و 45 ویروس مذکور از گیاهان دارویی بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی انجام شد. ابتدا ساختار سه بعدی ترکیبات گیاهی از پایگاه داده‌های PubChem دریافت شده و پتانسیل سمیت سلولی و جهش‌زایی آن‌ها تعیین شد. توالی آمینواسیدی پروتئین‌های E1 و E2 از پایگاه داده‌های پروتئین (Uniprot) دریافت گردیده و نواحی حفاظت شده و متغیر آن‌ها با روش همردیفی چندگانه تعیین شد. ساختار سه بعدی پروتئین‌های مذکور با روش مدل‌سازی همسانی تعیین شده و قابلیت برهمکنش ترکیبات گیاهی با پروتئین‌های مذکور با استفاده از روش داکینگ مولکولی توسط نرم‌افزارAutodock  نسخه 6 .2 .4 بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که اورسولیک اسید فاقد پتانسیل سمیت سلولی و جهش‌زایی بوده و خصوصیات فیزیکوشیمیایی مطلوبی دارد. علاوه بر این، مشخص شد که ترکیب مذکور قابلیت برهمکنش با پروتئین‌های E1 و E2 از تمامی سروتایپ‌های مورد مطالعه را دارد. بررسی نواحی برهمکنش اورسولیک اسید با پروتئین‌های مذکور نیز حاکی از درگیر شدن اسیدآمینه‌های حفاظت شده در بین سروتایپ‌‌‌‌های مورد بررسی است.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، اورسولیک اسید می‌تواند به عنوان گزینه‌ی مناسبی جهت بررسی‌های ‌بیش‌تر برون و درون تنی خواص ضد ویروس پاپیلومای انسان تلقی شود.

تحول در درمان هپاتیت سی
معصومه صوفیان،
دوره 21، شماره 5 - ( 7-1397 )
چکیده
هپاتیت سی یکی از علل مهم بیماری‌های کبدی در جهان است. به نظر می‌رسد هپاتیت سی در سال‌های آتی علت اصلی بیماری‌های کبدی و مرگ ناشی از بیماری‌های کبدی باشد. حدود 71 میلیون نفر در سراسر جهان به هپاتیت سی مزمن مبتلا هستند که البته خیلی از آن‌ها از عفونتشان بی‌اطلاع می‌باشند (1).
در ایران، شیوع بیماری هپاتیت سی به طور متوسط در افراد معمولی کمتر از 5/0 درصد است. شیوع این بیماری به‌طور متوسط در افراد مبتلا به تالاسمی (6/16 درصد)، هموفیلی (54 درصد)، افراد تحت دیالیز (3/8 درصد) و معتادان تزریقی (4/51 درصد) ‌است. بعد از ‌غربال‌گری خون در ایران، هپاتیت سی در افراد هموفیلی، تالاسمی و همودیالیز به‌طور قابل‌ملاحظه کاهش یافت، ولی اعتیاد تزریقی هم‌چنان علت اصلی عفونت در ایران ‌است (2، 3).
ایران ‌کم‌ترین شیوع هپاتیت سی را در بین کشورهای خاور میانه دارد. پاکستان و آذربایجان با شیوع بالای هپاتیت سی همسایه ایران هستند (2).
ریسک فاکتور ابتلا در ایران به‌طور عمده اعتیاد تزریقی می‌باشد. خالکوبی، استفاده از تیغ مشترک، داشتن شرکای جنسی متعدد، هوموسکسوالیتی، دریافت خون و همودیالیز دیگر ریسک فاکتورهای ابتلا هستند (2).
مراقبت‌های بالینی برای بیماران مبتلا به هپاتیت سی به واسطه پیشرفت در فهم پاتوفیزیولوژی بیماری و به خاطر توسعه روش‌های تشخیصی-درمانی و پیش‌گیرانه رشد بسیار خوبی داشته است و ریشه‌کنی تا سال 2030 توسط سازمان بهداشت جهانی مد نظر قرار گرفته است (1، 2).
جهت ریشه‌کنی بیماری، نیاز به ‌غربال‌گری و درمان بیماران است. برای ‌غربال‌گری اولیه از تست الیزا استفاده می‌شود و وجود آنتی‌بادی علیه هپاتیت سی بررسی ‌می‌گردد. از تست‌های تشخیص سریع بیماری (RDT) و بررسی ‌آنتی‌بادی در سرم، پلاسما، خون مویرگی سر انگشتان، خون کامل و بزاق دهان نیز می‌توان برای ‌غربال‌گری اولیه استفاده نمود. در صورت مثبت بودن آزمایش ‌غربال‌گری، تأیید تشخیص با PCR و یاHCV core Ag  الزامی است. هرچند آنتی ژن مرکزی حساسیت ‌کم‌تری نسبت به PCR دارد، ولی به جهت هزینه ‌کم‌تر و حساسیت نسبتا خوب، در حال حاضر اهمیت زیادی یافته است. آزمایش الیزای مثبت و PCR منفی می‌تواند به دلایل ذیل باشد: 1) مثبت کاذب، 2) بیماری خودبه‌خود بهبود یافته، 3) بیمار درمان‌شده و 4) سطوح کم ویروس در خون که قابل تشخیص نبوده است (1).
لازم به ذکر اسـت که علی‌رغم درمان مناسب در فرد و ریشه‌کنی آن در فرد مبتلا ممکن است الیزا تا آخر عمر مثبت باقی بماند. از این‌رو، جهت پیگیری بیماران از PCR و HCV core Ag  استفاده می‌شود (1).
هپاتیت سی دارای ژنوتیپ‌های مختلف (1 تا 7) است و در حال حاضر به علت تنوع ژنتیکی آن ساخت واکسن میسر نشده است. ژنوتیپ‌های شایع در ایران 1a و 3a می‌باشد. در صورت تداوم رفتارهای پرخطر در افراد درمان‌شده، احتمال عفونت مکرر با ژنوتیپ‌های مختلف امکان‌پذیر است (4).
‌غربال‌گری در گروه‌های پرخطر نسبت به ‌غربال‌گری در افراد جامعه ارجح است. در معتادان تزریقی ‌غربال‌گری سالیانه توصیه می‌شود.
در گذشته، درمان با اینترفرون و ریباویرین به مدت 24 تا 48 هفته بود. این درمان علاوه بر پاسخ‌دهی کم و عوارض فراوان هزینه زیادی نیز دربرداشت. در سال 2011، مهارکننده‌های پروتئاز، نسل اول DAAs (تلاپرویر-بوسپرویر) به عنوان داروی سوم به درمان قبلی اضافه شد. این داروها نیز عوارض زیادی مثل راش، آنمی و تداخل دارویی فراوان داشتند. در سال 2013، یک داروی جدید به نام سوفوسبویر برای درمان هپاتیت سی مطرح گردید که باعث کوتاه شدن دوره درمان شد و عوارض ‌کم‌تری نیز در مقایسه با درمان سوم مبتنی بر مهارکننده پروتئاز داشت (5).
در حال حاضر، اساس درمان در ایران سوفوسبویر 400 میلی‌گرمی است که به همراه داروی دوم داکلاتسویر60 میلی‌گرم یا ولپاتسویر در تمام ژنوتیپ‌ها و یا لدی پسویر 90 میلی‌گرم در ژنوتیپ a1 استفاده می‌شود. داروهای ذکر شده به صورت ترکیبی و با اسامی تجاری مختلف در دسترس می‌باشند. درواقع، مصرف یک قرص ترکیبی به مدت 12 هفته در افراد بدون سیروز یا بدون سابقه درمان قبلی در اغلب موارد با بهبودی کامل همراه است. در صورت وجود سیروز جبران‌شده یا سابقه درمان قبلی، مدت درمان 24 هفته ‌می‌باشد و یا ریباویرین به میزان 1000 تا 1200 میلی‌گرم (5 تا 6 قرص 200 میلی‌گرمی) بر اساس وزن بیمار به درمان 12 هفته افزوده می‌شود. بنابراین قبل از درمان، بررسی سیروز ضروری است. برای این موضوع، بیوپسی کبد یا روش غیرتهاجمی فیبرواسکن توصیه ‌می‌شود، اما در صورت قابل اجرا نبودن می‌توان از تعداد پلاکت، سونوگرافی کبد و میزان آنزیم‌های کبدی جهت بررسی وضعیت کبد استفاده نمود (6).
توصیه‌های EASL در مورد درمان هپاتیت سی در سال 2018، داروهای دیگری از دسته DAAs مثل گلیکاپرویر، پیبرنتاسویر، گرازوپرویر و الباتاسویر را نیز برای درمان مطرح می‌نماید. هم‌چنین درمان‌های 8 تا 16 هفته و 28 هفته در موارد خاص آورده شده است. درمان‌های بدون سوفوسبویر نیز در درمان‌های جدید مطرح می‌باشد (1). قبل از درمان بهتر است PCR کمی و ژنوتیپ ویروس تعیین شود. در صورت وجود مشکل در انجام موارد فوق، وجود یک PCR کیفی مثبت بدون تعیین ژنوتیپ برای درمان کفایت دارد و می‌توان از داروهای پان ژنوتیپ استفاده نمود (1، 5). درمان‌های جدید بدون اینترفرون بوده و مشکلات تزریق و عوارض و هزینه ی آن را ندارند. هزینه داروهای جدید برای بیمار نسبتا کم ‌است که عوارض چندانی نیز ندارند (5، 7). هپاتیت سی در حال حاضر به‌صورت بسیار ساده و در اغلب موارد با مصرف فقط یک قرص به مدت 12 هفته قابل درمان ‌می‌باشد و پاسخ درمانی مداوم (SVR، Sustained Viral Response) (منفی ماندن PCR، 12 تا 24 هفته بعد از قطع درمان) در بیش از 90 درصد مبتلایان روی می‌دهد (1، 4).
در افراد مبتلا به سیروز، علی‌رغم SVR پس از درمان قطعی، سونوگرافی کبد و اندازه‌گیری FPα هر 6 ماه برای بررسی کانسر کبد توصیه می‌شود (1).
بهترین استراتژی برای ریشه‌کنی هپاتیت سی، افزایش بیماریابی، درمان مبتلایان و توقف سیکل هپاتیت سی در جامعه است. در حال حاضر، واکسن موثری برای هپاتیت سی وجود ندارد. ترانسفیوژن سالم خون، رعایت موارد بهداشتی در امور پزشکی در بیمارستان و کلینیک‌های سرپایی، افزایش آگاهی مردم در خصوص خطرات خالکوبی، تماس جنسی و اعتیاد تزریقی نیز از جمله مواردی است که جهت ریشه‌کنی این بیماری نیاز هستند (1، 5).
 

جداسازی و شناسایی اکتینوباکترهای کمیاب از آب‌های خلیج فارس و دریای عمان
بهنوش سادات خلیلی، جواد حامدی، ستاره حقیقت،
دوره 21، شماره 7 - ( 11-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: استفاده گسترده از آنتی بیوتیک‌ها منجر به افزایش باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک و نرخ بالای مرگ‌ومیر در اثر بیماری‌های عفونی شده است.
Pseudomonas aeruginosa یکی از مهم‌ترین عوامل ایجادکننده عفونت‌های بیمارستانی است که به طیف وسیعی از آنتی بیوتیک‌ها مقاوم است. بنابراین یافتن منبع جدید ترکیبات ضدمیکروبی برای غلبه بر بیماری‌های عفونی مقاوم به آنتی بیوتیک کاملاً حیاتی است. غربال‌گری اکتینوباکترهای بومی راهکاری موثر به منظور یافتن ترکیبات ضدمیکروبی جدید است. هدف پژوهش حاضر جداسازی، غربالگری و شناسایی اکتینوباکترهای نادر و بومی ایران به منظور یافتن سویه‌های اکتینوباکتر مولد ترکیبات ضدمیکروبی علیه P. aeruginosa است.
مواد و روش‌ها: 30 نمونه آب و رسوب از خلیج‌فارس و دریای‌عمان جمع‌آوری و برای جداسازی اکتینوباکترها در محیط مناسب کشت شد. جدایه‌های اکتینوباکتر تخلیص شدند و پس از استخراج متابولیت‌ها، فعالیت ‌آن‌ها بر علیهP. aeruginosa ‌ بررسی شد. حداقل غلظت مهارکننده رشد (MIC) عصاره برتر با روش میکرودایلوشن براث تعیین و در نهایت سویه برتر شناسایی شد.
ملاحظات اخلاقی: در مطالعه حاضر، تمامی اصول ایمنی زیستی و اخلاق زیستی رعایت شده است.
یافته‌ها: 50 اکتینوباکتر از رسوبات مورد بررسی جداسازی شدند. نتایج نشان داد که 5 جدایه دارای فعالیت ضدمیکروبی قابل‌توجهی هستند. MIC عصاره برتر علیه
P. aeruginosa، 100 میکروگرم در میلی‌لیتر بود. آنالیز مولکولی ژن SrRNA16 نشان داد که جدایه دارای موثرترین عصاره متعلق به جنس Micromonospora بوده و 8/99 درصد شباهت بهM. chalcea  دارد.
نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد که آب‌های جنوب ایران و رسوبات موجود در ‌آن‌ها منابع نویدبخشی از اکتینوباکترهای نادر توانمند در تولید ترکیبات میکروبی علیه P. aeruginosa می‌باشند.

طراحی و ساخت زخم‌پوش حاوی اسانس زنیان (Trachyspermum) با استفاده از فن نانولیپوزوم و بررسی ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی، ضد باکتریایی و سمیت سلولی آن
محمود بحرالعلوم طباطبایی، محمد میرجلیلی، فاطمه یزدیان، سید حسین حکمتی مقدم،
دوره 22، شماره 1 - ( 1-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی ویژگی‌های کاربردی زخم پوش‌های بارگذاری شده با نانو لیپوزوم حاوی اسانس زنیان با اثرات ضدمیکروبی مناسب و سمیت سلولی اندک انجام شد.
مواد و روش‌ها: فرمولاسیون‌های لیپوزومی اسانس زنیان حاوی DSPE- PEG، Cholesterol، Span60 و SPC80 که به روش فیلم لایه ‌نازک تهیه‌شده، با روش‌های رمق کشی و اسپری به‌منظور تولید زخم پوش پوستی، روی پارچه‌ی پنبه‌ای پوشش داده شد. علاوه بر بررسی میزان انتقال به سلول در محیط برون‌تن و هم‌چنین کمترین غلظت مهاری، آزمون‌های نساجی و آزمون ضدمیکروبی و هم‌چنین رهایش 96 ساعته اسانس در زخم پوش انجام گرفت.
ملاحظات اخلاقی: در این پژوهش، تمامی اصول اخلاق در پژوهش رعایت شده است.
یافته‌ها: درصد بارگذاری دارو در فرمولاسیون لیپوزومی بالای 85 درصد بود. کوچک بودن شاخص پراکندگی (02/0= PDI) در فرم پگیله شده‌ی فرمولاسیون، نشان‌دهنده‌ی پراکندگی مطلوب ذرات است که عدم تجمع دارو را در کاربرد پوستی به دنبال دارد. آزمون میکروبی زخم پوش بر اساس استاندارد AATCC عدم رشد باکتری به‌ویژه اشریشیا کلی را در حضور زخم پوش نشان داد. آزمون­های نساجی نیز نشان از خواص قابل‌قبول زخم پوش تولیدی دارد.
نتیجه‌گیری: درمجموع، این زخم پوش توانست نتایج قابل‌قبولی در از بین بردن دو باکتری‌ انتخابی عامل زخم‌های عفونی نشان دهد.
 

تأثیر ماست پروبیوتیک بر فراوانی کلستریدیوم دیفیسیل در بیماران سالمند بستری در بیمارستان
معصومه صوفیان، الهه اقبال، احسان الله غزنوی راد، آمیتیس رمضانی، پگاه محقق،
دوره 22، شماره 4 - ( 7-1398 )
چکیده
زمینه و هدف کلستریدیوم دیفیسیل عامل اصلی اسهال ناشی از آنتی‌بیوتیک در بیمارستان‌هاست و امروزه استفاده از پروبیوتیک برای پیشگیری و درمان اسهال و کولیت ناشی از آنتی‌بیوتیک در حال افزایش است. در این مطالعه تأثیر ماست پروبیوتیک در فراوانی کلستریدیوم دیفیسیل بررسی شده است.
مواد و روش ها در این کارآزمایی بالینی، 132 بیمار سالمند بستری در بخش عفونی بیمارستان ولی‌عصر اراک که تحت درمان آنتی‌بیوتیکی بودند، به‌ صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (ماست پروبیوتیک، 200میلی‌گرم در روز به مدت هشت روز) و گروه کنترل (ماست معمولی) تقسیم شدند. به همه بیماران اطلاعاتی از علائم کولیت داده شد و علائم کولیت و نتایج تست بررسی کلستریدیوم در مدفوع بیماران با PCR در دو گروه آزمایش و کنترل ثبت و مقایسه شد. بعد از جمع‌آوری داده‌ها، اطلاعات توسط نسخه ۱۶ نرم‌افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون‌های آماری مناسب تجزیه و تحلیل شد.
ملاحظات اخلاقی این پژوهش با کد اخلاق 10-165-93 در کمیته اخلاق پژوهش دانشگاه علوم پزشکی اراک تأیید و با کد IRCT2016092229915N1 در مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ثبت شده است.
یافته ها در بدو بستری، کلستریدیوم دیفیسیل درگروه آزمایش و کنترل به ‌ترتیب در چهار نفر(6/1 درصد) و 1 نفر (1/5 درصد) مثبت بود و بعد از مداخله تعداد نمونه‌های مدفوع آلوده به کلستریدیوم دیفیسیل و تعداد موارد ابتلا به علائم کولیت ناشی از آنتی‌بیوتیک بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری نداشت (0/05>P). 
نتیجه گیری استفاده از ماست پروبیوتیک در مقایسه با ماست معمولی تأثیر معنی‌داری در کاهش شیوع کلستریدیوم دیفیسیل ندارد.

تحلیل بقای HIV در بیماران ایرانی: یک مدل چندحالتی
فاطمه امیری، قدرت روشنایی، میثم الفتی فر، رسول نجفی، جلال پورالعجل،
دوره 24، شماره 2 - ( 3-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: سندرم نقص ایمنی انسان که ناشی از ویروس HIV است، یک بیماری مزمن و بالقوه تهدیدکننده زندگی به شمار می‌آید. عوامل متعددی در ابتلا و پیشرفت آن اثرگذار هستند، بنابراین مطالعه حاضر سعی می‌کند عوامل مؤثر بر پیش‌آگهی و پیشرفت بیماری HIV را با استفاده از مدل‌های چندحالتی شناسایی کند.
مواد و روش ها: مطالعه گذشته‌نگر حاضر متشکل از ۲۱۸۵ بیمار مبتلا به HIV مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری شهر تهران از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۲ است. ما حالات چندگانه ایدز، سل و سل/ ایدز را در سیر طبیعی بیماری (از زمان شروع بیماری HIV تا رخداد مرگ) در نظر گرفتیم، سپس با به‌کارگیری مدل‌های چندحالتی اثر متغیرهای جمعیت‌شناختی و بالینی را بر زمان بقا و سپس احتمالات گذار HIV بررسی کردیم.
ملاحظات اخلاقی: کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی همدان این مطالعه را با کد IR.UMSHA.REC.1396.117 به ثبت رسانده است.
یافته ها: مرگ ناشی از HIV در افراد با سابقه زندان ۴۰/۲ برابر افراد بدون سابقه زندان بود. این خطر در افراد 25 تا 44 سال و بیشتر از ۴۴ سال نیز به ترتیب ۱/۷۰ و ۱/۸۰ برابر افراد کمتر از ۲۵ سال بود. رابطه معکوسی هم بین سطوح CD4 و مرگ در بین شرکت‌کنندگان در مطالعه ما مشاهده شد.
نتیجه گیری: درمان ضدرتروویروسی، تعداد سلول‌های CD4، سن و سابقه زندان از مهم‌ترین عوامل در پیشرفت بیماری و مرگ بیماران HIV بود، بنابراین جلوگیری از گسترش بیشتر بیماری به جامعه و کنترل بیماری در مبتلایان نیازمند مداخلات آموزشی و درمانی هدفمند است که در آن هم افراد جامعه با راه‌های انتقال و پیشگیری از بیماری آشنا شوند و هم بیماران برای مراجعه زودهنگام به مراکز درمانی رغبت پیدا کنند.

بررسی قابلیت ضدمیکروبی پروبیوتیک‌ها علیه عوامل عفونت‌های بیمارستانی از طریق مهار بیان ژن ompA دراسینتوباکتربومانی
فرنگیس غنی پور، راضیه نظری، سید سهیل آقایی، پروانه جعفری،
دوره 24، شماره 6 - ( 11-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: اسینتوباکتربومانی عامل ایجاد انواع عفونت‌های بیمارستانی و دارای مقاومت آنتی‌بیوتیکی بالایی است. پروبیوتیک‌ها دارای توانایی تولید متابولیت‌ها با خاصیت ضدمیکروبی هستند. این پژوهش با هدف بررسی قابلیت ضدمیکروبی پروبیوتیک‌ها علیه عوامل بیماری‌زای بیمارستانی و توان آن‌ها در مهار بیان ژن پروتئین غشای خارجی A‌ مؤثر در تشکیل بیوفیلم در اسینتوباکتر بومانی انجام شد.
مواد و روش ها: خاصیت ضدمیکروبی پروبیوتیک‌ها علیه عوامل بیماری‌زای بیمارستانی از نظر فنوتیپی ارزیابی شد. با تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلیمراز ژن پروتئین غشای خارجی A‌ مؤثر در تشکیل بیوفیلم در اسینتوباکتربومانی شناسایی شد. پس از تیمار با سوپرناتانت باسیلوس لیکنی فورمیس با بیشترین خواص ضدمیکروبی در بین پروبیوتیک‌های بررسی شده، بیان ژن پروتئین غشای خارجی A‌ قبل و بعد از تیمار با تکنیک Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت.
ملاحظات اخلاقی این پژوهش با کد اخلاق IR.IAU.QOM.REC.1398.004 به تصویب کمیته اخلاق دانشکده علوم‌پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم رسید.
یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد در بین پروبیوتیک‌های مورد بررسی، سوپرناتانت باسیلوس لیکنی فورمیس خاصیت ضدمیکروبی بر علیه جدایه بیمارستانی اسینتوباکتربومانی 52 A، اسینتوباکتربومانی 19606ATCC، کلبسیلا پنومونیه 70063 ATCC و سودوموناس آئروژینوزا PAO1 داشت. سوپرناتانت باسیلوس لیکنی فورمیس باعث مهار قابل توجه بیوفیلم و کاهش بیان ژن پروتئین غشای خارجی A‌ مؤثر در تشکیل بیوفیلم در اسینتوباکتربومانی گردید.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد باسیلوس لیکنی فورمیس توانایی تولید مواد با خاصیت ضدمیکروبی و ضد بیوفیلمی را داراست و در آینده می‌تواند یک گزینه‌ مناسب در کنترل عوامل ایجادکننده‌ عفونت‌های بیمارستانی در نظر گرفته شود.

بررسی فراوانی کیست هیداتیک در بیماران بستری در بیمارستان‌های امام رضا (ع)، امام حسین (ع) و بیستون شهر کرمانشاه (سال‌های 1393 تا 1397)
نادیا فخری، ناصر نظری، توران نیری،
دوره 25، شماره 1 - ( 1-1401 )
چکیده 
زمینه و هدف مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی بیماری کیست هیداتیک در بیماران بستری در بیمارستان‌های امام رضا (ع)، امام حسین (ع) و بیستون شهر کرمانشاه طی سال‌های 1393 تا 1397 انجام شد.
مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی، پرونده پزشکی 350 بیمار مبتلا به کیست هیداتیک بستری و تحت درمان جراحی در بیمارستان‌های شهر کرمانشاه طی سال‌های 1393 تا 1397 بررسی و تجزیه‌و تحلیل شد و مشخصات جمعیت‌شناختی بیماران شامل جنس، سن، شغل، محل سکونت و عضو مبتلا استخراج و ثبت شد.
ملاحظات اخلاقی کمیته اخلاق دانشگاه علوم‌پزشکی کرمانشاه این مطالعه را با کد: IR.KUMS.REC.1398.366 تأیید کرد.
یافته ها درمجموع، 350 بیمار با میانگین سنی در زنان 19/7±43/2 و در مردان 20/7±43/3 با تشخیص کیست هیداتیک بستری شدند. بیشترین و کمترین میزان فراوانی کسیت هیداتیک به‌ترتیب در گروه‌های سنی 41 تا 50 سال 58 نفر (16/5 درصد) و 1 تا 10 سال 17 نفر (4/8 درصد) بود. میزان فراوانی در زنان 181 مورد (51/7 درصد) و در مردان 169 مورد (48/2 درصد) بود. بیشترین عضو مبتلا به کیست هیداتیک در این مطالعه کبد، ریه و مغز به ترتیب با 241 مورد (68/8 درصد)، 55 مورد (15/7 درصد) و 24 مورد (6/8 درصد) گزارش شد.
نتیجه گیری این بررسی نشان می‌دهد بیماری کیست هیداتیک به‌عنوان یک بیماری مهم به‌ویژه در مناطق روستایی استان کرمانشاه حائز اهمیت است.

بررسی اثر ضد‌آمیبی‌ عصاره گیاه لعل کوهستان و اسپند کوهستان بر آمیب آزادزی آکانتامبا
غلام رضا شکوهی، ناصر حاتمی، امید مجرد، احمد ابوالقاضی،
دوره 25، شماره 3 - ( 5-1401 )
چکیده
زمینه و هدف آکانتامبا یکی از آمیب‌های آزادزی است که در طبیعت بسیار زیاد وجود دارد. این انگل به عنوان یک آمیب آزادزی دارای کشندگی بسیار بالا، به‌ خصوص در افراد دچار بیماری‌های زمینه‌ای است؛ بنابراین محققان همواره به ‌دنبال راهی برای مبارزه با آن هستند. گیاهان دارویی روش مناسبی برای مبارزه با آکانتامباست. ما در این تحقیق بر آن شدیم تأثیر کشندگی عصاره لعل کوهستان و اسپند کوهستان را روی آکانتامبا بررسی کنیم. 
مواد و روش ها در این مطالعه با استفاده از عصاره گیاهان لعل کوهستان و اسپند کوهستان که با غلظت‌های 1/25، 2/5، 5، 10 و 20 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر تهیه شده بود، اثر کشندگی عصاره این گیاهان روی آمیب آکانتامبا بعد از 3 زمان (24، 48 و 72) ساعت بررسی شد.
ملاحظات اخلاقی کمیته اخلاق دانشگاه علوم‌پزشکی جهرم این مطالعه را با شماره (IR.JUMS.REC.1398.029) تأیید کرد. 
یافته ها تحقیق حاضر نشان داد با استفاده از غلظت‌های مختلف در 3 زمان (24، 48 و 72) ساعت از تأثیر عصاره‌ها بر تروفوزوئیت‌ها و کیست‌های آکانتامبا، بیشترین کشندگی مر‌بوط به غلظت 20 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و زمان 72 ساعت با استفاده از ترکیب هر 2 عصاره است و کمترین کشندگی مربوط به غلظت 1/25 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و زمان 24 ساعت با استفاده از عصاره لعل کوهستان بود. 
نتیجه گیری مشاهدات حاکی از تأثیر بسیار خوب عصاره الکلی گیاهان لعل کوهستان و اسپند کوهستان به ‌صورت مجزا و به ‌صورت ترکیبی از هر 2 عصاره است.  این 2 عصاره اثر هم‌افزایی برای تأثیر کشندگی روی آمیب آکانتامبا داشت.

مهار پمپ افلاکس در سویه‌های کلینیکی سودوموناس آئروجینوزا با استفاده از سرترالین برای شکست مقاومت باکتری به سیپروفلوکساسین
احمد صاحب الزمانی، دکتر مریم صدرنیا، دکتر مجید اکبری، دکتر ساسان ساکی،
دوره 25، شماره 3 - ( 5-1401 )
چکیده
زمینه و هدف پمپ افلاکس در سودوموناس آئروجینوزا باعث مقاومت آنتی‌بیوتیک‌های خانواده کینولون‌ها با اخراج آن از سلول سودوموناس می‌شود؛ بنابراین مهار این پمپ با کمک ترکیبات شیمیایی غیر‌فعال‌کننده فعالیت پمپ می‌تواند باعث مقابله با مقاومت دارویی باکتری شود. هدف از این پژوهش، ارزیابی استفاده از سرترالین به ‌عنوان مهارکننده پمپ افلاکس در سودوموناس آئروجینوزا برای کاهش مقاومت دارویی است.
مواد و روش ها سویه‌های سودوموناس آئروجینوزای ارزیابی‌شده در این پژوهش از نمونه‌های بالینی بیماران جداسازی و پس از شناسایی آن‌ها با روش‌های میکروب‌شناسی، ‌مقاومت آن‌ها نسبت به سیپروفلوکساسین با روش کربی بائر ارزیابی شد. حداقل غلظت ممانعت‌کننده سیپروفلوکساسین با روش سریال رقتی محیط مایع در میکروپلیت و حداقل غلظت کشنده دارو با کشت و نیز روش‌ MTT برای سویه‌های مقاوم به داروی سودوموناس آئروجینوزا و سوش استاندارد سودوموناس آئروجینوزای 25873 ‌تعیین شد. بررسی شکست مقاومت با اضافه کردن سرترالین به محیط مولر هینتون آگار و تعیین قطر هاله سیپروفلوکساسین انجام شد. حضور پمپ افلاکس به روش فنوتیپی با استفاده از ماده دارویی سرترالین و روش سریال رقتی محیط مایع در میکروپلیت، روی سویه‌های مقاوم به سیپروفلوکساسین ارزیابی شد. وجود ژن مولد این پمپ به روش ژنوتایپی در سویه‌های مقاوم با انجام PCR تعیین شد. از سویه استاندارد PAO1 سودوموناس آئروجینوزا به عنوان کنترل مثبت استفاده شد.  
ملاحظات اخلاقی این پژوهش با کد اخلاق IR.IAU.B.REC.1401.011 به تصویب کمیته اخلاق دانشکده علوم‌پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد رسید.
یافته ها بر اساس نتایج کربی بائر،  3 سویه مقاوم به سیپروفلوکساسین در نظر گرفته شد.  حداقل غلظت ممانعت‌کننده سویه‌های مقاوم به دارو بین 32 تا 64 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و حداقل غلظت کشنده دارو بین 16 تا 32 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. با انجام الکتروفورز روی محصولات PCR مشخص شد سویه‌های مورد آزمایش، حاوی ژن mexA ‌کد‌کننده پمپ افلاکس هستند. در محیط آگار‌دار بدون سرترالین، قطر هاله اطراف دیسک سیپروفلوکساسین صفر بود، اما پس از افزودن سرترالین، قطر هاله به 25 میلی‌متر افزایش یافت. همچنین حداقل غلظت ممانعت‌کننده از رشد سیپروفلوکساسین در سویه‌ها قبل از اضافه‌ کردن 2 درصد سرترالین، 128 میکروگرم بر میلی‌لیتر بود که پس از اضافه کردن سرترالین به 4 میکرو‌گرم بر میلی‌لیتر تبدیل شد. 
نتیجه گیری سرترالین باعث کاهش حداقل غلظت ممانعت‌کننده دارو از طریق کاهش کارایی پمپ افلاکس در باکتری سودوموناس آئروجینوزا می‌شود و مقاومت باکتری را نسبت به آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین کاهش می‌دهد.

بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی سروگروه های O25 و O16 در بین ایزوله‌های اشریشیا کلی اوروپاتوژنیک در بیماران دارای عفونت ادراری در شهرستان رشت
علی مرادپور شمامی، معصومه انوری، سیده طوبی شفیقی، هادی صدیق ابراهیم-سرائی،
دوره 25، شماره 5 - ( 9-1401 )
چکیده
مقدمه: با توجه به اهمیت عفونت‌های دستگاه ادراری ناشی از اشریشیا کلی اوروپاتوژنیک در حوزه پزشکی، این مطالعه با هدف بررسی سروگروه های O25 و O16 و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در بین ایزوله‌های اشریشیا کلی اوروپاتوژنیک به دست آمده از بیماران بستری مبتلا به عفونت ادراری در بیمارستان‌های رشت انجام شد.
روش کار: در مجموع 110 نمونه ادرار از بیماران مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان‌های منتخب رشت در یک دوره ماهه جمع آوری گردید. مطابق با توصیه‌های موسسه استانداردهای بالینی و آزمایشگاهی، از روش انتشار دیسک برای تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی استفاده شد. با استفاده از پرایمرهای خاص، سروگروه های O25 و O16 شناسایی گردیدند. طرح مربوط به این مقاله در سامانه ملی اخلاق در پژوهش‌های زیست پزشکی ایران ثبت شده است (IR.IAU.LIAU.REC.1399.068).
یافته‌ها: در بین نمونه‌های مورد مطالعه، 4/36 درصد (110/40) مربوط به مردان و 6/63 درصد (110/70) مربوط به زنان بود. بر اساس الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی، سطح بالایی از مقاومت آنتی بیوتیکی در برابر نالیدیکسیک اسید (8/81 درصد) و کوتریموکسازول (2/78 درصد) مشاهده شد، در حالی که موثرترین آنتی بیوتیک ها آمیکاسین (5/85 درصد) و نیتروفورانتوئین (6/83 درصد) بودند. علاوه بر این، فنوتیپ مقاوم به چند دارو در 7/72 درصد (80/110) از ایزوله‌های اشریشیا کلی اوروپاتوژنیک یافت شد. بر اساس نتایج PCR، فراوانی سروگروه های O25 و O16 به ترتیب 4/36 درصد و 3/17 درصد بود. هر دو سروگروه بیشترین مقاومت را به نالیدیکسیک اسید و کوتریموکسازول داشتند، در حالی که کمترین مقاومت در سروگروه O25 در برابر نیتروفورانتوئین (20 درصد) و آمیکاسین (3/14 درصد) و در سروگروه O16 در برابر ایمی پنم (3/5 درصد) و نیتروفورانتوئین (5/10 درصد) بود.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد شیوع بالای سویه‌های MDR در بین سویه‌های اشریشیا کلی اوروپاتوژنیک بسیار نگران کننده است و متخصصان باید در زمینه تجویز انتی بیوتیک برای بیماران بسیار محتاتانه عمل کنند. در این مطالعه هم مانند اکثر مطالعات فراوانی سروگروه O25 بالا بود و احتمالاً این سروگروه می‌تواند در ایجاد عفونت‌های ادراری و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه‌های اشریشیا کلی اوروپاتوژنیک نقش داشته باشد.
 
بررسی ارتباط سطح سرمی ویتامینD با رخداد و شدت پنومونی در بیماران با پنومونی اکتسابی از جامعه:یک مطالعه مورد شاهدی
بهروز قنبری، مجتبی هدایت تقوی، بهامین آستانی، محمود بختیاری، محسن یادگاری، یزدان شفی خانی،
دوره 26، شماره 0 - ( 5-1402 )
چکیده

چکیده ی مقاله:
مقدمه: پنومونی CAP یکی از شایع ترین بیماری های عفونی می باشد که منجر به بستری بیماران می شود، هم چنین تاثیرات کمبود ویتامین D بر عملکرد سیستم ایمنی بدن و ارتباط آن با بیماری های عفونی از جمله پنومونی CAP در سال های اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته است. در نتیجه بر آن شدیم تا ارتباط سطح سرمی ویتامین D را با رخداد و شدت پنومونی CAP در این مطالعه بررسی کنیم.
روش مطالعه:
در این مطالعه مورد-شاهدی 75 نفر از بیماران مبتلا به پنومونی CAP و 75 افراد سالم مورد بررسی قرار گرفتند و سطح سرمی ویتامین D در این دو گروه سنجیده شد و مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها:
مطالعه حاضر نشان می­دهد به ازای هر یک واحد افزایش در سطح سرمی ویتامین D، نیاز به بستری در ICU طبق معیار IDSA هفت درصد کاهش و طبق معیار CURB65 نیاز به بستری در بخش و ICU پانزده درصد کاهش می یابد.
هم چنین کمبود ویتامین D در مقابل کافی بودن آن شانس رخداد پنومونی اکتسابی از جامعه را 08/3 برابر می­کند. و به ازای هر یک واحد افزایش در ویتامین D، شانش رخداد پنومونی اکتسابی از جامعه 4 درصد کاهش می یابد.
نتیجه گیری:
در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می شود که کمبود ویتامین D با افزایش رخداد و هم چنین شدت بیشتر پنومونی CAP همراهی دارد.
 
بررسی فراوانی علائم مختلف در بیماران مبتلا به اومیکرون در سال 1401 در شهر اراک
حسین سرمدیان، نادر زرین فر، مسعود بهرامی، محمدمتین ارجمندزادگان، رهام سرمدیان، یاسمین زرین فر،
دوره 27، شماره 6 - ( 11-1403 )
چکیده

مقدمه: علائم اومیکرون هنوز ناشناخته است. داده‌های اولیه نشان می‌دهد که علائم اومیکرون عمدتاً در ارتباط با دستگاه تنفسی است و شامل آبریزش بینی، گلودرد، سردرد، خستگی و عطسه می‌شود. نیاز به شواهد بیشتری در مورد علائم اومیکرون محسوس بوده، لذا این مطالعه جهت بررسی علائم سویه اومیکرون اجرا گردید.
روش کار: مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی حاضر طی مدت 6 ماه در شهر اراک و بر روی 160 بیمار مبتلا به سویه اومیکرون کووید-19 که تشخیص قطعی داده شده بودند انجام شد. برای تمامی بیمارانی که وارد مطالعه شدند، چک‌لیست ارزیابی اطلاعات شامل اطلاعات دموگرافیک و بررسی 24 علامت تکمیل گردید. تشخیص بیماری با انجام PCR انجام شد.
یافته‌ها: بیماری 55 درصد افراد خفیف، 35 درصد متوسط و 10 درصد شدید بود. 51 نفر (31/9 درصد) سابقه ابتلای قبلی به کووید را ذکر نمودند. درگیری ریوی، نوع داروی مصرفی و اضطراب زمان ابتلا با شدت بیماری ارتباط داشتند (0/05 > P). پنج علامت شایع اومیکرون به ترتیب (درصد) گلودرد (86/3)، سرفه (82/5)، ضعف و بی‌حالی (76/3)، سردرد (72/5) و خشکی دهان (62/5) بود. همچنین بین سن بالا با خشکی دهان و سردرد، بیماری زمینه‌ای با عطسه، اضطراب زمان ابتلا با درد مفاصل و درد قفسه‌ی سینه و استعمال سیگار با شکم‌درد نیز ارتباط وجود داشت (0/05 > P).
نتیجه‌گیری: شایع‌ترین علائم شامل گلودرد، سرفه، ضعف و بی‌حالی، سردرد و درد اسکلتی عضلانی بود. اما علائمی مانند کاهش بویایی، تعریق شبانه، تب، درد مفاصل و کاهش چشایی که در سویه‌های پیشین شایع بودند در سویه اومیکرون در زمره علائم با فراوانی کمتری بودند.


صفحه 3 از 4     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Arak University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb