زمینه و هدف: تغییرپذیری ویروس هپاتیت C (HCV) مهم‌ترین مشکل در فرآیند تهیه واکسن علیه این عفونت می‌باشد. در این مطالعه تجربی، برای ساخت واکسن حفاظت کننده علیه HCV، ساختار DNA دربرگیرنده اپی‌توپ‌های حفاظت شده از پروتئین‌های ویروسی طراحی و ساخته شد. به منظور تقویت پاسخ ایمنی القاء شده، از خاصیت ادجوانتی انتهای آمین gp96 (NT(gp96)) استفاده گردید.

مواد و روش‌ها: واکسن چنداپی توپی (PT) HCV کدکننده چهار اپی توپ ایمونودومینانت لنفوسیت‌های T سیتوتوکسیک (HLA-A2 و H2-D^d) از آنتی ژن‌های Core، E2، NS3 و NS5B، به همراه یک اپی توپ Th CD4+ از NS3 و یک اپی توپ B-cell از E2 طراحی و ساخته شد. سپس NT(gp96) به DNA PT متصل گردید(PT-NT(gp96)). پاسخ‌های ایمنی سلولی و هومورال برانگیخته شده با ساختار PT و PT-NT(gp96) در مدل موشی مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: مطابق سنجش فلوسیتومتری چند رنگی، فراوانی سلول‌های T-CD8+ تولیدکننده IFN-γ و TNF-α در سلول‌های طحال موش‌های ایمن شده با PT-NT(gp96) (6/8 درصد و 4 درصد) نسبت به گروه ایمن شده با PT (0/9 درصد و 8/0 درصد) افزایش معنی‌داری را نشان داد. نتایج مشابهی در بررسی لنفوسیت کبد موش‌های واکسینه شده به دست آمد. میزان IgG، IgG1 و IgG2a در موش‌های واکسینه شده با PT-NT(gp96) به طور معنی‌داری از موش‌های ایمن شده با PT بالاتر بود(005/p<0).

نتیجه گیری: نتایج نشان داد ساختار PT قادر به القای پاسخ ایمنی در مدل موشی می‌باشد. اتصال NT(gp96) به ساختار PT به طور مؤثری سبب تقویت پاسخ ایمنی هومورال و سلولی علیه HCV در مقایسه با واکسن PT می‌گردد.

زمینه و هدف: استرپتوکیناز رایج‌ترین و در حال حاضر مقرون به صرفه‌ترین داروی فیبرینولیتیک برای درمان سکته‌های قلبی و گرفتگی رگ‌ها می‌باشد. علی‌رغم مزایا و برتری‌هایی که استرپتوکیناز نسبت به داروهای ترومبولیتیک دیگر دارد، تجویز آن می‌تواند با مشکلاتی از جمله تحریک سیستم ایمنی بدن و هموراژی همراه بوده و هم‌چنین نیمه عمر نسبتا پایین آن منجر به درمان ناقص شود. پگیلاسیون یکی از روش‌های رایج برای اصلاح برخی از این معایب می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در تحقیق حاضر برای طراحی و تولید پروتئینی مناسب برای پگیلاسیون اختصاصی با سیستئین، نرم افزار SPDBviewer استفاده شد. پس از انجام موتاسیون هدف‌مند به روش SOEing PCR، ژن موتانت (sk45cys) و غیرموتانت (ski) به درون وکتور pET26-b وارد شده و ساختارهای حاصل به درون اشرشیاکلی ترنسفرم شدند. کلون‌های حاصل پس از رشد توسط IPTG بیان شده و بیان پروتئین‌ها توسط SD-PAGE و وسترن بلاتینگ بررسی گردید. پروتئین‌ها با تکنیک افینیتی کروماتوگرافی با ستونNi-NTA  تخلیص شدند و فعالیت آن‌ها با استفاده از روش کروموژنیک و از طریق سوبسترای S2251 بررسی شد.

یافته‌ها: نتایج حاصل از فعالیت سنجی نشان داد که فعالیت آمیدولیتیک sk45cys در مقایسه با ski، پس از 30 دقیقه از تشکیل کمپلکس با پلاسمینوژن، 10 درصد افزایش فعالیت داشته است.

نتیجه‌گیری: نتایج  نشان دادند که با توجه به سطحی بودن مکان سیستئین جایگزین شده و هم‌چنین افزایش نسبی فعالیت SK45cys این پروتئین می‌تواند مولکول مناسبی برای انجام فرآیند پگیلاسیون اختصاصی باشد.

زمینه و هدف: یکی از پروتئین‌های مهم ویروس HIV-1 به نام Nef نقش مهمی در چرخه تکثیر ویروس و پیشرفت بیماری ایدز دارد و القای پاسخ ایمنی بر ضد آن می‌تواند تا حدی عفونت ویروسی را مهار نماید. به علاوه، بخشی از ناحیه پروتئین فعال کننده رونویسی (Tat، اسید آمینه‌های 48 تا 60) از ویروس HIV توانسته است به عنوان یک پپتید نفوذ کننده سلولی (CPP) عمل نماید. در این تحقیق، برای اولین بار کلونینگ و بیان فیوژن Tat-Nef در باکتری اشرشیاکلی صورت گرفت. تأیید بیان پروتئین توسط آنالیز وسترن بلات و تخلیص آن از طریق روش رنگ آمیزی معکوس انجام شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، ابتدا کلونینگ فیوژن Tat-Nef در وکتور بیانی pGEX6p2 صورت گرفت. سپس القای بیان پروتئین نوترکیب Tat-Nef در باکتری اشرشیا کلی سویه BL21 (DE3) توسط القا کننده IPTG انجام شد. تأیید بیان از طریق تکنیک SDS-PAGE و وسترن بلات با استفاده از آنتی‌بادی منوکلونال ضد Nef صورت گرفت. سپس، تخلیص پروتئین فیوژن توسط تکنیک رنگ آمیزی معکوس از روی ژل انجام شد.

یافته‌ها: نتایج آنالیز PCR و هضم آنزیمی، وجود باند واضح حدود 726 جفت باز را روی ژل آگارز تأیید کرد که نشان‌گر کلونینگ صحیح فیوژن Tat-Nef در وکتور بیان پروکاریوتی pGEX6p2 بود. هم‌چنین، وجود باند پروتئینی حدود 54 کیلودالتون روی ژل SDS-PAGE نشان‌گر بیان پروتئین Tat-Nef بود که توسط آنتی‌بادی منوکلونال ضد Nef در آنالیز وسترن بلات تأیید شد.

 نتیجه‌گیری: پروتئین فیوژن نوترکیبTat-Nef تخلیص شده به عنوان یک آنتی ژن برای طراحی واکسن پروتئینی در مقابل  عفونت ویروس HIV استفاده خواهد شد.

زمینه و هدف: تعداد مطالعات کمی اثرات مکمل یاری کلسیم به علاوه ویتامین D را بر روی پروفایل‌های متابولیک در زنان دارای اضافه وزن مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک بررسی نموده‌اند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات مکمل یاری کلسیم و ویتامین D بر روی پروفایل‌های متابولیک در زنان دارای اضافه وزن مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک طراحی شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل شده-پلاسبو و دو سوکور تصادفی بر روی 104 زن چاق و دارای اضافه وزن مبتلا به PCOS انجام شده است. شرکت کنندگان به طور تصادفی به چهار گروه: 1) مکمل ترکیب ویتامین D (50000 واحد به ازای هر هفته) و 500 میلی‌گرم کلسیم (روزانه 2 عدد)، 2) مکمل ترکیب ویتامین D (50000 واحد به ازای هر هفته)، 3) مکمل 500 میلی‌گرم کلسیم (روزانه 2 عدد) و 4) پلاسبو برای هشت هفته تقسیم شدند. نمونه خون ناشتا در ابتدا و هشت هفته بعد از مداخله برای اندازه‌گیری پروفایل‌های متابولیک از بیماران گرفته شد.

‌یافته‌ها: به دنبال تجویز مکمل کلسیم به علاوه ویتامین D، یک کاهش معنی‌دار در انسولین سرمی (4/11±3/3- در مقابل 5/8±1/1-، 0/3±4/1- و µIU/ml 1/6±1/3+، 03/0p=)، مقاومت به انسولین (4/2±7/0- در مقابل 5/2±3/0-،6/0±2/0- و 9/1±8/0+، 04/0p=)، مالون دی آلدئید (3/0±6/0- در مقابل 2/0±1/0-، 2/0±5/0- و 4/0±6/0+ میکرومول بر لیتر، 009/0p=) و یک افزایش معنی‌دار در توتال آنتی اکسیدانت (7/21±2/35+ در مقابل 7/37±5/22+،1/34±1/21+ و 2/65±8/153- میلی مول بر لیتر، 006/0p=) و گلوتاتیون (3/79±0/216+ در مقابل 2/60±5/47-، 3/31±9/3+ و 9/82±8/160- میکرو مول بر لیتر، 001/0p=) در مقایسه با ویتامین D، کلسیم و پلاسبو مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: در مجموع، مکمل یاری کلسیم به همراه ویتامین D برای هشت هفته در زنان مبتلا به PCOS اثرات مفیدی بر روی پروفایل‌های متابولیک داشته است.

چکیده

زمینه و هدف:  مقدار پرتوهای یونساز طبیعی  در محیط زیست بستگی به نوع خاک، سنگ و شرایط جغرافیایی دارد.   منطقه آب­گرم محلات هرساله مورد بازدید زیادی ازگردشگران قرار می­گیرد و تعیین میزان پرتوزایی محیطی آن و خطر ابتلا به سرطان در طول عمر از اهمیت زیادی برخوردار است.

مواد و روش­ها: در این پژوهش تعداد 24 نمونه  از سنگ­های آذرین و تراورتن از محدوده­ای به وسعت 300 هکتار و چهار نمونه آب از منطقه چشمه­های آب­گرم محلات تهیه گردید. فعالیت ویژه هسته­های پرتوزا با استفاده از روش طیف­نگاری پرتو­های گاما  با بکارگیری آشکارساز فوق خالص ژرمانیومی ((HPGe با بازده نسبی30% تعیین گردید.

یافته­ها: شاخص­های خطرپذیری داخلی و خارجی برای نمونه­های آذرین، آب و دو نمونه تراورتن در محدوده 00/0 تا 71/0 تغییر می­کند و برای دو نمونه تراورتن از 17/8 تا 50/ 22 بدست آمد.  مقدار میانگین دز معادل دریافتی توسط غدد مهم بدن انسان  برای سنگ­های آذرین  و تراورتن  به ترتیب برابر 36/0 و 20/0  برحسب mSv/y به­دست آمد. مقدار میانگین خطر ابتلا به سرطان در طول عمر (ELCR) برای نمونه­های آذرین و تراورتن به استثنای دو نمونه به ترتیب برابر ^3-10×23/0 و ^3-10×12/0  محاسبه گردید. حداکثر مقدار مجاز و میانگین جهانی به ترتیب ^3-10 و ^3-10×29/0 می­باشد.

نتیجه گیری:  نتایج این پژوهش نشان می­دهد که شاخص های خطر­پذیری  و خطر ابتلا به سرطان برای نواحی دربرگیرنده ماگما­ها کمتر از  یک و میانگین جهانی می­باشند بنابراین خطری سلامتی افراد را تهدید نمی­کند. تنها در اطراف دهانه چشمه ها بدلیل رسوب نمک­های رادیوم مقدار پرتوزایی از حد مجاز بیشتر می­باشد.

چکیده

زمینه و هدف :به تازگی مایوکاینی به نام آیریزین کشف شده که ازطریق قهوه ­ای کردن بافت چربی سفید وگرمازایی، بر چاقی ومتابولیسم و هموستاز گلوکز اثر می­گذارد. اما تاثیر نوع وشدت تمرین بر آن همچنان نامشخص باقی­مانده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر دو نوع فعالیت حاد اکسنتریک و کانسنتریک بر میزان آیریزین سرم ومقاومت به انسولین زنان چاق غیرفعال بود.

مواد و روش­ها: پژوهش حاضر از نوع بررسی نیمه تجربی بود. تعداد 15دانشجوی دختر با نمایه توده بدنی بالای 30کیلوگرم برمترمربع و سن2.87±24.86 سال در تحقیق شرکت کردند. بعد از اندازه­گیری حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنی­ها، دریک طرح متقاطع به فاصله 10روز به دو نوع فعالیت حاد اکسنتریک وکانسنتریک بر روی تردمیل پرداختند. پس ازحداقل 8 ساعت ناشتایی نمونه­های خونی قبل و بلافاصله پس از هرنوع فعالیت برای اندازه­گیری سطوح آیریزین، گلوکز و انسولین جمع­آوری شد. داده­ها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر تجزیه وتحلیل شدند و برای بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.پژوهش حاضر از نوع بررسی نیمه تجربی بود. تعداد 15دانشجوی دختر با نمایه توده بدنی بالای 30کیلوگرم برمترمربع و سن87/2±86/24سال در تحقیق شرکت کردند. بعد از اندازه­گیری حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنی­ها، دریک طرح متقاطع به فاصله 10روز به دو نوع فعالیت حاد اکسنتریک وکانسنتریک بر روی تردمیل پرداختند. پس ازحداقل 8 ساعت ناشتایی نمونه­های خونی قبل و بلافاصله پس از هرنوع فعالیت برای اندازه­گیری سطوح آیریزین، گلوکز و انسولین جمع­آوری شد. داده­ها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر تجزیه وتحلیل شدند و برای بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.

یافته ها: : سطح آیریزین بعد از هردو نوع فعالیت به طور معنی­داری افزایش یافت (0/05>P) و این افزایش بعد از فعالیت کانسنتریک بیشتر از اکسنتریک بود. میزان مقاومت انسولینی بلافاصله پس از هر دو نوع فعالیت افزایش یافت که این افزایش در فعالیت کانسنتریک به لحاظ آماری معنی دار بود(0/05>P).

نتیجه گیری: فعالیت اکسنتریک و کانسنتریک صرف­نظر از عدم بهبود مقاومت به انسولین، محرک خوبی جهت ترشح آیریزین به حساب می­آیند.

چکیده

زمینه و هدف: سندروم تخمدان پلی‌کیستیک(PCOS) شایع‌ترین اختلال غدد درون‌ریز در زنان می‌باشد. PCOS با هیپرآندروژنیسم تخمدان و عدم تخمک گذاری شناخته می‌شود که این دو علامت در نتیجه‌ی یک اختلال در بلوغ فولیکولی می‌باشند. آپپتوز یک مکانیسم تنظیمی برای بلوغ و بقای اووسیت است. مطالعات متعددی نقش احتمالی Fas را در آپپتوز تخمدان نشان دادند. مطالعه‌ی حاضر، اولین تحقیقی است که به بررسی ارتباط احتمالی پلی‌مورفیسم rs1800682 ژنFas با PCOS در زنان ایرانی پرداخته است.

مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی مورد - شاهدی حاضر بر روی 251 زن بیمار مبتلا به PCOS و 213 زن به عنوان گروه کنترل انجام شد. ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم rs1800682 در ژن Fas با استفاده از روش Tetra-ARMS PCR تعیین گردیدند. هم‌چنین، جهت بررسی ارتباط بین ژنوتیپ‌ها با خطر ابتلا به PCOS، از تحلیل رگرسیون لجستیک استفاده شد.

یافته‌ها: ارتباط معنی‌داری بین آلل A و استعداد ابتلا به PCOS وجود داشت(011/0=p، 83/1-08/1: CI95 درصد، 4/1:OR). به علاوه، در مدل ژنتیک مغلوب برای آلل A، ژنوتیپ AA خطر ابتلا به PCOS را بعد از در نظر گرفتن اثر سن و شاخص توده بدنی افزایش داد (041/0=p، 51/2-02/1: CI95 درصد، 6/1:OR).

نتیجه‌گیری: این مطالعه برای اولین بار نشان داد که پلی‌مورفیسم rs1800682 ژن Fas با خطر ابتلا به PCOS در زنان ایرانی ارتباط دارد و آلل A می‌تواند به عنوان یک آلل مغلوب، خطر ابتلا به PCOS را افزایش دهد.

چکیده

زمینه و هدف: عمل جراحی چاقی مؤثرترین روش مداخله برای درمان چاقی شدید است و پای‌بندی افراد به رفتارهای خود- مدیریتی برای کاهش عوارض بعد از عمل جراحی ضروری می‌باشد. هدف از این پژوهش، تبیین شاخص‌های روان‌سنجی پرسش‌نامه رفتارهای خود - مدیریتی پس از عمل جراحی چاقی در جمعیت ایرانی بود.

مواد و روش‌ها: جامعه آماری بیماران چاقی بودند که از ابتدای دی ماه 1394 لغایت پایان خرداد ماه 1395 در بیمارستان مادر و کودک غدیر شیراز تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفتند و با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 201 نفر از آن‌ها(149 زن و 52 مرد) انتخاب شده و به پرسش‌نامه‌های مشخصات جمعیت شناختی، رفتارهای خود - مدیریتی پس از عمل جراحی چاقی و مقیاس‌های پیروی کلی و پیروی اختصاصی پاسخ دادند. برای تعیین روایی پرسش‌نامه از روش‌های روایی محتوایی، روایی سازه (تحلیل عاملی و تحلیل هم‌بستگی)، روایی هم‌زمان و برای تعیین پایایی از روش‌های تنصیف کردن و ثبات درونی به شیوه آلفای کرونباخ استفاده گردید.

یافته‌ها: بر اساس نتایج تحلیل عامل اکتشافی 6 عامل رفتارهای خوردن، فعالیت فیزیکی، مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات و پروتئین، مصرف مایعات و مدیریت سندرم دامپینگ استخراج شد که این 6 عامل 54/61 درصد واریانس رفتارهای خود- مدیریتی را تبیین کردند. نمره کل ماتریس هم‌بستگی کل پرسش‌نامه رفتارهای خود - مدیریتی با مقیاس‌های پیروی کلی و اختصاصی به ترتیب 363/0 و 702/0 به دست آمد. پایایی کلی پرسش‌نامه به روش آلفای کرونباخ برابر 90/0 و ضریب گاتمن برای پایایی به روش دو نیمه کردن 78/0 بود.

نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که پرسش‌نامه رفتارهای خود - مدیریتی پس از عمل جراحی چاقی از روایی و پایایی قابل قبولی برخوردار است و می‌توان از آن برای ارزیابی رفتارهای خود - مدیریتی پس از عمل جراحی چاقی در جمعیت ایرانی استفاده کرد. 

چکیده

زمینه و هدف: نانوذره مس با القاء رگ‌زایی مقبولیت بالایی در پاسخ به مهم‌ترین چالش ترمیم زخم یافته است. اما با توجه به خاصیت سمی نانوذرات، ابتدا باید به غلظت غیر توکسیک از آن‌ها دست یافت. این مطالعه با هدف تعیین غلظت و اندازه مناسب نانوذره مس جهت بررسی اثر سمیت آن بر سلول‌های اندوتلیال انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه، نانوذره مس40 نانومتری را با غلظت‌های 1، 10 و 100 میکرومولار و 1 و 10 میلی‌مولار بر روی سلول‌های اندوتلیال اثر داده و سپس زنده مانی سلول‌ها در زمان‌های 24، 48 و 72 ساعت را با روش متیل تیازول تترازولیوم (MTS) ارزیابی نمودیم و میزان جذب نوررا با استفاده از دستگاه الایزا ریدر سنجیده و مقدار آن را ثبت کردیم.

یافته‌ها: نتایج بررسی سمیت سلولی نانوذره مس دربازه‌ی زمانی 24 ساعت در غلظت بالای 100 میکرومولار نشان داد که نانوذره مس در این غلظت توکسیک بوده است (05/0>p). در زمان‌های 48 و 72 ساعت، میزان فعالیت زنده‌مانی سلول‌ها در تمام غلظت‌ها افزایش یافت، به طوری که در غلظت 100 میکرومولار بیش‌ترین تفاوت با کنترل مشاهده شد(05/0>p). هم‌چنین میزان IC₅₀ در طی زمان‌های انکوباسیون 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 44/31، 67/36 و 38/29 میکرومولار به دست آمد.

نتیجه‌گیری: یافته‌های حاصل از این مطالعه نشان داد نانوذره مس در غلظت‌های مختلف و در طی بازه زمانی 48 و 72 ساعت، نه تنها سبب سمیت سلولی نشده، بلکه باعث افزایش تکثیر سلول‌های اندوتلیال نیز شده است. بنابراین، نانوذره مس با اثر وابسته به دوز و زمان باعث افزایش تکثیر سلول‌های اندوتلیال می‌شود.

چکیده

زمینه و هدف: مطالعات کمی در مورد اثرات مکمل سویا در بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک وجود دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات مکمل یاری سویا بر روی پروفایل های متابولیک در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک طراحی شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل شده- پلاسبو دو سوکور تصادفی بر روی 70 زن مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک انجام شده است. شرکت کنندگان، به طور تصادفی به دو گروه مکمل ایزوفلاون سویا 50 به میزان میلی‌گرم (35=n) یا پلاسبو (35=n) برای 12 هفته تقسیم شدند. نمونه خون ناشتا در ابتدا و 12 هفته بعد از مداخله برای اندازه‌گیری متغیرهای مرتبط از بیماران گرفته شد. 

یافته‌ها: به دنبال تجویز مکمل سویا یک کاهش معنی‌دار در سطوح تستوسترون توتال سرمی (4/0±2/0- نانوگرم بر میلی‌لیتر در مقابل 3/0±1/0 نانوگرم بر میلی لیتر پلاسبو ،  01/0p=) ، یک افزایش معنی دار در سطوح گلوتاتیون (2/102±0/96+ میکرومول بر لیتر در مقابل 8/157±7/22+ میکرومول بر لیتر پلاسبو ، 04/0p=) و یک کاهش معنی دار در مالون دی آلدئید پلاسمایی (8/0±7/0- میکرو مول بر لیتر در مقابل 3/2±8/0+ میکرومول بر لیتر ، 001/0p=) در مقایسه با پلاسبو مشاهده شد.

نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، مکمل یاری سویا در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک اثرات مفیدی بر روی پروفایل‌های متابولیک داشته است.