زمینه و هدف مطالعات متعددی نشان داده‌اند بین کمبود آهن و اختلال عملکرد تیروئید رابطه وجود دارد. تیروئید پراکسیداز نقش اساسی در عملکرد تیروئید دارد و آهن جزء اساسی این آنزیم است، بنابراین ممکن است تجویز آهن بتواند موجب بهبود عملکرد تیروئید شود.
مواد و روش ها در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، 94 نفر از زنان مبتلا به هیپوتیروئیدی کنترل‌شده انتخاب و به طور تصادفی با روش نمونه‌گیری بلوکی ساده به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در شروع مطالعه سطح TSH ،T₄ ،T₃ و پروفایل آهن همه بیماران اندازه‌گیری شد. سپس بیماران گروه آزمایش، تحت درمان با لووتیروکسین به همراه روزانه صد میلی‌گرم آهن خوراکی و گروه دوم نیز تحت درمان با لووتیروکسین به همراه دارونما (به مدت دو ماه) قرار گرفتند. بعد از گذشت دو ماه مجدداً سطح هورمون‌های تیروئید و پروفایل آهن در هر دو گروه اندازه‌گیری شد.
ملاحظات اخلاقی این تحقیق در کمیته اخلاق پژوهش دانشگاه علوم پزشکی اراک با کد 1396154 تصویب شد و در مرکز ثبت کارآزمایی بالینی با کد IRCT20151114025031 به ثبت رسید.
یافته ها پس از گذشت دو ماه، در دو گروه آزمایش و کنترل (دریافت‌کننده دارونما)، سطح سرمی TSH به ترتیب 1±2/2 و 1/1±‌2/9 واحد بین‌المللی بر لیتر (P=0/04)، سطح سرمی T₄ به ترتیب 1/4±9/3 و 8/2±0/9 میکروگرم بر دسی‌لیتر (P=0/01) و سطح سرمی T₃ به ترتیب 0/3±1/6 و 0/3±1/1 نانوگرم بر میلی‌لیتر (P=0/01) به دست آمد.
نتیجه گیری تجویز همزمان آهن همراه با لووتیروکسین در بیماران مبتلا به کم‌کاری تیروئید، به کاهش TSH و بهبود شاخص‌های آزمایشگاهی و پاسخ به درمان منجر می‌شود.

زمینه و هدف: آگاهی از موقعیت سوراخ چانه‌ای در موارد متعددی مانند تزریق بی‌حسی و انجام جراحی‌های پری‌آپیکال در ناحیه جلویی فک تحتانی از اهمیت بالایی برخوردار است. از طرفی، وجود تنوع و گوناگونی در محل و موقعیت این سوراخ می‌تواند مشکلاتی را هنگام اعمال جراحی در این ناحیه به وجود آورد.
مواد و روش ها: این مطالعه با بررسی لندمارک‌های آناتومیک بر اساس تصاویر رادیوگرافی پانورامیک به دست آمده در شهرستان بندرعباس انجام شد. در این مطالعه تعداد 450 تصویر رادیوگرافی پانورامیک از مردان و زنان مورد ارزیابی قرار گرفت. تمام تصاویر به فرمت JPEG تبدیل و با اندازه واقعی وارد نرم‌افزار Auto CAD (2014) شدند. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار‌SPSS نسخه 16 و تست‌های آماری One way ANOVA ،‌Student T-test و Chi Square انجام گرفت. 
ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق IR.HUMS.REC.1394.189 به تصویب کمیته اخلاق معاونت پژوهشی دانشگاه علوم‌پزشکی هرمزگان رسید. 
یافته ها: میانگین فاصله سوراخ چانه‌ای تا لبه تحتانی فک پایین در سمت راست 10/53 و سمت چپ 10/51 میلی‌متر بود. میانگین فاصله سوراخ چانه‌ای تا کناره خلفی فک تحتانی در سمت راست 49/36 میلی‌متر و در سمت چپ 48/72 میلی‌متر بود. همچنین میانگین فاصله این سوراخ تا خط وسط فک تحتانی در سمت راست و چپ به ترتیب 27/16 و 26/27 میلی‌متر بود. در اغلب موارد نیز موقعیت قدامی خلفی این سوراخ نسبت به لندمارک‌های آناتومیک، متقارن بود. فاصله قدامی خلفی سوراخ چانه‌ای نسبت به میدلاین فک پایین در دو گروه مردان و زنان از نظر آماری اختلاف معناداری با هم دارند (P<0/001). شکل سوراخ چانه‌ای در دو گروه زنان و مردان از نظر آماری با همدیگر تفاوت معناداری ندارند (P=0/89).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که شایع‌ترین موقعیت قدامی خلفی سوراخ چانه ای، بین آپکس دندان‌های پره مولار اول و دوم قرار دارد. همچنین شایع‌ترین شکل سوراخ چانه‌ای با استفاده از تصاویر پانورامیک به صورت بیضی است.