نوید نیلفروشان، آرزو میرآفتابی، مریم یادگاری، سید امیرپویا عالم زاده، مهسا هاشمیان،
دوره 21، شماره 3 - ( دوماهنامه خرداد و تیر 1397 )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان موفقیت و عوارض قرار دادن شانت احمد در طی حداقل 5 سال پیگیری بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه مجموعه موارد گذشته نگر، بیمارانی که پس از کارگذاری شانت احمد تا 5 سال پیگیری شده بودند، وارد مطالعه شدند. معیار موفقیت به صورت فشار داخل چشمی کم تر از ۲۱ میلیمتر جیوه (معیار A) و کم تر از ۱۶ میلیمتر جیوه (معیار B)، با حداقل ۲۰ درصد کاهش فشار داخل چشم، بدون مصرف دارو (موفقیت کامل) یا تنها با مصرف تعداد داروهای کمتر از داروهای قبل از عمل (موفقیت نسبی) تعریف شد. مجموع موفقیت نسبی و کامل به عنوان موفقیت کلی در نظر گرفته شد.
یافته ها: این مطالعه، 40 چشم از میان 40 بیمار با میانگین سنی 9۱/22 ± ۶3/40 (محدوده 1 تا 88) سال را شامل می شد. میزان موفقیت کلی، 1 و 5 سال بعد از جراحی با توجه به معیار A، به ترتیب 90 و 73 درصد و بر اساس معیار B، 42 و 25 درصد با متوسط زمان دوام 60 و 36/22 ماه بود. عوارض جانبی در 4 چشم از 4 بیمار (۱۰ درصد) مشاهده شد و شامل پارگی زخم، جدا‌شدگی کوروئیدال، بلب انکپسوله شده و افتادگی پلک بود. هیچ عارضه زودرسی مانند هایپوتونی یا هایفما مشاهده نشد.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر یکی از بزرگترین مجموعههایی بود که نتایج بلند مدت کارگذاری شانت احمد را در بیماران آسیایی با گلوکوم مقاوم گزارش کرد. تفاوت معناداری در میزان موفقیت بین معیارهای A و B مشاهده شد.
