5 نتیجه برای یادگاری
مهرداد روغنی، توراندخت بلوچ نژاد مجرد، سمیرا یادگاری، سید روح اله میری،
دوره 9، شماره 3 - ( فصلنامه 1385 )
چکیده
مقدمه: با توجه به افزایش بروز آترواسکلروز و بیماری‌های قلبی-عروقی در دیابت قندی و ضرورت کنترل این عارضه، در این پژوهش اثر مصرف خوراکی دانه اسفرزه به مدت 2 ماه بر پاسخ‌گویی انقباضی آئورت ایزوله در مدل تجربی دیابت قندی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفته است. روش کار: در این پژوهش تجربی 32 موش صحرایی نر از نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با اسفرزه، دیابتی و دیابتی تحت درمان با اسفرزه تقسیم‌بندی شدند. برای دیابتی شدن موش‌ها از داروی استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی‌گرم بر کیلوگرم به طور داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با اسفرزه نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با یک نسبت وزنی 25/6درصد دریافت نمودند. پس از گذشت دو ماه پاسخ انقباضی حلقه‌های آئورت سینه‌ای به کلرور پتاسیم و نور آدرنالین با استفاده از بساط بافت ایزوله مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس و توکی استفاده شد. نتایج: میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معنی‌داری را در پایان ماه‌های اول و دوم در مقایسه با هفته قبل از آزمایش داشته(001/0 p<) ، در حالی که میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی تحت درمان با اسفرزه کاهش معنی‌داری را در مقایسه با گروه دیابتی نشان نداد. به علاوه پاسخ انقباضی در گروه دیابتی تحت درمان با اسفرزه به کلرور پتاسیم (05/0p<) و نورآدرنالین (01/0 p<) به طور معنی‌دار کمتر از گروه دیابتی درمان نشده، بود. هم‌چنین در پاسخ انقباضی به کلرور پتاسیم و نورآدرنالین در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل هیچ‌گونه تغییر معنی‌داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: مصرف خوراکی دانه اسفرزه به مدت 2 ماه در کاهش پاسخ انقباضی سیستم عروقی و احتمالاً در جلوگیری از بروز هیپرتانسیون متعاقب آن، در مدل تجربی دیابت قندی نوع I در موش صحرایی موثر می باشد.
مریم یادگاری، مظفر خزاعی، یزدان حمزوی، علی رضا طلوعی،
دوره 14، شماره 2 - ( دو ماهنامه خرداد و تیر 1390 )
چکیده
زمینه و هدف: گیاه غازیاقی خواص متنوعی داشته و در غرب کشور مصرف غذایی و داروئی دارد. در مطالعات قبلی ما خواص درمانی و حفاظتی آن در مقابل زخم معده ثابت شد. هدف تحقیق حاضر شناسایی اثرات جانبی این گیاه بر باروری موش ماده صحرایی است.
مواد و روش‌ها:در این مطالعه تجربی ، موشهای صحرایی ماده نزائیده از نژاد NMRI (190-160 گرم) در سه بخش به شکل دو زیر گروه آزمایش که عصاره گیاه (150 میلی گرم بر کیلوگرم) و کنترل که آب مقطر (2 میلیلیتر بر کیلوگرم) را به روش داخل صفاقی دریافت کردند. تعداد حیوانات در تمام گروههای نهایی مساوی بود (8n=). در آزمایش اول، موشهای ماده، تک دوز عصاره و یا آب مقطر را دریافت کردند ، در آزمایش دوم: موشهای ماده حامله در دوره قبل از لانه گزینی (روزهای 5-1 بارداری) و در آزمایش سوم در مرحله لانه گزینی (روزهای 7-5 بارداری)، عصاره و یا آب مقطر گرفتند. در هر سه آزمایش مکانهای لانه گزینی و نوزادان شمارش شدند. برای مقایسه بین گروهها از آزمون تی استفاده شد و 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در هر سه گروه آزمایش، بین تعداد نوزادان و تعداد مکانهای لانه گزینی در گروه مورد با کنترل خود اختلاف آماری معنی‌دار وجود داشت. این تفاوت در آزمایش اول و سوم، بارزتر بود.
نتیجه‌گیری: عصاره غازیاقی دارای اثرات ضد باروری بارز در موش صحرایی است.
مهسا رستمیان دلاور، مسعود باقی، الهه یادگاری، کامران قائدی،
دوره 20، شماره 8 - ( آبان ماه 1396 1396 )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو و اختلال کارکرد میتوکندری که منجر به مرگ آپوپتوزی در نورون‌ها می‌گردند، نقش مهمی در پاتوژنز پارکینسون ایفا می‌کنند. از طرفی، بر هم خوردن تنظیم microRNAها می‌تواند منجر به بروز بیماری مخرب اعصاب متعددی شود. Sirt1و Bcl2 به عنوان دو ژن کلیدی، روندهای پاتوژن هم چون اختلال کارکرد میتوکندری، استرس اکسیداتیو و آپوپتوز را در بیماری‌های مخرب اعصاب تنظیم می‌کنند.
مواد و روش‌ها: به منظور بررسی نقشmicroRNA ها در مدل بیماری پارکینسون، از دو پایگاه داده miRWalk 2.0 وTargetScan (v7) به‌منظور پیش‌بینی برهمکنش‌های microRNA-هدف استفاده شد.
یافته‌ها: اثرات احتمالی microRNAهای مختلف بر ژن‌های Bcl2 و Sirt1 در رت آنالیز شد. نتایج حاصل از پایگاه‌های داده نشان داد که microRNAهایی چون rno-miR-449a، rno-miR-182،rno-miR-211، rno-miR-34b، rno-miR-34c، rno-miR-448، rno-miR-466b و rno-miR-96 با احتمال بسیار قوی می‌توانند موجب مهار بیان ژن Bcl2 شوند. هم‌چنینmicroRNA هایی چون rno-miR-181 ، rno-miR-211، rno-miR-27a، rno-miR-449a، rno-miR-34c، rno-miR-30، rno-miR-200a و rno-miR-448 ژن Sirt1 را قویاً مهار می‌کنند.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها می‌توان چنین پیش‌بینی نمود که با توجه به امتیاز بالای microRNAهای rno-miR-211، rno-miR-34c، rno-miR-448 وrno-miR-449a دربر همکنش با ژن‌های Bcl2 و Sirt1 در
پایگاه داده های مزبور، اینmicroRNA ها احتمالاً می‌توانند نقش مؤثری درروند بیماری ایفا نمایند. بنابراین این microRNAها می‌توانند به عنوان کاندیدهای مناسب جهت بررسی در مدل in vitro بیماری پارکینسون معرفی شوند.
نوید نیلفروشان، آرزو میرآفتابی، مریم یادگاری، سید امیرپویا عالم زاده، مهسا هاشمیان،
دوره 21، شماره 3 - ( دوماهنامه خرداد و تیر 1397 )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان موفقیت و عوارض قرار دادن شانت احمد در طی حداقل 5 سال پیگیری بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه مجموعه موارد گذشته نگر، بیمارانی که پس از کارگذاری شانت احمد تا 5 سال پیگیری شده بودند، وارد مطالعه شدند. معیار موفقیت به صورت فشار داخل چشمی کم تر از ۲۱ میلیمتر جیوه (معیار A) و کم تر از ۱۶ میلیمتر جیوه (معیار B)، با حداقل ۲۰ درصد کاهش فشار داخل چشم، بدون مصرف دارو (موفقیت کامل) یا تنها با مصرف تعداد داروهای کمتر از داروهای قبل از عمل (موفقیت نسبی) تعریف شد. مجموع موفقیت نسبی و کامل به عنوان موفقیت کلی در نظر گرفته شد.
یافته ها: این مطالعه، 40 چشم از میان 40 بیمار با میانگین سنی 9۱/22 ± ۶3/40 (محدوده 1 تا 88) سال را شامل می شد. میزان موفقیت کلی، 1 و 5 سال بعد از جراحی با توجه به معیار A، به ترتیب 90 و 73 درصد و بر اساس معیار B، 42 و 25 درصد با متوسط زمان دوام 60 و 36/22 ماه بود. عوارض جانبی در 4 چشم از 4 بیمار (۱۰ درصد) مشاهده شد و شامل پارگی زخم، جدا‌شدگی کوروئیدال، بلب انکپسوله شده و افتادگی پلک بود. هیچ عارضه زودرسی مانند هایپوتونی یا هایفما مشاهده نشد.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر یکی از بزرگترین مجموعههایی بود که نتایج بلند مدت کارگذاری شانت احمد را در بیماران آسیایی با گلوکوم مقاوم گزارش کرد. تفاوت معناداری در میزان موفقیت بین معیارهای A و B مشاهده شد.
بهروز قنبری، مجتبی هدایت تقوی، بهامین آستانی، محمود بختیاری، محسن یادگاری، یزدان شفی خانی،
دوره 26، شماره 0 - ( 5-1402 )
چکیده
چکیده ی مقاله:
مقدمه: پنومونی CAP یکی از شایع ترین بیماری های عفونی می باشد که منجر به بستری بیماران می شود، هم چنین تاثیرات کمبود ویتامین D بر عملکرد سیستم ایمنی بدن و ارتباط آن با بیماری های عفونی از جمله پنومونی CAP در سال های اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته است. در نتیجه بر آن شدیم تا ارتباط سطح سرمی ویتامین D را با رخداد و شدت پنومونی CAP در این مطالعه بررسی کنیم.
روش مطالعه:
در این مطالعه مورد-شاهدی 75 نفر از بیماران مبتلا به پنومونی CAP و 75 افراد سالم مورد بررسی قرار گرفتند و سطح سرمی ویتامین D در این دو گروه سنجیده شد و مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها:
مطالعه حاضر نشان میدهد به ازای هر یک واحد افزایش در سطح سرمی ویتامین D، نیاز به بستری در ICU طبق معیار IDSA هفت درصد کاهش و طبق معیار CURB65 نیاز به بستری در بخش و ICU پانزده درصد کاهش می یابد.
هم چنین کمبود ویتامین D در مقابل کافی بودن آن شانس رخداد پنومونی اکتسابی از جامعه را 08/3 برابر میکند. و به ازای هر یک واحد افزایش در ویتامین D، شانش رخداد پنومونی اکتسابی از جامعه 4 درصد کاهش می یابد.
نتیجه گیری:
در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می شود که کمبود ویتامین D با افزایش رخداد و هم چنین شدت بیشتر پنومونی CAP همراهی دارد.
