ابوالفضل جعفری، رضا بدیعی، مریم یارمحمد توسکی، بهیه کهنسال،
دوره 14، شماره 5 - ( دو ماهنامه آذر و دی 1390 )
چکیده
زمینه و هدف: کم شنوایی ناشی از صدا یک موضوع بالینی قابل توجه میباشد. هدف این مطالعه بررسی اثر ان-استیل سیستئین بر کاهش میزان کم شنوایی دایمی ناشی از سر و صدا در کارگران کارخانه هپکو اراک میباشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 118 نفر از شاغلین در کارگاههای شرکت هپکو، از مهر 1387 تا آبان 1388 و در محدوده سنی 52-20 سال با حداقل 5 سال سابقه کار در محیط کاری پر سر و صدا (بالای 85 دسی بل) در دو گروه مداخله و کنترل وارد مطالعه شدند. داروی فلویموسیل با ماده موثر ان-استیل سیستئن در گروه مداخله (قرص 600 میلی گرمی) و ویتامین B1 (300 میلی گرم) در گروه کنترل مورد استفاده قرار گرفت. پس از طی دوره مورد نظر، مجددا ادیومتری تون خالص صورت گرفت.
نتایج: در گروه کنترل افت شنوایی مشهود بود که با افزایش سن و سابقه کار شدیدتر افت شنوایی افزایش پیدا می کرد. استفاده از دارونما )ویتامین ب) در جلوگیری از افت شنوایی بی اثر بود. در گروه مداخله افت شنوایی معناداری در فرکانسهای بالا دیده نشد و در فرکانس 6000 حتی بهبودی نسبی نیز ملاحظه شد ولی با افزایش سن و سابقه کار افت شنوایی نمایان گردید،که این افت در مقایسه با گروه کنترل اندک بود.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که استفاده از ان-استیل سیستئن در درمان کم شنوایی ناشی از صدا در فرکانسهای بالا تاثیرگذار میباشد. این مطالعه می تواند به عنوان مبنایی برای مطالعات بعدی در جهت کاهش آسیبهای ناشی از صدا قرار گیرد.